den Broek en G.W. van Bameveld Kooy toestem ming gaf zo'n net aan te leggen. Er moest een wa tertoren verrijzen, waarvoor het gemeentebestuur in 1886 een klein gedeelte van het Klanderijland afstond. Vanaf deze plek kon er een buizennet door de stad worden getrokken, als eerste in Friesland. Op 30 december 1886 werden de bouwtekenin gen voor de toren aan het stadsbestuur aangebo den. De architecten Hidde P.N. Halbertsma (1853-1929) en Jan Verheul (1860-1948) ontwierpen een 37 meter hoge toren die meer dan 500 kubieke meter water kon bergen. Men pompte het water voornamelijk uit het Pikmeer bij Grouw. Ingeni eur Halbertsma was een expert op het gebied van waterleidingtechniek en vervaardigde in de tweede helft van de negentiende eeuw vele water torens in Nederland. Oudooms van deze ingeni eur waren overigens de bekende schrijvers Joost en Eeltje Hiddes Halbertsma. Jan Verheul ont wierp de aankleding van het bouwwerk. Aannemers Bekhuis en Damstra lieten de toren verrijzen op een voormalige paardenweide, waarna het op 22 december 1888 in gebruik werd g enomen. De kolos werd gebouwd naar het zoge naamde 'waterhoofd- of paddenstoelmodel'. Ver heul schiep het portaal in een sierlijke neorenaissancestijl. De ronde, van bakstenen op gemetselde schacht eindigde boven in een uitkra- gende, zestienkantige omlijsting van hout. De paddenstoel werd bekroond met een rond tent dak, eveneens bestaand uit zestien zijden. Tot 1921 was de Leeuwarder Waterleiding Maat schappij in particuliere handen, daarna nam de gemeente het beheer over. Vervolgens stichtte Leeuwarden met acht andere Friese gemeenten het Intercommunale Waterleiding Gebied Leeu warden (IWGL), want enkel Leeuwarden, Sneek en Heerenveen hadden in 1922 nog maar een water leiding. Uiteindelijk zou de watertoren door voortschrijdende techniek aan betekenis inboe ten en in verval raken. Men besloot de grond voor een symbolisch bedrag aan de gemeente te verko pen, waarmee het doodsvonnis werd getekend: op 17 oktober 1972 begon de afbraak van de waterto ren. De bouw had ooit 50.000 gulden gekost, de sloop viel 10.000 gulden duurder uit. Zo ver dween de watertoren, tot verdriet van velen, uit het Leeuwarder straatbeeld. 31 Li0V<CiïU.\ De watertoren kort voor de sloop in 1972

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2018 | | pagina 33