VAN EEN
JOFFER-VAN-VROEGER
AAN EEN
VROUW-VAN-NU
Het oorlogsmonument
oud vrouwtje met een takkenbos loopt, waar
soldaten zitten te dobbelen en een boze her
bergier Maria en Jozef wegstuurt.
En daarom kunnen vrouwen met witte kap
pen rondom het geweldige hemelbed bezig
zijn water in een kom te gieten, fijn lijn
waad uit een houten kist te halen en luiers
te warmen bij het vuur; maar het kunnen
ook engelen zijn, devoot, aanbiddend.
En daarom kunnen ook Maria en het Kind
afgebeeld zijn tegen een gouden achtergrond,
de puntige stralenkrans om het hoofd, de
zware donkere kledij afgezet met zware
gouden stiksels.
En of het Kind nu tussen de bloemen op
de aarde rust, warm in een schommelwiegje
ligt of klein en koud ligt te bibberen op een
dun hoopje stro het is alles goed.
Want de schilders hebben aangetoond, dat
de geboorte van het Kerstkind een gebeur
tenis voor ons ieder persoonlijk is, die we
allemaal anders zullen zien. En dan wordt
Kerstmis voor ons niet het feest van rode
strikjes, de lichtjes en het lekkere eten, maar
het wordt het feest van de geboorte van het
Kind en deze geboorte betekent vreugde voor
ieder mens.
U behoeft niet ver van huis te gaan om
het werk van een der schilders te kunnen
zien. In het Fries Museum hangt een trip
tiek, oorspronkelijk uit Bolsward. waarop
een liefelijke voorstelling is van Maria met
het Kind op schoot, het Kind dat schijnt te
zweven, evenals het engeltje met de bloe
menkroon boven Maria's hoofd. Jozef, een
oudere man. ziet naar binnen door het ven
ster. Op de achtergrond romantische bergen
en een eenzaam ezeltje. Een bak met vruch
ten op de tafel; Maria en Jozef hebben elk
een appel in de hand. Op het linker-luik de
strenge figuur van Frans van Minnema, die
het schilderij waarschijnlijk heeft doen ver
vaardigen; hij is in het zwart met bruin
groene mouwen en een prachtig wit hemd
licht even op uit de stemmige kledij. Hij
steunt met de hand op een doodshoofd;, de
sterfelijkheid van de mens. Rechts knielt zijn
vrouw, Wyts Jongema, met haar vier doch
tertjes; ook zij is in stemmig zwart met rood
bruine mouwen, het opengeslagen kerkboek
ligt voor haar. De moeder draagt de witte
huif; de dochtertjes in grijs-en-warm-oranje
dragen fluwelen kapjes en gouden kettingen.
Déze schilder zag het Kerstkind in een
kamer met pilaren en zware draperieën; het
uitzicht uit het raam is zéker niet Fries.
Aan het Oosten doet de gehele voorstelling
in het geheel niet denken. En zo zouden
we nog meer negatieve opmerkingen kun
nen maken. M. J. VAN HEEMSTRA.
(Tekening H. W. Keikes)
Op 4 Mei zal het oorlogsmonument voor
Leeuwarden worden onthuld. Het ontwerp
is gereed en moet nu nog in brons worden
gegoten. Het beeld vertoont twee figuren,
waarvan in de voorste het gevoel van wei
feling en afwachting, maar ook van het
verzet wordt gesymboliseerd. De steun en
de bescherming van het andere deel van het
volk wordt in de achterste figuur tot uit
drukking gebracht. De beelden worden 2.25
meter hoog en het voetstuk van natuur
steen 1.40 meter.
Het comité voor het oorlogsmonument
wil op dit voetstuk een korte, kernachtige
tekst plaatsen en zou het op prijs stellen
hiervoor suggesties van de burgerij te ont
vangen. Men kan inzendingen vóór 1
Januari richten tot de secretaris van het
comité, p.a. Stadhuis.
war-
seric
het
ca-
ladcr
kan
taris,
143,
i ge-
hun
Kind
ver-
s op
issen
taan
op
en-
Dan
ands
utsje
lem-
laast
n.
een
iden
aria,
Dan
ge-
don-
de
lder
het
jeel-
ge-
tnde
ij is
lim-
jod-
het
lon-
lijks
dje,
het
jaat
van
van
zijn
niet
t is
ter-
elk
niet
iets
or-
l°r-
ior-
de
ige
ren
aar
ten
ten
