Under het klokje
Vlak bij de klok staat een oliebollen-
kraam. En verder op de kerstbomen.
Mist en lichte vorst, vroege schemer
en de nadere oudejaarsdag drukken
hun stempel op de gesprekken der
klokmannen, die voor 1957 weer „uit
gepraat" zijn.
Bouke„Bouke ken niet sêgge, dat dit
Bouke-weer is. So damp en so smerig.
Niks weerd."
Dorus: „Wat sal je der feul fan sêgge.
As 't peerde-ies friest, is 't oek niet
goed."
Willem: „Se hewwe hier en daar al
even reden. En dat gun ik de meensen
fan harte ,maar we hoeve seker niet
naar de winter uut te sien."
Rein: Mar as ie komt, dan komt ie.
Wij kenne der hier onder de klok wel
wat op omjeuzele, maar dat geeft alle
maal niks."
Manus: „Das feitwaar. Mar daarom
magge wij der wel even over prate.
„Ah, de olebollenkraam gaat oek weer
open."
Willem: „Ja, ik rook al wat, en ik sag
die jonge frouwen kommen, dat ik
docht al
Auguset: „Der wurre ferskeidene kocht.
En dochs binne se niet foor niks."
Liuwe: „Froeger hadden je die De
Groat fan 't Friezinnetje. Die skreeuw-
de dan: Heerlijke warme oliebollen,
seven foor een dubbeltje, achttien foor
een kwartje."
Rein: „Ja, staan 't es uut. Achttien
foor een kwartje. Mar ja, 't is met
alles so gongen."
Willem: „De kerstboomkes oek. En
dochs rake se weer fut. Wat wurdt er
weer wat fan de Nijstad sleept."
Liuwe: „De meensen kope nog maar
raak. In 'e gemeenteraad steune en
krimmenére se mar raak, maar de
winkels püle uut."
August: „Och, man. Wat er niet kocht
wurdt. En wij soart meensen kenne
der mar nar kieke."
Dorus: „Wat salie wy ouwe kerels nou
nog bekope? 't Is toch mooi, dat het
de jonge meensen beter beure mag
as ons froeger."
Rein: „Nou ja, maar een ekstra ditsje
of datsje sü mij oek wel anstaan hor.
Ik laat het om 'e senten, maar anders
wü ik stommegraag die tunnel bij
Velzen en so es kieke."
Willem: „Ja, sukke dingen lieke mij
oek so mooi toe. Je leze der dan over
in 'e kranten, en je bekieke die plaat
sjes, en en dan is 't uut."
August: „Mar das toch altied so weest
met ons soart meensen? En dat sal
oek wel so blieve."
Bouke: „Bouke docht, dat dat oek wel
feranderde. Miskien gaat de bejaar-
densoosjeteit folgend jaar wel deur die
tunnel."
Manus: „Wat weet je der fan. Ik sal
't es teugen Wolbers sêgge. Die seit
altied: Mannen, jimme mutte self
metprate. Het is jim spultsje met."
Dorus: „Datwaar niet gek. Hé, mut jim
es kieke, wat staat daar één lekker te
eten. Hij hèt al een hele püde leeg,
en nou is ie met sien tweede bezig."
August: ,,'t Is sonde foor 't geld
Willem: „Mar 't smaakt em lekker. De
fingers der wat lekker bij afslikke, toe
maar Het fait erin, as de Liw-
wadder wallen in 't water."
Bouke: „Das 't nijste oek seker. Heden,
heden, hoe bedenkst het Sterke? Bouke
sü nooit op 't idé komme."
Rein: Willem sal 't oek wel fan een
ander hoord hewwe. Wij binne met
mekaar niet so gochem meer."
Willem: „Ik sal der niet om heneliege.
Ik ston laassen met een kerel bij een
heringtentsje, en doe waar der een
sjuffeur, en die liet twee soute so
achtermekaar in 't keelsgat gliede. En
doe sei ik: Het fait erin as een boere-
maas in een bombisienen onderbroek.
Mar doe sei die kerel: Je kenne oek
sêgge, as de wallen hier in Liwwadden
in 't water."
Liuwe: ,,'t Is niet onaardig. Mar ons
maat houdt er met op. Nou komt ie
hier hene."
Oliebolleneter: „Seg mannen, wete
jimme de Plattemaanstraat oek. Te-
meensen, ik loof dat ie so hiet."
Willem: PlattemaanstraatNou,
nou
Rein: „Plattemaanstraat. Né, né
Bouke: „Platte, plattemaan straat.
Bouke sü sêgge
Dorus: „Hewwe jou die naam goed
in 'e kop?"
O.B.-eter: „Né, dat sei ik toch. Ik ken
mis weze. Mar plat is 't wel."
Liuwe: „Plat. Een straat met plat."
Dorus: „Der sit mij wat in 'e kop. Ik
hew een neefke in 'e buurt fan 't ouwe
Kalverdiekje weunen, en die sien kien-
ders binne op een skoal in 'e
Willem: „Set deur, Dikke. In 'e Plat,
in 'e plat toe mar
Dorus: ,,'t Is een bloem of een boom
of so. In die dorenstraten."
August: „Plattedoren?"
Dorus: „Né, dat is 't niet."
O.B.-eter: „Ik sal sien da 'k een pliesje
fien. Met jim skiet ik oek niet feul op."
Rein: „Hé, hé, jou hoeve niet so sneu
te doen. Jou mutte son naam beter in
je oliebollehoofd houwe."
O.B.-eter (ietwat dreigend)„Wie hèt
hier een oaliebollenhoofd?"
Manus: „Hewwe jou twee püden leeg-
eten, of hij?"
O.B.-eter: „Al sü ik düzend püden
leegete
Willem: „Skei uut man, dan liep de
oalie dij de broek uut."
Rein: „Of dou hast een oegrieslijk
dikke oaliebuuk."
Dorus: „Plat-aan, plataan
Rein: „Wat nou Dorus? Hoe wuustou
die dikke oaliebollebuuk weer plat
krije?"
Dorus: „Die buuk ken mij niks skele.
Die straat. Die straat fan die oalie-
bollekerel. Plataanstraat."
O.B.-eter: „Dat is em. Plataanstraat.
Jou binne mien man. Kom met, we
kope oaliebollen."
Dorus: „Ik allénich?"
O.B.-eter: „Ja, die maten fan jou
hewwe mij te feul praatjes."
Dorus: „Dan gaan ik niet met."
O.B.-eter: „Sellef wete. Ik gaan der
hene. Plataanstraat."
Liuwe: „Mar je wete nou wel hoe die
straat hiet, mar weet je em wel te
fienen?"
O.B.-eter: „Ja, hij hadde het over het
Kolverdiekje niet? As ik daar ien keer
bin, fraag ik wel es weer. Ik hew de
mon bij mie." (Af).
Willem: „As jou mar met 'e lege mon
prate."
Rein: „Sien nou son kerel es. Daar
struunt ie de Nijstad weer op."
August: „Jimme hewwe het em anders
goed duudlijk uutleit."
Manus: „Je hewwe hufters en groate
hufters."
Liuwe: „Het wurdt suver al weer
skiemerich."
Bouke: „Ja, de lanteres komme al
froeg op middus. We sitte weer in 'e
donkere dagen foor Kersmus."
Willem: „Nog een klein rukje en weer
is der een jaar om."
Manus: „Süden we dat fleden jaar
oek niet seid hewwe. As we alles es
opskreven, wat we hier ferhap-
stukke
Rein: „Een soort dagboek of so. Mar
Manus hèt geliek. En het liekt fleden
week, dat we 't oek over de kerst
bomen, en de oaliebollen, en oud en nij
had hewwe."
Liuwe: „Wy hewwe het weer haald
mannen, 't Hadde oek anders weze
kennen."
Bouke: „Bouke hèt om dij wel in sien
rats sitten. Dou hest het fer weghaald
Liuwe."
Willem: „Ja, so is dat met die dingen.
De éne hèt een fleurich jaar had, en
de ander poer min."
August: „Mar wy stane hier nog, en
das een mooi ding."
Dorus: Wij as een stukje oud-Liw-
wadden."
Rein: „Ik hew oud-Liwwadden op 'e
fillum sien, in 'e ferbouwde biuskoop
op 'e Wuddummerdiek."
Willem: „De Sinnema Pelezer."
Rein: „Skel mar raak. Mar jonge, wat
waar dat aardig. Maar je lache je doad
om 'e kleren, die 't de meensen doe
anhadden."
Liuwe: „Ja, mar dou en ik oek. Dat
waar doe moade."
Dorus: „Daar komt werachtig die oalie-
bollefreter weer an. Met een kerst-
boomke op 't skouder."
O.B.-man: Seg 'e mannen, eh,
hoores
Allen (luid): „Plataanstraat, Plataan
straat
O.B.-man (lachend): „Stil mar, dat
weet ik wel. Kom met. Ik betaal.
Een salich uuteinde met een oaliebol
onder 't klokje!"
