9
Onder het klokje
Vanzelfsprekend geven onze klokvrien-
den een nabeschouwing over de „kern-
week". Een voorbijganger neemt ook
deel aan dit gesprek. Hij lijkt veel op
die schipper, die met zijn brom
fiets. Afijn, leest u zelf.
Rein: „En een mooi fuurwerk tot
endsje besluut. Och, och, wat een
meensen op 't Saailand".
Willem: „Ja, der is wel een hoop
drukte fan maakt. Mar 't meeste gong
bij ons langes. Mar ja, wij hewwe óns
tied oek had".
Bouke: „Weet jimme wat Bouke
einlijksen het allermooiste fon? Die
flaggen op 'e Oldehove. De pompe-
bledsjes, en de Liwwadder flagge in
'e midden. Alle keren as Bouke dat
sag, waar Bouke stil. Suver stil...."
August: „Och, ik sien dat so. Al die
dingen kosse een soat geld, mar wat
skiet je der met op? Niks. Helemaal
niks. Futgooid geld!"
Willem: „Dat siestou forkeerd Auguust.
Der is een spreekwoord fan een hering
uutwerpen om een kabbeljauw te fan-
gen, nou en son saakje waar dit oek.
Dit waar de heringweek, en nou sien of
't biete wil".
Manus: „Weet jim wat oek mooi
waar. Dat Uropaplein. Die fonteinen,
-en die lichjes an'e kanten. Meensen,
meensen, wat mooi".
Dorus: „De kranten hewwe der oek om
raak overskreven. En een boel foto's.
Mar wat su 't oplevere?"
Willem: Nou kiek es, se mutte nou
dacht ik de menister op sien huud sitte.
En se mutte met de groate heren fan
de groate febrieken prate".
Rein: „Die binne hier oek al weest
niet?"
Willem: „Ah, ja, ju. Een hoop drukte
naar buten, en evengoed hard wrot-
te achter de skermen".
lekker te weunen. Ons Liwwadden".
mutte tegen eikeneen sêgge: Der is
mar één stad om fijn te werken, en
lekker te weunen. Ons Liwwadden".
August: „Frieslands kern. Wat is nou
kevTi?"
Liuwe: „Kern? Nou ja, kern is kern.
Hoe salie wij dat Auguust uutlêgge
Willem?"
Willem: „Nou, heel éénfoudig. Een
kern is 't middelste. En 't belangriek-
ste".
Rein: „De meensen hun rikketik is
een kern".
Liuwe: „En de moter in een auto".
Bouke: „En 't klokhuus in een appel".
Willem: „Nou, nou, ochNee, kiek
es an, het is 't binnenste fan een hele
streek, waar se hard werke foor son
streek, en waar son streek oek fan
leefd. Helemaal of foor een groat
part".
Manus: „Dou hast er wel over spreke
kennen, Willem. Kerel, kerel, waar
haalst het weg?"
Willem: „Och, dat is een saakje fan
krantsjeleze en 't kopke brüke!"
Dorus: „Ik hew nog één fan die oud-
Liwwadders sproken. Sielstra. Die
weunde froeger bij óns Achter de Ho
ven. Flak bij Pietjou".
Liuwe: „O, die klein baas? Nou ja,
klein, klein. Hij kon so aardig foordra-
ge".
Dorus: „Just die. Hij sat nou in Alk
maar, mar hij foelde em nog helemaal
Fries. En Liwwadder. Hij ston met 'e
tranen in 'e ogen om em heen te kie
ken".
Rein: „Dan sien je anders niet feul.
Mar die twee meiskes uut Amsterdam.
Die salie raar opkeken hewwe bij die
groate korf met guud.
August: „Ja, dan kom je der maklijk
an. 'k W-u dat ik de fieftigduzendste
weest waar".
Willem: „Mar dan niet één fan een
tweeling seker, want daar hast alles
met dele mutten".
Bouke: „Bouke fient het prachtig dat
die winkelmannen hur so uutsloofd
hewwe. So hoort het te wezen. Met me
kaar der foor staan. Eendracht maakt
eh.... nou ja, wat het maakt weet
Bouke so oek niet meer, mar so hoort
het te wezen. Foorwaarts mars!"
Voorbijganger: „Foorwaarts mars?"
Hewwe jim hier één of ander drilsur-
sjant onder de klok? Skei uut
Rein: „Bemoei jou je mar met je
eigen bemoeisels".
Dorus: „Niet so sneu Rein. Het ken
wel een groate febrieksmeneer weze,
die 't naar Liwwadden wil, en dou
stoast em foor de kop".
Voorbijganger: „Hahahah, hoor es an.
Waar siene jou mij foor an. Né, ik hew
gien febriek hur. Ik hew een bits je in
'e houthannel sitten, anders niet".
Willem: „In 'e houthannel? Jou in 'e
houthannel?"
V-ganger: „Ja wis. Ik hew nog wel
met dij saken deen Willem. Ik hew
met lusifers lopen".
Rein: Och man, skei toch uut met je
grapkes. Straks fersakke óns de dar-
remen nog fan 't lachen".
Liuwe: Wat dan nog? Dan komt de
ampulaanse om die op te halen. Die
waar der die saterdugmiddus niet
bij wel, met die groate optocht fan 'e
gemeente-auto's? Of toch wel?"
August: „De tonneauto's wel. Met lege
tonnen denk ik. En die groate aswa-
gens. Daar ston for een kaptaal op 'e
diek Al son nuvere beweging
V-ganger: „Wat nou nuvere beweging.
Mut deze stad late wat se in andere
plakken doen? Nou mutte jou es bij de
radio sitte, bij de nijsberichten. Wat
hore jou dan?"
Manus: „Het weerbericht. Windkracht
acht. Brr!"
V-ganger: „En wat meer?"
Willem: Fan Sina. En Indonesië. En
de Russen".
V-ganger: „En wat meer?"
Dorus: „De foetbaluutslagen".
V-ganger: „En wat meer?"
Rein: „Ja, wat nou meer? Jou lieke
wel een skoalmeester. Die frage oek
altied dingen an 'e kienders, die 't se
sellef allang wete".
V-ganger: „Ik bin gien skoalmeester.
Oek nooit weest".
Rein: „Daar binne we dan mar best
afkommen"
Willem: Even stil Rein. Ik foei dat
deze man óns wat te sêggen hèt. Toe
mar eh.
V-ganger: „Waar ik heen wu is dit.
Foor de radio hèt die fent fan het nijs
het over b. en w. fan Amsterdam,
over een waterpoart in Rotterdam
August: „In Sneek waar allang ien".
V-ganger: „Ja, mag ik es even? Mooi!
Een bericht over üterecht, over Maas
tricht.
Rein „En hier is Mestrich De
sp ortrefu".
V-ganger: „Wat binne jimme nuvere
praters. Mooi! MaaaaarHoe faak
is Liwwadden der bij? Nou? Is Liw
wadden in 't nijs?"
Willem: „Né, néDaar sit wat in
jouw praat. Daar sit wat in. Wij mut
te in 't nijs. Ja, ja, ja...."
V-ganger: „Mar as jou in 't nijs wille,
mut je wat uutheve. Mut je de saak
wat fersiere. Met een duffilie fan boa-
dewagens, met een optocht fan ge
meenteauto's, met een stierekeuring,
met een lampioeneoptocht
Bouke: „Fooruut met 'e geit. Der
kwam een jonk je an 'e deur en die
sei: wil buerman een paar geitekeutel-
tsjes kope foor de kienderboerderij?"
August: ,,'t Gaat altied om 'e potte-
mené. Kienderboerderij, bezar foor de
soosjeteit fan Wolbers en gaan mar
deur".
Willem: „Straks die kienderkes uut het
ouwe weeshuus, want der is gien geld
genoeg. En de Klomp sit bek swaar an
met de senteraasje".
V-ganger: „Wat binne jimme swaar op
'e hand. Gaan met, dan gaan we een
endsje kuieren, daar fleur je fan op".
Manus: „Gaan allienich mar. Wij blie-
ve hier wel".
V-ganger: „Nou dan gaan 'k mar.
Foorwaarts mars. Goede".
Rein: „Wat een nüteling. Mien man
niet".
Willem: „Hij is lang niet gek. Hij liekt
wel wat op die ouwe skipper, jim wete
we, die 't altied op son ouwe brom
mer sit te singen. Laassen reed ie mid
den op 'e Marssummerdiek. Waarom
docne jou dat. froeg de moterplies-
je. Ik bin sunig op mien hachje, sei de
skipper, en daarom ried ik altied mid
den op 'e weg, want jim skrieve self
op 'e borden: De dood loert aan de
kant!"
