Sure: „We mutte ut iandaag mar niet al te lang make, mannen, want ut is een
spultsje tan kouwe tuten."
Jouke: ,,Natte futen en kouwe tuten, dat binne wij dit jaar wel went. Och
heden wat een jaar, niet? De dépresjus hewwe met mekaar met sukses
prebeert om 'e son te fersupen in 'e regenbuien."
Prumer: ,,Dou wust op dien ouwe dag nog een mantsje tan ut beskouwende
tiepe. Mar de hest geliek. De meensen die't ut d'r tan hewwe musten,
tan 'e son bedoel ik, meensen so as ijskomannen, restaurantbedrievers
en boatsjeterhuurders en su, die hewwe d'r een strop an hat en stonnen
de hele seumer met de hannen in 'e buse deur hun beguulde ruten te
kieken."
Sure: „D'r binne netuurlijk oek meensen, die't an die regen ferdient hewwe
en die't dieselde regen as een geskenk beskouwden."
Jouke: „Wie bedoelst-dou daarmet?"
Sure: „De learzehannels."
Prumer: „Nou't d'r over geskenken praat wurdt, skiet mij in 't kopke, dat
Turkstra oek weer met een groate aksie toor de huusfrou komt. Se kenne
dan messen en lepels en turken spare en ut mut hatstikke mooi guud
weze, wurd d'r seid.
De meensen kenne dan de sterkes uut de terpakking knippe en opsture
en dan krije ze teugen een heel sacht prieske de spullen met mien neetke
toestuurt."
Sure: „Met dien neetke?????"
Prumer: „Ja, want die is bij de post!"
Jouke: „Ik hew wel begrepen, dat Turkstra weer groate plannen hèt en daarom
wu ik nog us teugen eikeneen sêgge:
Eet Turkstra beskuut, dan ete jimme d'r lekker fan en... met
een mes en turk, die't jimme seis spaart hewwe.
En dan wil ik jimme oek, geachte lezers, tan 'e kant tan Turkstra
beskuuttabrieken prettige kestdagen en een gelukkig nieuwjaar
toewénse."
BIJ DE OEWEHOOE
