Pretty Home
m
groothandel in
meubelen
fa. jan de j<
H. HOEKSTRA
Groot Schavernek 5, tel. 24368
Leeuwarden
I
Sluit uw verzekering bij de
Algemeene Friesche Levensverzekering-Maatschappij
„De Groot-Noordhollandsche van 1845"
Algemeene Friesche Brandverzekering-Maatschappij N.V.
jiemanente meubthxjwsitie
vm sfee? en exclusivitdt
PHOENIX Rijwielen
PHSEMIX
12
ONDER HET KLO KJE
yy
yy
RUIME TOONZALEN
met een aantrekkelijke kol-
lektie meubelen
Vrije bezichtiging
Deskundig advies
Verkoop uitsluitend via de handel
Geopend van 8.30-6 uur en volgens afspraak
w
VEREENIGING VAN LEVENSVERZEKERING EN LIJFRENTE
LEEUWARDEN, BURMANIAHUIS
AMSTERDAM, VAN BRIENENHUIS
ROTTERDAM - DEN HAAG - UTRECHT - GRONINGEN - HENGELO - HAARLEM
schrans 25-26, leeuwarden, iel. 27415
streven
Bezoekt vrijblijvend onze toonzaal
ZUIDERGRACHTSWAL 23
Willem is terugen dat is te merken. Kleurig beschrijft
hij een uitstapje nlaar pier en strand van Scheveningen.
Grote drukte en taalverwarring brachten Willem haast
in een pijnlijke situatie, hoewel anders pijnlijk dan de si
tuatie in sterke Willem's slotverhaal.
Rein: „Soa, nou kenne we temeensen weer es prate.
Want sterke Willem staat weer onder het klokje."
Willem: „Hoe wuust sêgge, Rein? Ik hadde jimme man
nen anders niet metnomen naar Utrecht wel?"
Bouke: „Ah, nee ju. Mar Auguust docht, dat wij niet
uut 'e groate moeilijkheden komme konnen, as Wil
lem der niet bij waar!"
August: „Nou, soa overdreven is 't oek weer niet".
Rein: „Dou hest wel gauw es seid: Waar Willem hier
nou mar. Ik wü dat Willem der nou mar waar".
Willem: „Ik hew nooit weten, dat Auguust soa gek
met mij waar. Dat fait mie niks teugen."
Liuwe: „Hest een goeie fekaansje had, Willem? Dat
hêt nog niet één fraagd, en dat andere praat blieft
er wel."
Willem: „Ik hew het soa mooi had. Het weer waar wat
op en af, mar och, wij binne dochs gien meensen
meer foar sonnebaden, en alle dagen in 't water."
Dorus: „Ik sien óns al in 't swembroekje omspringen."
Rein: „Nee, je mutte de meensen nooit onnoadig an
't skrikken make. Ik sien Manus al met sien bier-
buukje, en Liuwe met sien magere, kroeme benen."
Manus: „Dou sast een mooi medel hewwe. Het ver
skoven fierkant in een badpak. Gaat dat sien!"
Willem: „Jonge, jonge, wat doene jim sneu teugen me
kaar. Gong het altied soa, doe 't ik fut waar?"
Bouke: „Nee, hor. Dat is best gongen. En Rein bedoelt
het oek niet soa raar, as ie 't seit, docht Bouke."
Willem: „Wij binne één dag nar Skeveningen weest.
Met mien skoanseun in 'e auto. Nou, daar sien je
wat."
August: „Hest 'e nije pier oek sien, Willem?"
Willem: „Netuurlijk! Das de moeite weerd. Een mera-
kel. Mar druk, dat et er waar. Druk. En een macht
butenlaandersAlle talen hoorden je daar".
Rein: „Dan is 't seker oek hast te druk om mooi te
wezen, niet Willem? Je lope mekaar in 'e weg."
Willem: „Nou, son spultsje is 't hast wel. Op son pier
oek, daar kom je hast niet fooruut. En je hoeve sel-
lef niet te lopen. Je wurre duuwd. Fooruut, achter-
uut, die kant uut, en dis kant uut. En je rake me
kaar nog kwiet oek. Al son bak".
Liuwe: „Waren jim mekaar kwiet raakt? Hoe gong
dat?"
Willem: „We waren met sien fieren. De skoanseun en
ik liepen foorop, en 't ouwe meens en 't meiske ach
ter óns an. Ik hadde mien skoanseun in 'e arm no
men, temeensen, dat docht ik."
Manus: „Hast een goeie ruil deen? Een jonge meid
of soa?"
Willem: „Foei, Briltsje, wat bistou slecht. Hoe su ik
dat nou doen. Met 'e kontroule fllak acher mie."
August: „Wat flak achter die Willem?"
Dorus: „Sien frouw ommers. Willem onder kuratéle!"
Willem: „Stil nou es even. Waar was ik?"
Liuwe: „Op 'e pier in Skeveningen. En dou hast de fer-
keerde in 'e arm."
Willem: „O, ja. Mooi. We krupe daar langsaam foor
uut, en hier een duust en daar een stomp, en doe
sei ik teugen mien skoanseun, (dat docht ik temeen
sen): Wat is 't hier ferskeurende druk niet? Gien ant
woord. Ik sei: Hé, wat is 't hier fol niet? En doe be
gint die ander te skeuren en te trekken, en met dat
ik sêgge su: Doen niet soa gek. sien ik op sie-
de
Bouke: „En doe waar 't een dikke Duutser
Willem: „Mis. 't Waar gien Duutser, 't waar mien
skoanseun niet, 't waar wel een butenlander. En die
waar seker kwaad, dat ik em stief in 'e arm had. Hij
brulde en skreeuwde, mar ik ferston der gien woord
fan".
