m EEN TENTOONSTELLING VAN FORMAAT - - Een tentoonstelling van formaat dat was .Interieur 62" in de grote tent op het Wilhelminaplein en de bovenzaal van de Beurs. Het formaat manifesteerde zich niet alleen in het oppervlak van de expositieruimte, maar ook in de wijze van inrichting. Er is na de oorlog niet eerder een expositie met deze allure in Leeuwarden ge weest. Door deze grootse opzet was „Interieur 62" tevens een waagstuk van formaat. Men begint met een lege ruimte en de vraag is, hoe deze met stands zal worden gevuld. Het tentoonstellingscomité, voort gekomen uit V.V.V.-Leeuwarden, zijn de zorgen daarover niet be spaard. Er waren een paar spontane reacties, maar er was aanvan kelijk ook veel lauwheid. Men komt stellig niet tot de indruk, dat de zaken en instellingen om plaats staan te dringen. Pessimisme en optimisme wisselden elkaar af, maar er waren ongetwijfeld momen ten, waarop men zich met recht kon afvragen of het nu werkelijk zin had een affaire van deze omvang op touw te zetten. Het merk waardige is bij dergelijke gelegenheid, dat het initiatief en het door zettingsvermogen om iets groots tot stand te brengen opgebracht moeten worden door mensen, die er geen rechtstreeks belang bij hebben. De belanghebbenden komen pas later als ze komen. Dat is wel jammer en het werkt ongetwijfeld ontmoedigend. Maar deze gevoelens van teleurstelling wijken, wanneer alles ten slotte toch nog op zijn pootjes terecht blijkt te komen en de tentoonstelling met veel bedrijvigheid en veel rumoer van de grond komt. Dan groeit uit de chaos het geordende geheel. En dit laatste werd in dit geval gekenmerkt door een weldoordachte opzet van het geheel en een bijzonder goede verzorging van de afzonderlijke stands. Zelfs wanneer men moet constateren, dat „Interieur 62" niet veel novi teiten had te bieden (het geperfectioneerde en uitgebreide winkel bedrijf loopt hier waarlijk niet achter), dan nog bleef deze tentoon stelling een bezoek overwaard. Het directe contact met de geëxpo seerde goederen en vooral het directe en onverplichte contact met deskundigen geeft zo n tentoonstelling charme en nuttig effect. Het is geen wonder, dat we in verschillende stands jonge mensen foto grafisch konden bespieden, mensen, voor wie het probleem van de woninginrichting in het meer of minder verre verschiet ligt. Uit reacties van verschillende standhouders is trouwens wel gebleken, dat „Interieur 62" goede zakelijke resultaten heeft gehad De tentoonstelling is voorbij. De stands zijn afgebroken, de tent is opgeruimd. Leeuwarden heeft weer eens een evenement van beteke nis gehad. Kunnen we in de toekomst opnieuw iets dergelijks ver wachten? De organisatoren hebben bij de voorbereiding menigmaal tussen hoop en wanhoop gezweefd, maar ze kunnen nu toch wel met voldoening terugzien op wat er gebeurd is. Misschien hebben ze straks de moed om opnieuw te beginnen. We beschikken in Leeu warden over een groepje mensen, dat het niet kan laten. Maar het groepje is klein en wanneer de initiatieven niet uit deze hoek komen, dan vrezen we, dat Leeuwarden gaat wegdoezelen in de zoete droom, dat alles wel goed gaat. „ZO'N KAMER ZOU IK OOK WEL WILLEN HEBBEN HET TERRASJE VOOR DE PERFECT INGERICHTE WONING

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1962 | | pagina 13