Commissie pleit voor een dam naar Ameland BOKMA W mm k rnltSSSHUKtSB^ WIGERSMA 9 I liilf i .w De commissie „Verbinding Ameland vaste wal" heeft de vorige maand in een lijvig en goed gedocumenteerd rapport als haar opvatting kenbaar gemaakt, dat de aan leg van een dam, als verkeersweg te gebruiken, van Ameland naar het vasteland van Friesland in hoge mate gewenst is om een nijpend gebrek aan recreatiemogelijk heden te verzachten. Het rapport beperkt zich niet tot de recreatiebehoeften der Friese bevolking, maar ziet ook over onze landsgrenzen, in het bijzonder naar West- Duitsland, waar men slechts over weinig zeestrand be schikt en derhalve graag deze kant uitkomt om er de vacantie door te brengen. BUREN BALLUM 40LLUM ternaard HOLWERD FERWERD HARRUM HALLUM DOKKUM MURMERWOUDE H'JUM STIENS •VEENWOUDEN QUATREBRAS Leeuwarden mag zich, zo menen wij, over dit positieve geluid verheugen, al zal er nog een lange weg moeten worden afgelegd, voordat de weg naar Ameland er is. Het rapport is in een bijeenkomst in het Provinciehuis door de voorzitter van de commissie, ir. J. B. Ritzema van Ikema, aan de commissaris der koningin in Friesland aangeboden en in zijn antwoord zei de commissaris, mr. H. P. Linthorst Homan, dat hij persoonlijk al een heel eind op weg was om zijn aarzeling te overwinnen, maar dat hij nog niet namens Gedeputeerde Staten aan een onvoorwaardelijke positieve opvatting uiting kon geven. Wat niet is, kan komen, maar de weg zal, zoals gezegd, dus wel lang zijn. We hebben ons vorig jaar al eens met de kwes tie van de dam naar Ameland beziggehouden en na het lezen van het rapport is toch wel de versterkte conclusie ontstaan, dat met deze zaak grote Leeuwarder belangen zijn gemoeid. Natuurlijk spreekt het rapport niet exclusief van Leeuwarden, natuurlijk gaat het niet om Leeuwarden alleen, maar wel is onze stad het grootste bevolkingscentrum dicht bij Ameland, daarvan ver gescheiden door het water. De boottocht naar Ameland kan een onderdeel van de recreatie zijn, maar dan alleen wanneer het verblijf op het eiland van lange duur is. Wij Leeuwarders komen te wonen in een stad met heel andere mogelijkheden op het gebied van de recreatie, wanneer we een rechtstreekse wegverbinding van zo'n dertig kilometer met het Noordzeestrand krijgen. De zee is dan prak tisch even dicht bij ons als nu het merengebied en de bossen in het oosten van de provincie. ÉSSL f-éassïs-" 5 5* Men kan, wanneer de dam er is, de fiets pak ken en in twee uur naar het strand rijden. Met de brommer gaat het nog vlugger en met de auto is de afstand in het geheel geen probleem. Met de auto naar het eiland gaan is nu een tijdrovende en kostbare zaak. Men moet, ir. Rit zema van Ikema heeft daarop gewezen, de auto in dit verband niet alleen zien als een ver voermiddel voor personen, maar ook als rij dende koffer. Wie naar het strand gaat neemt heel wat spullen mee om het zich comfortabel te maken: een strandtent of schermpje, schep jes voor de kinderen, badspullen enz. Zonder eigen vervoermiddel is dat alles met elkaar een bezwarende last. Wie zich in Leeuwarden nu op een mooie, vrije dag afvraagt: ,,Wat gaan we vandaag doen?" of zelfs maar: „Wat gaan we vanmiddag doen?" zal niet kunnen denken aan ons eigen onvol prezen Noordzeestrand der Waddeneilanden. Kan dit wel, dan is, geloven wij, de „leefbaar heid" van deze stad aanzienlijk vooruitgegaan. Dan zal men elders minder aarzeling hebben te overwinnen om zich metterwoon te vestigen. Wij zijn wat de recreatiemogelijkheden betreft nu eenmaal stiefmoederlijk bedeeld. Ons me rengebied is prachtig, maar men heeft een boot nodig om ervan te genieten. Een boot is duur en wie zich deze luxe permitteert, ligt zichzelf vast op één vorm van recreatie, die voor velen toch waarlijk de enig denkbare recreatie niet is. Ook in omgekeerde zin redenerend blijkt een dam naar Ameland sterk in het belang van Leeuwarden te zijn. De vacantiegangers op het eiland hebben nu bij slecht weer geen uitwijk mogelijkheden. Ze zitten in hun huisje of ka mertje en kunnen niet anders doen dan hun geld in armoede verteren. Is er een weg naar de vastewal, dan kunnen ze daar hun heil zoe ken. Dat lukt het beste in een grote stad en Leeuwarden ligt het dichtst in de buurt. Leeu warden kan de verwaaide en verregende va cantiegangers opvangen. De badgasten in Zand- voort gaan bij slecht weer naar Amsterdam. De badgasten van Ameland zouden bij slecht weer naar Leeuwarden willen gaan, maar ze kunnen er niet komen. Men is het hier zo ongeveer wel over eens, maar er blijft één specifiek Amelands punt van twijfel over. Hoe zal het gaan met het natuur- Op weg naar Ameland. schoon van dit eiland, wanneer massa's dag jesmensen hier op bezoek komen? De angst voor onherstelbare schade en voor de noodza kelijkheid de bewegingsvrijheid der toeristen te beperken is begrijpelijk en men kan deze niet geheel wegredeneren met verwijzingen naar andere drukke recreatiegebieden, waar het wel wat blijkt mee te vallen met de schade. Wij geloven ook, dat men deze schade moet leren nemen, mits zij binnen aanvaardbare gren zen kan worden gehouden als het niet an ders kan zelfs met behulp van grenzen van prikkeldraad. De mogelijkheid zich te recre- eren is een recht, dat de mens mag opeisen. Laat men de natuur ongerept, dan is zij de mens niet meer tot nut. Wil men de natuur vol ledig beschermen, dan moet men geen mensen toelaten. Dit is de stringente toepassing van hetzelfde beginsel, dat nu de angst oproept voor het massale toerisme. Ameland is een toe ristengebied, er komen in de zomermaanden massa's mensen. Ze zijn, al huren ze huisjes of hutjes, niet beter of slechter dan de bezoe kers, die straks met de fiets, de brommer of de auto over de dam zullen rijden. Alleen het aantal zal groter zijn. De vraag is alleen of het eiland tweemaal of driemaal zoveel kan ver dragen als nu. Wij geloven niet, dat dit het probleem van de Amelanders is. Als ze twee- of driemaal zoveel zomerhuisjes of -hokjes te verhuren hadden, dan zouden ze waarschijnlijk niet zeggen: „Ach ons arme eiland, het gaat helemaal stuk." Het is no gde vraag wat erger is voor het eiland-eigene: massa's mensen die komen en gaan of massa's ontsierende bouw- seltjes om deze mensen onderdak te verschaf fen UITZONDERLIJKE KLEDING MODES EN HOEDEN VOOR DAMES EN HEREN NA AU W 8 VAN OUDS SINDS 1155 i: i 1 i: ?£'fv i

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1963 | | pagina 9