cJ-lanó en ^kCnu}}eltje
BOKMA
r
KJ
Fa. H. JOLMERS k ZOOI
VERHUIZINGEN
TRANSPORTEN
iïIKES
LEEUWARDEN, EMMAKADE Z.Z. 62
TEL. 0 5100-24595, b.g.g. 25765
23
■Ik
„Hans! Hans! heb je 't al gezien, er is de
volgende week honden-wedstrijd!", riep op
het schoolplein zijn vriendje Bert.
„Honden-wedstrijd? Wat is dat?"
„Nou, wie de mooiste hond heeft, natuur
lijk!"
„Waar staat dat dan, van die wedstrijd?"
En Hans kwam het hek binnen.
„Daar, op de muur hangt een papier, waar
al idle jongens staan". Hans ging gauw kij
ken. Een groepje jongens stond bij elkaar
en lazen wat er op het papier stond. „Op
woensdagmiddag 18 september is er op het
schoolplein een wedstrijd, waar alle kinde
ren die een hond hebben, aan mee mogen
doen. Een meisje of een jongen kan een
prijs krijgen wanneer haar of zijn hond er
netjes en gezond uitziet. Er zijn 10 prijzen
beschikbaar. Een aparte prijs wordt gegeven
voor het meisje of de jongen die samen met
de hond iets voorstelt, bijvoorbeeld: een meisje
in het rood gekleed met een grote hond stelt
voor Roodkapje en de wolf. Als het regent
is de wedstrijd in het gymnastieklokaal".
Hans vertelde het thuis toen hij om 12 uur
aan tafel zat. „Kan ik ook meedoen met
Knuffeltje, of zou die niet mooi genoeg zijn?"
„Ik geloof niet dat het er om gaat of de
honden móói zijn", zei vader die het pa
pier ook gelezen had. „Er staat „netjes en
gezond", nou en dat is Knuffeltje wel".
We zullen Knuffeltje woensdagmorgen
vroeg zijn bad geven, in plaats van zater
dag, dan ziet hij er prachtig uit," zei moe
der.
Zo gebeurde het dat Hans en Knuffeltje
woensdagmiddag samen schoolwaarts gin
gen. Maar Knuffeltje zat aan de riem, want
hij mocht zich niet vuil maken. Gelukkig
was het mooi weer, de wedstrijd kon dus op
het schoolplein gehouden worden. Vader en
moeder kwamen ook kijken, het zou er vol
worden, want er zouden wel meer vaders
en moeders nieuwsgierig zijn of hun kind en
hun hond een prijs kregen.
't Is nog erg vroeg, dacht Hans, ik kan
best nog even omlopen. Anders wil Knuffel
tje misschien met de andere honden spelen,
die ook op het schoolplein staan en dan
maakt hij zich maar vuil. Ik loop even door
het park, daar is het altijd zo mooi. Hans
en Knuffeltje gingen het grote hek in van het
park en liepen tussen de bloemen en strui
ken door, tot zij aan de vijver kwamen. De
t
UITZONDERLIJKE KLEDING MODES EN
HOEDEN VOOR DAMES EN HEREN
SINDS 1855
NAAUW 8
vijver was pas uitgediept en langs de kant
lag een heleboel modder, die uit de vijver
was gehaald. In die modder scharrelden
een paar eenden rond. Hans stond stil en
keek naar het 'water dat rimpelde omdat de
wind er over blies. En naar de waterlelies;
op de bladeren liep een waterhoentje met
korte pasjes. Wat was zo'n vogeltje licht, de
bladeren bewogen niet eens als hij er over
heen stapte.
Opeens een korte blaf, Hans kreeg een
ruk aan de riem, gleed uit in de modder,
hij liet de riem niet los maar trok er hard
aan; daardoor roetste Knuffeltje aan het
andere eind door de glibberige modder, hij
gleed ook uit en viel op zijn rug. Wat was
er gebeurd? Een van de eenden was bru
taalweg vlak bij Knuffeltje gekomen, Knuf
feltje had een forse sprong gemaakt om de
eend te pakken, de eend vloog weg en
Hans en Knuffeltje lagen allebei op de grond
in de zwarte modder.
Knuffeltje was het eerst op zijn vier
pootjes, langzaam stond Hans op. Hij kleef
de aan alle kanten. En hoe Knuffeltje eruit
zag dat is niet te beschrijven. Zijn brui
ne krullen zaten vol van het zwarte spul.
Heel stil stonden zij naast elkaar. Wat moest
er nu gebeuren, zó konden ze toch niet naar
de wedstrijd gaan.
Met een dikke prop in de keel ging Hans
op weg, naast hem de zwarte Knuffeltje.
Met gebogen hoofd liep hij langs het school
plein. Hij idlurfde nilöt te kijken of de andere
kinderen al bezig waren.
„Daar heb je Piet de Smeerpoets en z'n
hondje", riep een grote jongen. Alle kinde
ren keken en liepen naar het hek. „Hé, Hans,
wat heb je gedaan? zie je die vieze Knuffel
tje wel? bah! wat zijn die smerig! zeg, moet
je ook meedoen aan de wedstrijd?" Dat rie
pen ze tegen hem.
Hans zette 't op een lopen, naar huis, naar
moeder! weg van die plagerige kinderen!
Moeder vroeg niets toen beiden vies en
plakkerig bij de achterdeur stonden. Zij nam
Knuffeltje beet en zette hem in een teil
warm water en zei tegen Hans, dat hij zijn
vuile kleren maar moest uitdoen in het
schuurtje. En toen stopte zij Hans ook in de
teil.
Over de wedstrijd zei zij niets.
Toen vader thuis kwam zat Hans stil in
een hoekje en Knuffeltje lag naast hem te
slapen'. „Wat jammer, dat je niet meer mee
kon doen met de wedstrijd, jongen", zei va
der. „Maar ik dacht dat je dit boek wel mooi
zou vinden". En vader gaf hem een boek
en dat heette „Mijn hondje is mijn beste
vriend". En Hans was er zó blij mee.
MAJA VAN HEEMSTRA.
Bootjevaren achter de Prinsentuin. Dit tot een
jaarlijks evenement uitgegroeide initiatiet van
de Stichting Leeuwarder Gemeenschap trok op
29 augustus weer veel belangstelling.
Bergplaats voor meubelen
Verpakken en verzenden naar alle werelddelen
Ruim een
halve eeuw
ervaring
