min w\ii
De gemeenteraad werd door llCf Sip
Deze tot het gemeentebestuur te re
kenen figuur had zich zodanig gewa
pend tegen water en modder, dat een
en ander hem niet gauw over de hoge
schoenen zou lopen. Wie is het?
U mag raden en het antwoord kunt u
vinden op pagina 19.
„Politiek dat is allemaal vuiligheid". U
kent deze kreet, waarmee parlementariërs,
leden van Provinciale Staten en van ge
meenteraden vaak worden besmeurd. Wij zijn
namelijk een volk, dat zeer sterk is in het
verguizen van waarden, die door vroegere
generaties moeizaam zijn bijeengeworsteld.
Daartoe behoort ook het kiesrecht. Onze
voorouders mochten, tenzij zij tot de geze
ten burgerij behoorden, helemaal niets ver
tellen over het over hen gestelde bestuur.
Die bestuurders waren, tot overmaat van
ramp, nog rechters ook. Wie zou het onder
die omstandigheden hebben gewaagd te be
weren dat politiek vuiligheid is? Hem wacht
te, naar de keus der bestuurders, de schand
paal, het kot of het schavot. Eerst de demo
cratie heeft ons het recht gegeven te ver
oordelen wat we collectief hebben gewild.
Voor de gemeenteraad nochtans is het niet
moeilijk clementie te pleiten. De 37 dames
en heren van dit college kunnen maar wei
nig te eigen bate uitrichten. Aan de ge
meente leveren mogen ze niet, ambten ver
geven, tegen overlegging van aanzienlijke
sommen aan steekpenningen, kunnen ze sinds
de achttiende eeuw niet meer. En het pre
sentiegeld? Dat is twee tientjes per verga
dering. Minder derhalve dan een vakbe
kwame loodgieter eist voor zijn arbeid gedu
rende een gelijk aantal uren, gerekend naar
de gemiddelde duur der vergaderingen. En
dan moest u eens weten hoeveel lekken zo'n
raad moet stoppen
