■■m Toerfietsen, Sportfietsen, Kinderfietsen Op de springplank van het nieuwe zwembad „De Kleine Wielen". Wethou der Van der Schaal maakt aanstalten de sprong in het bassin te wagen, maar hij wordt daarvan weer houden door gemeente secretaris P. P. de Jong. Terecht, want voor zwem men was het echt te koud en bovendiener zit nog geen water in het bad. Op donderdag 12 november evenwel is de gemeenteraad van Leeuwarden terdege met vuiligheid geconfronteerd. Sterker nog: zij is door het slijk gesleurd niet door het ran cuneuze kiezersvolk, maar door het Colle ge van Burgemeester en Wethouders. Dit gebeurde tijdens een excursie door de ge meente, die ten doel had de raadsleden met allerlei nieuwe objecten in kennis te brengen. We gaan in Leeuwarden nu eenmaal de kant uit, dat men niet meer „van nature" tegen alle nieuwe dingen aanloopt. Noord, Zuid, Oost en West komen verder uiteen te liggen en de Leeuwarders krijgen daardoor steeds meer met een stadsdeel en steeds minder met de hele stad te maken. Raads leden mogen hierop in beginsel een uitzon dering maken, omdat hun belangstelling het geheel dient te omvatten, maar ze moeten er toch echt wel een dagje voor nemen om alles te bekijken. Dat gebeurde dus op 12 november en het eerste wat bij deze excur sie opviel was, dat men in zo'n dag nog niet eens verder komt dan de hoofdzaken. We zullen de gemeenteraad niet op de voet volgen bij de rondritroute door Leeuwarden. Voor verschillenden was het het eerste be zoek aan de gebouwen van de Leeuwarder Werkgemeenschap in Ericadorp aan de Troelstraweg en de hele raad maakte het unieke evenement mee van een achteruitrij dende trip over een deel van de ringweg- noord. De bus was van de Troelstraweg naar de brug over de Dokkumer Ee-in-aanbouw doorgereden, maar bij dit eindpunt bleek geen ruimte tot wenden of keren voor het grote voertuig te bestaan, zodat hij „in z'n ach teruit" moest om verder te komen. Maar het grote avontuur begon 's middags bij de Jachthaven, waar de „Kenau" gemeerd lag om de bloem der Leeuwarder burgerij naar het recreatiegebied „Froskepölle" te brengen. De afvaart geschiedde bij de drui lerigste regen van het gehele jaar 1964 tot en met 12 november en het was zeer kil. Bij zo'n gelegenheid is zelfs de magistraat van de trotse hoofdstad van Friesland niet magi straal; het ontbrak daar op de eenzame jachthaven slechts aan een schreierstoren om familieleden en vrienden gelegenheid te geven de vertrekkenden uit te huilen. Na tuurlijk, ons gemeentebestuur telt verschil lende stoere en nautisch bekwame figuren, zoals onze gemeentesecretaris, de heer P. P. de Jong, voor wie de golven nooit te hoog gaan, maar toch was het geen plezierreisje. En een der wethouders had zich qua uitmonste ring duidelijk op één lijn gesteld met de koe ne figuren van weleer, die per schip en te voet onbekende en onherbergzame gebieden gingen verkennen. De tocht naar de Froskepölle was inderdaad een ontdekkingsreis en wel naar een gebied, waar op een regenachtige herfstdag met enige fantasie de toekomstige recreatieve be tekenis heel goed te bevroeden is, maar waar Ontscheping van een verkleumd gezelschap, terug gekeerd van de kille en modderige Froskepölle, bij de boerderij Rustenburg. Wethouder Vellenga (voor aan) houdt de moed er in. de grond dan wel bijzonder drassig en kle verig is. „Nog een paar van deze excursies en we hebben de hele Froskepölle aan onze schoenen meegenomen", zei een soppend raadslid. Maar wel was men algemeen onder de indruk van wat hier bezig is aangelegd te worden en op te groeien. De „Froske pölle" vertoont (weer of geen weer) een bij zonder fraaie aanleg met de bebossing, de waterpartijen en de glooiende grasvlakten. Een van de deelnemers vergeleek de laatste met een uitgestrekt Engels golfveld. Het wordt daar dus niet alleen mooi, maar ook apart. En dan tot slot het nieuwe, bijna voltooide zwembad van de Kleine Wielen, dat het laatste excursieobject was, nadat de bus het gezelschap van de Kenau had overgenomen bij de boerderij Rustenburg. Ook hier bleef heel wat pürbêste kleigrond aan de magi straatsschoenen hangen, ten nadele van de gemeente Tietjerksteradeel, die aldus een stukje grondgebied door de Leeuwarder raad zag geannexeerd, zonder voorkennis en goedkeuring van de minister van Binnen landse Zaken, die het overigens terzake al druk genoeg heeft met Amsterdam en de Bijlmermeer. Voor de meesten was ook dit een eerste kennismaking, die bewondering wekte voor wat hier zo stiekumweg tot stand is gekomen. Misschien kan het een idee zijn volgend jaar bij de opening ter plaatse een zwemwedstrijd te houden tussen raadsleden en functionarissen van de Heidemaatschap pij, die de aanleg van dit bad hebben ver zorgd. niet duur, maar duurzaam, dat is GAZELLE Gazelle-, Solex-, Rap-en Typhoon bromfietsen Bella scooters

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1964 | | pagina 7