Nationaal en
interregionaal
Lekkutn
steeds dichter bij
Leeuwarden
7
Weiat u wat een „nationaal inter
regionaal" telcvisi epr ogramma
is? U zult het van 7 januari af
wekelijks op Nederland I kuininen
ervaren, want dam begint de
NTS er mee. De bedoeling is in
de rubriek regionaal nieuws te
brengen diat voor het hele land
interessant kan zijn en zo wordt
de rubriek dan nationaal inter
regionaal, aldus heeft NTS voor
zitter mr. Söhuettenheim ver
teld.
Dat klinkt indrukwekkend, maar
wij herbalen onze vraag: weet
u wat het betekent? Laten we
proberen, de voorzitter van de
NTS te begrijpen. Het program
ma zal in die eerste plaats na
tionaal zij n voor het hele land
bestemd dus. Dit lijkt heel
aardig met de werkelijkheid
overeen te komen, want de uit
zendingen worden uitgezonden
over Nederland I en dus niet
over Nederland: II, de zender
met een (voorlopig) regionale
reikwijdte.
Nu moeten we nog vaststellen
wat met interregionaal wordt
bedoeld. In beginsel lijkt ons dit
oiok niet zo moeilijk te zijn; het
zou kunnen betekenen: behorend
tot of afkomstig van. de ver
schillende streken van het land,
noord, oost, zuid; eini west dus.
„Maar", zult u verbaasd zeggen,
„Is het gewone, dagelijkse NTS
journaal dan niet nationaal in
terregionaal? Wordt daarin niet
het nieuws uit alle streken van
het liandl nationaal verspreid?"
Langzaam van zijn verbazing
over zoveel onkunde bekomend,
doceert thanis de N.T.S.-woord
voer der:
„Er schijnt enig wanbegrip te
bestaan over de betekenis van
de begrippen regionaal en natio
naal. Volgens het Groot Televi
sie en Radio Woordenboek is
„nationaal": afkomstig; van en
bestemd voor het westen van
het land. En. „regionaal": af
komstig van en; bestemd voor
de rest van het land, ook wel
genaamd de buitengewesten, zo
als de Peel en Tietjerksteradieel.
Een interregionaal programma
bevat dus nieuws uit deze min
der in tel zijnde landsdelen.
Wordt het nationaal uitgezon
den,, dan. gebeurt dit ten behoe
ve van heit westen van het land,
waarbij overigens geen bezwaar
bestaat tegen het meekijken van
de rest. Nederland II was trou
wens voor dit programma niet
beschikbaar.
Het verschil met het tweemaal
daagse N.T.S.-journaal is nu wel
duidelijk. Dit is op het westen
van het land afgestemd, met en
kele uitlopers niaar felle bran
den. en heit kleiduifschieten in. de
randgebieden. Derhalve mag het
„nationaal" worden genoemd.
Maar het wordt over het gehele
land en dus interregionaal uit
gezonden. Zo hebben we hier
dus te maken met de interregio
naal nationale programma'®".
Wij wachten nu me,t belangstel
ling op de nationaal interregio
nale palemière op 7 januari.
De schrijver Godfried Bomans heeft eens
gezegd, dat de overgang van de schouw
burg naar de kille, fantasieloze straat te
groot voor hem was. Hij stelde daarom
voor een viertal danseressen bij de uitgang
te plaatsen, op de hoek van de straat drie,
even verder twee, en zo door tot de laatste.
Mogelijk is het een beetje vreemd een ar
tikel over het 550 zielen tellende dorp
Lekkum zo te beginnen, maar in Lekkum
had men reeds lang geleden, en voordat
Bomans op deze gedachte kwam, rekening
gehouden met dergelijke moeilijkheden
zij het dan ongewild.
Lange tijd is Lekkum namelijk geplaagd ge
weest dioior een: beetje een lachwekkende
grenssituatie.
Wanneer men Lekkum uitkwam, altnans
het bord Lekkum passeerde, was men aan
de linkerkant van de weg nog in Lekkum,
en aan de rechterkant in Leeuwarden. Dit
werd aangegeven door de bij Leeuwarden
behorende huizen van een zwart nummer
bordje te voorzien; de Lekkummer huizen
kregen een rood bordje.
Bovendien behoorden enkele huizen op de
Groningerstraatweg en het vroegere tolhuis
ook bij Lekkum. En zo tussen alles door
zaten weer stukjes Leeuwarden en Lekkum.
Een Lekkummer op weg naar de stad werd
de overgang wel gemakkelijk en geleidelijk
gemaakt.
Maar dat alles is alweer verleden tijd, zo
als zoveel in Lekkum. De barbier, de
schoenmaker, de smid en de wagenmaker
zijn reeds lang vertrokken. De nauw aan
Lekkum verbonden buurtschap Snakkerbu-
ren is zijn oude glorie kwijt. De kalkbrande
rij is in de oorlog afgebroken, de oliesla
gerij is verdwenen, de steenbakkerij werd
omgebouwd tot een stroopfabriek en is
nu een timmerwerkplaats.
De Lekkummer familie Hettingha Tromp,
die in een groot slot naast de kerk woonde,
is vertrokken. Het prachtige slot met zijn
bossen, dat menige oud-Lekkummer zich
mag wel herinnert, is afgebroken. Het is
nu een kaal, drassig, laag weiland met
daarnaast, waar vroeger eens de bossen
waren, een uitgestrekte tuinderij. Alleen de
familiebank in de kleine kerk herinnert er
nog aan Nu zit de kerkvoogdij er in.
Misschien als tegenprestatie onderhoudt zij
het graf van de familie.
Snakkerburen, de Lekkumer „uitbuurt"
van Leeuwarden.
Dorps Leeuwarden in Lekkum
De twintigste eeuw heeft zijn stempel op
Lekkum gedrukt. Er worden nieuwe huizen
gebouwd en zo komen er nieuwe gezichten.
Veel jonge mensen trekken naar de stad,
zodat de gemiddelde leeftijd in Lekkum bij
zonder hoog ligt. De inwoners werken veel
al in Leeuwarden en hun vrouwen winkelen
er, want Lekkum heeft vrijwel geen midden
stand meer.
Straks, wanneer de nieuwbouw van Leeu
warden tot aan het water de Bonke zal
staan, is het voor de Lekkummers al heel
gemakkelijk. Een1 straatlengte scheidt hen
dan van het nieuwe Leeuwarder winkel
centrum.
Voor een dorp zo dicht onder de rook van
de stad zal het heel moeilijk zijn zijn eigen
sfeer te behouden.
Lekkum en Snakkerburen hebben echter
nog hun romantiek. De oude huizen aan de
Dokkumer Ee, vijf meer dan een eeuw
oude kastanjebomen, enkele oude boerde
rijen, het „Unithalderistöaniiel" en alle ande
re bloeiende verenigingen, ze zijn er al
lemaal nog en ze zullen blijven, zeggen
de oud-Lekkummers. Met die gedachte le
ven ze onverstoorbaar verder.
COR CAROLI
