h GflNZEVQDRT I* Uw Stationskapper voor uw gaskachel of gashaard Fa. K. PAASSEN en Zn. fi n ONDER HET KLOKJE HET IDEAAL PIANO- EN ORGELMUZIEK Sluit uw verzekering bij de Algemeene Friesche Levensverzekering-Maatschappij „De Groot-Noordhollandsche van 1845" Algemeene Friesche Schadeverzekering-Maatschappij N.V. 14 van een gezellig muzikaal gezin is zelf spelen en ge nieten van Een moderne klein model piano of electronisch orgel verschaft U dat genoegen. Reeds verkrijgbaar vanaf 1145.— NIEUWESTAD 103 LEEUWARDEN TELEFOON (0 5100) 25693 na 7 uur 22882 Hoe dan ook Zolang uw haar 'correct zit' telt u mee (de herenkapper) Seis fervje, seis bihingje? Dan moat jim op 'eWeaze wêze. Dêr krij jim ferve tan de takman. En dêr ha jim gemak fan. Ek is foar jim deselde kans op no. 100 yn 'e Skrans. Bihang: foar in dübeltsje de rölle, snije wy de rant- sjes der öf. Ferve- en Bihanghüs „De Vakman", Johs. Boonstra, Weaze 44, Skrans 100. LOODGIETERSBEDRIJF ERKEND GASFITTER GYSBERT JAPICXSTRAAT 38 - LEEUWARDEN TELEFOON: 21559, b.g.g. 22372 VEREENIGING VAN LEVENSVERZEKERING EN LIJFRENTE LEEUWARDEN. BURMANiAHUIS AMSTERDAM, VAN BRIENENHUIS ROTTERDAM DEN HAAG - UTRECHT - GRONINGEN - HENGELO - HAARLEM - ARNHEM Hoe kan het anders: een praatje over het weer en verkou den mensen. Toen over Soekarno, de V.N. en China. Zelfs komen de mannen onder het klokje in onze eigen geschie denis terecht, om hyper-modern te eindigen. Sibbele: ,,Wat hewwe we weer een klein wereldsje om óns hene, niet? Mist en süterig weer en korte dagen." Bouke: ,,Dat salie je nou altied hewwe. Ot winterweer met ies en sneeuw, öf dat natte, dampe weer. En Bouke sü niet wete, wat ie kieze sü, as Bouke kieze mocht." Manus: ,,Daar konst nog wel es geliek an hewwe oek, Bouke. Want beide is niks." Willem: ,,Hoor nou es even, mannen. As jou een bitsje iriezend weer hewwe met skoane, droge straten, dan mut je dat nimme. Mooier is der ommers niet." Sibbele: ,,Daar hèt Willem netuurlijk geliek an. Mar as jou sneeuwrommel en iezel op 'e straten hewwe, soadat je een mooie kans lope je ouwe poaten te breken, dan liekt dooi weer mij beter." Dorus: „Ot het gesonder is, is een tweede. Natte futen, en die damp inademe en al soa meerDer binne een soad sieke meensen op 't heden." August: „Ja, we misse Rein oek nog. Guster waar ie der oek niet. Weestou der wat fan, Willem?" Willem: „Nee, niks. Mar as ie nou fandaag niet komt, mut ik er mar es even langes. Niet dat ik er sin an hew." Dorus: „Waarom dat niet, Willem?" Willem: „Ah, dat wief ian em is son ouwe teut. Die staat de bek nooit stil. En dou krijst er gien woord tussen. Nee, ik pas, hor." Manus: „Daar hew ik Rein nog nooit soa over hoord. Mar daar ken ie oek wel siek ian weze." Sibbele: „Nou kiek es, as het an die irouw leit, dan sü Rein al lang siek weze, en oek nooit weer beter wurre. Sü 't niet wat metialle?" Bouke: „Alles went, tot hangen toe. Mar waar make wij óns sappel over. Wie komt daar an? Rein!" Willem: „Ah, die Rein. Wij dochten hast al, dast siek waarst. O, 't neuske is al wat road." Rein: „Smoorierkouden man, as een snip. Ik blaf as een kreupele hon, en wat er niet uut 'e neus komt! De ene rooie saddoek na de andere fol. En pruuste hè, pruus- te As een groate kerel. De rüten trille der ian." Dorus: Magst er dan wel weer uut, ol hest dokter der nog niet bij had?" Rein: „Wat mut ik met een dokter? Die klopt wat op je ouwe karosserie om, en dan majje de tong es teugen em uutsteke, en dan is 't: Mar een paar dagen onder 'e wol, en ik sal u een drankje aanschrijven. Nou, dat drankje hew 'k self wel." Sibbele: „Nou, Rein koggelt nog raar, en ie hèt oek al weer Willem: „Ik denk dat de kleur wat lichter is, en de smaak wat anders. Is 't kruukje al leeg, Rein?" Bouke: „Willem loeit em oek al wat gammel seker Manus: „Ik hew oek al een bitsje last. Mar we wete nou oek hoe 't komt, dat Rein sien neus soa road is." Sibbele: „Nou, Rein koggelt nog raar, en ie hèt oek al weer een neusdrup. Fang em, Rein. Goed so! Och, 't is alle maal sieke meensen." Bouke: „Bij óns in 'e straat oek. Sij leit oek op bed, waar 'k laast over fertelde. Lubbigje. Die dregonder hèt niks te iertellen op 't heden. Ik mag oek weer komme te dam men met hur broer."

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1965 | | pagina 14