Geschenken
MAKELAARSKANTOOR HELLEMA ZN.
Het adres sinds 1898
voor onroerende goederen
Nieuweweg 7-9 Leeuwarden
Telefoon 23117*
aanbrengen van hokken en daarom het houden van konijnen heeft
verboden, maar voor de georganiseerde fokkers hoeft er niets loos
te zijn, al zegt het publiek dan ook, dat „konijnen stinken". De woor
den klinken overtuigd en er volgt als „conclusie" uit: de gemeente
zou voor het verbod van het houden van konijnen een uitzondering
moeten maken voor de georganiseerde fokkers.
Er is al eens eerder een dergelijke regeling geweest en die schijnt
steeds goed voldaan te hebben. De gemeente is trouwens niet de
enige huiseigenaar die huurders verbiedt konijnen te houden. Ook
de woningbouwverenigingen hebben deze clausule in hun huurvoor
waarden opgenomen.
Het Raskonijn" heeft al heel wat activiteiten op zijn naam staan.
Velen zullen zich nog de grote provinciale tentoonstelling in 1959
herinneren en ouderen wellicht ook nog de expositie van 1947. Dag
en nacht wordt er aan deze tentoonstellingen gewerkt, voordat de
deuren voor het publiek opengaan. De kooien worden opgesteld,
de keurmeesters beginnen te keuren, catalogi rollen van de persen.
Het zou wel eens interessant zijn manuren op te tellen die worden
besteed aan het opbouwen van een tentoonstelling.
De konijnenfokkers kunnen echter niet meer in Leeuwarden terecht,
vertelde ons de heer Ablij. De Beurs is niet te betalen en de
Frieslandhal helemaal niet. Voorheen kon men nog wel eens terecht
in De Groene Weide of in een der restaurants langs de oude vee
markt, maar daar is nu een eind aan gekomen. De laatste clubten
toonstelling is in Stiens gehouden en de provinciale tentoonstelling
van de konijnenfokkers is dit jaar in Gorredijk. Het zijn noodspron
gen, want ook het bestuur van Het Raskonijn wil zo graag het
„Leeuwarden Frieslands Kern" waarmaken.
„Het is onze hobby en daarvoor hebben wij offers over. Maar van
de 60 cent die de leden per maand betalen kunnen wij geen dure
zalen huren. Het minimum inschrijfgeld per konijn op een expositie
bedraagt ook al twee gulden tot een rijksdaalder. Het is nu wel
duidelijk dat ook de hobby van het konijnenhouden veel geld kost.
MARINUS DE BOER
De heer L. Bouwens met dochter Carla, konijn en troteeën.
Het Sinterklaasfeest wordt telken jare met groter opgewektheid
gevierd, zo hebben we uit de kranten kunnen vernemen. Misschien
is „opgewektheid" niet geheel de juiste uitdrukking, want de
feitelijke gegevens berusten op de ervaringen van het winkel
bedrijf, dat zich uiteraard slechts kan uitspreken over aard en
omvang der Sinterklaas-aankopen en niet over de begeleidende
gemoedsaandoeningen. Op dit punt was bij velen slechts de wan
hoop waarneembaar, vooral van mannen, die zich nerveus van
de ene etalage naar de andere spoedden, in de hoop het enige
aardige wat de vrouw nog niet bezat te zullen ontdekken.
Het Sinterklaasprobleem is, dat het in onze hoogconjuncturele
samenleving elke dag Sinterklaas is. Wanneer we iets willen
hebben, dan kopen we het, want op een paar centen komt het
niet aan. Maar wat we onszelf geven, dat hoeft Sinterklaas nader
hand niet meer aan te dragen en die zit dus met de problemen.
Toch wordt er heel wat gedaan om het assortiment der geschenk
artikelen een voorsprong op de vraag te doen behouden. Het is
verbijsterend te zien hoeveel volslagen nutteloze dingen op de
markt worden gesmeten: doosjes, bakjes, houdertjes, rekjes, stan
dertjes, schaaltjes, dingen om iets open te maken of iets af te
sluiten, om iets aan op te hangen, om ergens aan op te hangen,
om op of over of naast iets te zetten, om de meest simpele han
delingen te electrificeren of om kortsluiting te krijgen, enzovoort,
enzovoort, enzovoort.
Misschien zal heel onze twintigste eeuwse beschaving nog eens
met al haar prullaria onder de grond verdwijnen en door nieuwe
aardlagen worden bedekt. De archeologen over duizend jaar
zullen dan veel uitzoekerij te verrichten hebben voor alles van
de juiste etiketten is voorzien. Maar de museumbezoekers zullen
lachen
