KERSTMIS
1965
(Foto Anneke Bleeker)
Maandblad onder auspiciën van de
Stichting „Leeuwarder Gemeenschap"
14e jaargang no. 12 december 1965
Redactie-commissie:
Mevr. A. J. Bearda Bakker-Stuiveling
H. Kingmans
Pater H. W. Dijkman O.P.
J. T. Vellenga
Redacteur: W. H. Kuipers, telef. 28203
Adres administratie:
Voorstreek 101-103, tel. 22046 en 22047
Redactie:
Stadhuis Leeuwarden, tel. 21141
Abonnementsprijs 3,00 per jaar
Giro-nummer 809910 ten name
N.V. Erven Koumans Smeding,
Leeuwarden
BIJ DE FOTO OP DE VOORPAGINA
De jeugd van nu en die van honderd
jaar geleden. Een bezoekster van het
stadhuis tijdens een der jubileum-ex
cursies bekijkt het portret van de zus
ter (in Fries costuum) van de schilder
Jan Hendrik Hymans, in Leeuwarden
geboren in 1806, overleden in 1888.
(Zie ook pag. 9).
Nee, we hebben hem niet voor u: de foto van het takje hulst met het bran
dende kaarsje. Het had natuurlijk best gekund; in het archief was wel iets
van deze aard te vinden geweest. Kersttakjes en kerstkaarsjes zijn hoogst
traditioneel en reeds een oneindig aantal malen vertoond: op kaarten met
„a merry Christmas and a Happy New Year", op programma's voor kerst
bijeenkomsten en in banketbakkersadvertenties, ter ondersteuning van de
verkoop van kerstkransen.
Daar is natuurlijk helemaal niets op tegen, want traditie is een mooi ding en
een kaarsje verspreidt een zacht flakkerend licht, dat aangenaam is voor de
ogen en eveneens voor de geest. Het schept een geest van behaaglijkheid
en die hebben we wel nodig bij dat vele loommakende eten en drinken. De
gordijnen zijn dicht; de wereld is buitengesloten. Het is zeer warm in de
kamer en in onze harten.
We hebben hem niet, de foto van het takje en het brandende kaarsje en
evenmin van het besneeuwde stadsbeeld, met al die witte daken en tele
visieantennes en auto's. Heel mooi, heel romantisch en heel geruststellend
bovendien, want zo'n witte deken egaliseert heel de wereld onder een
smetteloos kleed. Maar wie zegt ons, dat het met Kerstmis zal sneeuwen?
Dat willen alleen de kerstkaarten ons doen geloven.
Op deze pagina staat een foto, die op een regenachtige avond is gemaakt
uit een auto, die op de noordelijke ringweg reed. U zult het, nemen wij aan,
een vreemde foto vinden: de lichtplekken van de straatlantaarns en de
verstrooiing van het licht door de beregende voorruit.
Het is geen behaaglijk beeld. Het is een foto, die eenzaamheid, verontrus
ting en onzekerheid meedraagt. De eenzame mens, die zich moet richten
op het vertroebelde beeld der lichten, die wel de weg wijzen, maar niet ver
tellen wat er verderop kan passeren.
Misschien wil het er niet bij u in, dat we deze foto speciaal hebben gekozen
voor ons kerst- en nieuwjaarsnummer. In plaats van de takjes en de kaarsjes
en de witte daken.
En wanneer u mocht menen, dat deze lichtjes niet symbolisch zijn voor
Kerstmis 1965, sla dan deze pagina om. Er staat nog veel meer te lezen in
dit laatste nummer in dit jaar...
3
