Ger. van der Meulen ALLES OP RIJWIELGEBIED 13 nP vrouw van Rembrand waarin hi] echter als ivaris die het nader had moeten onderzoeken lil fantaseerde. Misschien is die fantasie wel L" één dinq goed geweest: het boekje prikkelde totpre onderzoekers om nu eens precies na te gaan hoe het leven van Saskia in Friesland was verlopen. n pr „jet zoveel over Saskia bekend was, is Souwens niet zo n groot wonder. Er stond in feite Saar één regel op papier. Die regel werd accuraat npnoteerd door dominee Rudolphus Hermanni Lu- ninaa die in het „Kerckeboek der gemeente Jesu fhristi van Sint Anna opt Bildt" volgens opdracht invulde„den 22 Junij sijn int houwelijck beves- "qd Rembrandt Hermens van Rhyn tot Amsterdam woonende, ende Saskia van Ulenburgh, nu tot FrVneker woonagtig". Die ene zin is een docu- "pn Dat document wordt, mèt familieregisters, bewaard in het rijksarchief in de Leeuwarder Kanselarij. Familiebanden Uil het kerkboek leert men een leit kennen Maar achter dat ieit gaat Saskia nog steeds schuil. Wie was ze? Ze was de jongste dochter van Romber tus Uilenburgh en Sjukje Aesinga. De vader is gedurende twee perioden burgemeester van Leeu warden geweest en was na J597 raadsheer aan het Hol van Friesland. Dat hij een man van gewicht was, blijkt ook uit het feit, dat hij op 10 juli 1584 in Delft besprekingen voerde met prins Willem van Oranje op de dag. waarop de prins door Balthazar Gerards werd vermoord. Rombertus is van die moord ooggetuige en zelfs oorgetuige ge weest: hij heeft de laatste woorden van de Oranje prins opgevangen. Rombertus was de vader van een vrij groot gezin. In ieder geval zijn er twee zoons geweest, de ad vocaat Rombertus en de officier Idzert. In een proces, dat Rembrandt in 1638 voerde wegens een belediging, door een achterneef jegens hem en Saskia geuit, is dan ook nog sprake van een dr. Ulricus Uilenburgh, advocaat en zwager van Rem brandt. Maar in dit geval kunnen de namen ver wisseld zijn. Behalve de zonen waren er de doch ters: Jeltje, die met Doede Ockema trouwde; Antje, die de vrouw werd van de Poolse professor Makowski (Maccovius) in Franeker; Titia, later echtgenote van de Vlissingse commissaris Fran cois Coopal; Hiske, die trouwde met de secretaris van Het Bildt, Gerardus van Loo, en als jongste Saskia, die op 2 augustus 1612 werd gedoopt in de Grote Kerk van Leeuwarden. Eekhoff noemt nóg een zuster: Hendrikje. Die was getrouwd met de Friese hofschilder Wybrand de Geest. Ook haar portret, geschilderd door haar man, kan men in het Fries Museum vinden. Maar een zuster van Saskia was ze niet. Deze Hendrikje was een achternicht, ontsproten aan een roomse familietak, zoals ook Wybrand de Geest rooms- katholiek was en bleef. „Als wy getroudt waren" Je kunt veronderstellen, dat Saskia een niet zo heel fleurige jeugd heeft gehad. Op zevenjarige leeftijd verloor ze haar moeder. Toen ze twaalf jaar was, stierf haar vader. De jonge wees verliet toen het Leeuwarder patriciërshuis aan de Weaze. Ze begon een zwervend leven en logeerde dan hier, dan daar bij haar zuster in Sint Anna Parochie, bij haar zuster in Franeker en misschien ook wel eens op het buitengoed van de familie Uilenburgh bij Rijperkerk. Dat landgoed is al lang verdwenen. Ter plaatse staat nu een boerderij, die eens een oude wapensteen heeft gehad, waar op een kasteelpoort met een uil erop was afge beeld: het wapen van de Uilenburghs dus. In haar reizend en trekkend leven is Saskia ook in Amsterdam gelogeerd geweest. Mogelijk bij do minee Sylvius of bij haar neef Hendrik van Uilen burgh, die in de hoofdstad een kunsthandel dreef. Maar ze heeft er in ieder geval de jonge Rem brandt leren kennen. In 1633. Dat is het jaar, waarin de kunstenaar met zilverstift op perka ment een bijzonder tere tekening van Saskia maakt. Het bleef niet bij deze opmerkelijke teke ning: Rembrandt voegde er later aan toe een tekst, waaraan niet te tornen valt: „dit is naer mijn huysvrou geconterfeyt do sy 21 jaer oud was den derden dach als wy getroudt waeren den 8 Junyus 1633". Uit hetzelfde jaar is ook het portret in het Fries Museum. Getrouwd in 1633? Dat klopt niet met de gege vens van het kerkboek van Sint Anna Parochie. Het kan wel kloppend worden gemaakt. In die tijd werd „huysvrou" gebruikt voor bruid en „ge troudt" voor verloofd. Een verloving had toen iets definitiefs. We weten dat ook uit het gebruik met het knottekistje. Een jonge man schonk het meisje zijner keuze een dergelijk fraai bewerkt zilveren kistje met ducaten of als er minder geld was een geknoopte doek, de knottedoek en wanneer het meisje het geschenk aanvaardde, dan waren ze niet alleen verloofd, maar gold ook, dat deze verloving zo goed als een huwelijk was. „Tot Franeker" Ondertussen blijft er nog een vraagteken staan bij die regel in het kerkboek Het huwelijk werd in Sint Anna Parochie voltrokken niet in de zelfde kerk, als er nu staat: het huidige gebouw is van 1682 terwijl het boek opgeeft, dat Saskia nu tot Franeker woonagtig" is. Maar ook dat klopt. In november 1633 was Saskia s zuster Antje overleden. Aangezien al haar zusters getrouwd waren, zat er voor Saskia weinig anders op dan, als vrijgezellin (zij het reeds verloofd), de huis- houdinq van Maccovius in Franeker te bestieren. Hem leert men kennen uit het portret in de se naatskamer van het museum te Franeker Een aantrekkelijk man is hij niet met zijn lodderige (zieke) oog. En met zijn faam, dat hij enerzijds een briljant spreker, maar anderzijds een bijzon der wilde, studentikoze figuur was, die op grond van zijn levenswandel voor enige tijd uit de se naatsvergaderingen is geweerd. Die wilde jaren waren trouwens voorbij, toen Saskia bij hem in huis kwam voor korte tijd, want in mei krijgt ze bericht, dat Rembrandt spoedig naar het noor den zal komen. Het huwelijk wordt in Sint Anna Parochie beves tigd. Saskia heeft een voorkeur gehad voor z"ste- Hiske en zwager Gerrit van Loo, die in Het Bildt een nogal royaal leven moeten hebben geleid. De eerste vrouw van Van Loo was in 1626 gestorven. Een jaar later trouwde hij met Hiske. Dat was een opvallend feest geweest. Een dagboekschrijver meldt (en je proeft wel iets van critiek): Den 23 september 1627 heeft de sicktaris Loo syn an dere bruet troudt, ende doe den heelen weeck brolloft houden, met sucken kosten ende pracht oftet een prins ofte grave hadden gewest. Men zegt dat die brolloft wel 1000 daelders cost hadde." Van Saskia's huwelijk weten we niets. Er is alleen de nu kostbare aantekening in het kerkboek. Plus de gissing, dat het wel een royale bruiloft moet zijn geweest: ook Rembrandt stond toen in eer en aanzien. Maar hij voelde zich vooral Amsterdam mer en kort na het feest moeten Saskia en hij (per schuit via Harlingen) naar Amsterdam zijn gereisd. Het paar is enkele malen in Friesland terug geweest. Maar Rembrandt heeft in Het Bildt nooit gewerkt. Helaas zijn er geen tekeningen, etsen of schilderijen van het Friese land, hoe rembrandtiek het licht over Het Bildt kan vallen. Maar ja, de landschappen van Rembrandt dateren dan ook doorgaans uit de jaren na Saskia s dood (in 1642). ze weer als een andere. De schilder heeft zoveel in haar gezien, dat hij telkens weer nieuwe trek ken, houdingen, gebaren in zijn werk betrekt. Toch kan men haar leren kennen als de bruid op dat ene schilderij in de grote zaal op een por tret, dat in Nederland was en tijdens de oorlog naar Duitsland werd gevoerd, waar het deel uit maakte van de collectie van Hitier. Na 1945 kwam het schilderij terug. Het werd in bruikleen ge geven aan het Fries Museum in de stad, waar Saskia werd geboren en opgroeide. Het is trouwens niet het enige portret, dat het Fries Museum van Saskia bezit. We hebben er namelijk nog twee niet in het openbaar, maar in het verborgene van het prentenkabinet. Bij Nog tweemaal Kennen we Saskia? We weten enkele feiten van haar leven. In het Fries Museum hangt haar por tret: dat is Saskia. Maar Rembrandt heeft zijn Friese vrouw vaak geschilderd en altijd verschijnt Eveneens van het jaar 1636 is dit schetsblad, waar op Rembrandt zijn vrouw vastlegde temidden van andere vrouwenhoofden. Het kan zijn, dat Saskia ook voor de andere krabbels als model heeft gediend, maar daarbij ging het minder om een gelijkend portret dan om studies van gelaatsvor- men en van schaduwwerking. voorkomende gelegenheden kunnen de twee etsen worden geëxposeerd, maar nooit te lang, want het is beter,'dat dergelijke grafiek zo weinig mogelijk aan daglicht wordt blootgesteld. De etsen kunnen echter worden bestudeerd. Ze maken deel uit van een collectie, die de jurist Qaeustius in de vorige eeuw samenstelde en die hij aan het museum schonk. Dank zij zijn verzamellust hebben we nóg twee portretten van Saskia; het eerste is het ge- etste dubbelportret van Rembrandt en zijn vrouw; het tweede een studieblad met enkele vrouwen koppen rond het uitgewerkte portret van Saskia. Juist omdat ze voor de gewone bezoeker niet be reikbaar zijn, hebben we de etsen op deze pagina laten reproduceren: misschien brengen ze u een stap dichter bij Saskia en bij Rembrandt; bij de Leeuwarder burgemeestersdochter en haar be roemde echtgenoot. UNION, SUPERLA EN ANDERE MERKEN TEGENOVER DE HARMONIE, TEL. 24678 De kleine zaak met grote service!

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1966 | | pagina 13