s35 - 550
H
O
E
D
E
N
MAYSER
MOORES
STETSON
Herenmodes Roosenstein
i!
19
de spiegel. Als de kapper vond, dat hij klaar
was, draaide hij de stoel een halve slag om.
De afgeknipte haartjes in de nek en op de
kleding blies hij met een stofzuiger weg.
Ongeveer halverwege de winkel was een
apart winkeltje, waarin een dame een post
agentschap verzorgde. Achter in de winkel
kon men zijn schoenen door een neger laten
poetsen. Een foodstore of supermarket von
den we uitgerust met televisietoestellen. De
cassière begroette ons met „Hello, how are
you?" en liet ons gaan met „Thank you for
shopping. Come again". Een jongen bracht
de inkopen in grote papieren zakken (deze
worden in alle soortgelijke winkels gebruikt)
naar onze auto. Vanzelfsprekend waren alle
winkels airconditioned. Rond het gehele
complex klonk opgewekte platen- of band-
muziek.
In de grote steden in het westen zijn de su
permarkets alle dagen (zondag inbegrepen)
alle 24 uren open.
Op vacantiereis
Het gezin gaat met de auto op vacantiereis.
Dikwijls trekt men van motel tot motel.
Overal zijn motels langs de wegen. Vele an
deren nemen een tent mee. De z.g.n. „pick-
up-campers" (een confectieopbouw, die men
op een pick-up zet) zijn ook bijzonder popu
lair. Men ziet verder nogal veel wagentjes
met uitklapbare tent (z.g.n. „travelslee
pers"), maar dan gewoonlijk grotere dan men
bü ons ziet. Veel dingen zijn groter dan bij
ons. Dit is eveneens het geval met wat
men bij ons caravans, doch hier trailers
noemt. Er zijn zeer vele in gebruik. De klei
nere ontbreken niet, doch de grotere over
heersen sterk in aantal. Ze zijn goed uitge
rust met aansluitbaarheid op het electrisch
net, de waterleiding en de riolering. Ze heb
ben een volledige keuken met koelkast en
een toilet met douche. Ramen en deuren
zijn afgeschermd met muskietengaas. De
grootste, die op vier wielen lopen, hebben
airconditioning. Dit zijn geen verblijven voor
de kleine man.
Men legt grote afstanden af. Vijf- a zeshon
derd miles (1.6 km) per dag vindt men nor
maal. Heeft men één plaats van bestem
ming, dan doet men de heen- en terugreis
graag nog sneller om ter plaatse zo lang
mogelijk van zijn vacantie te kunnen genie
ten. Soms rijdt men de hele nacht door.
Man en vrouw wisselen elkaar af aan het
stuur. De kinderen laat men achter in de
auto of boven in de pick-up-camper slapen.
Men trekt ook graag rond van het ene Na
tional Forest naar het andere en blijft dan
op elke kampeerplaats maar één dag of
hoogstens enkele dagen. Die kampeergele-
genheden zijn dikwijls uitstekend verzorgd.
Ze hebben een „visitorscentre", waarin op
zeer aanschouwelijke wijze de geologische
geschiedenis van de streek, de fauna en flo
ra en de praehistorie en de historie van de
menselijke bewoning worden uitgelegd. In
een zaaltje worden dia's vertoond met eet.
toelichting vanaf een bandje. In het vacan-
tieseizoen worden wandelingen onder leiding
van „rangers" (vaak leraren in de biologie
e.d.) georganiseerd en houden deze bij kamp
vuren lezingen. Tot alle nationale natuurge
bieden heeft men voor zich en zijn gezin
houtplaat. Een lengte van 60 feet (20 me
ter) en een breedte van 12 feet (4 meter)
zijn veel voorkomende maten, al zijn er
uiteraard ook kleinere. Hun inrichting vol
doet aan alle wooneisen, tot en met kleuren
televisie. Tegen een vast tarief per mile
worden ze naar behoefte van de ene naar de
andere plaats verreden en hier geplaatst in
speciaal ervoor ingerichte trailerparken.
Vele problemen
Een samenleving met een zo beweeglijk ka
rakter, van een zo heterogene samenstelling
en wonende op een zo groot gebied, kent
natuurlijk zeer vele grote en kleine proble
men. Wij kunnen er niet over schrijven, niet
alleen omdat deze brief dan een boekwerk
zou worden, maar vooral omdat voldoende
kennis ervan ons ontbreekt. We moeten min
of meer aan de oppervlakte blijven. Wij zul
len dus bij voorbeeld niet schrijven over:
de oorlog in Vietnam, waarvan iedereen
graag af wil, maar niet weet hoe;
het negervraagstuk, een uiterst ingewikkeld
probleem, waarmee ook de Amerikaan, die
principieel voor gelijkberechtiging van blank
en zwart is, worstelt;
de opruiming van de „slums", de krotten
wijken, door velen het „domestic problem
nr. 1" genoemd;
de criminaliteit, die onrustbarend is;
de uitbouw van de sociale zekerheid en de
medische verzorging, die beide veel aan
dacht krijgen, evenals
de vraagstukken van opvoeding en onder
wijs;
de vraagstukken van waterwinning en wa
ter- en luchtvervuiling;
I
They're New, Pictures That Tell Time
"Time Art" Clocks
Wk»t \rr«r* iflta. V- -
raorcduct'Ont h I»
Een voorbeeld van „kitsch die in Ame
rika blijkbaar voldoende attrek vindt om
er een grote advertentie aan te wijden,
is dit „schilderij"" met een ingebouwde
klok, die op gewone zaklantaarnbatte-
rijen loopt en ieilloos de tijd aanwijst.
Wat een aardig idee. Time-Art-klokken
van Spartus. Keurige olieverfreproduk-
ties met echte klokken, die de tijd aan
wijzen. Een magnifiek, veelbesproken
idee om elke wand mee op te sieren",
zo juicht de advertentie.
Beijerstraat 5, Leeuwarden
tegen betaling van 1 dollar per jaar toegang.
Het toegangsbewijs wordt, terecht, de „golden
permit" genoemd. Wat door de overheid
voor het behoud en de openstelling van de
talrijke en zeer uitgebreide natuurgebieden
wordt gedaan, verdient grote bewondering.
Vacantiegangers trekken het hele grote land
door van het zuiden naar de grote meren in
het noorden, van het oosten naar het wes
ten en omgekeerd. In het vacantieseizoen
ziet men ze overal op de grote wegen.
Men is in snel tempo bezig deze wegen
overal tot vierbaanswegen om te bouwen.
Ter weerszijden van de bouwplaats staan
grote borden met het opschrift „Your High
way-Taxes at Work" en de vermelding van
de bedragen, die uit drie fondsen voor dit
werk beschikbaar werden gesteld.
Ook buiten het vacantieseizoen trekt men
wel in trailers rond. Het zijn niet zelden
gepensioneerden, die hun huis hebben opge
geven. Het geval, verteld in de tweede reis
brief, is ietwat extreem door de extra reislust
en de hoge leeftijd van het echtpaar, maar
staat niet op zichzelf. Men ontkomt op die
wijze aan sommige belastingen.
Wij vroegen aan een van die trailerbewo
ners, of hij geen behoefte had om zijn kin
deren te ontvangen. Nee, dit vond hij hele
maal niet nodig; zij konden hem nu wel
ontvangen. Wij spraken erover met een
ex-Nederlander uit Los Angeles. Volgens
hem was dat de gebruikelijke opvatting.
Woningen op wielen
De Amerikaanse beweeglijkheid komt nog in
veel groter omvang op andere wijze tot
uiting. Het westen, zuidwesten en zuiden zijn
in, ten dele snelle, opkomst door de vesti
ging of overplaatsing van bedrijven of de
vestiging van dochterondernemingen. De
zuidelijke zon wordt als het ware aan re
creanten en gepensioneerden verkocht. De
nodige arbeidskrachten worden voor een deel
gerecruteerd uit de plaatselijke bevolking,
doch voor een ander, groot deel van elders
aangetrokken. Veel Amerikanen verhuizen
na enkele jaren van de ene plaats naar de
andere. Aan de woningbehoefte wordt me
de voldaan door het gebruik van z.g.n. mo
bile homes, woningen op wielen, construc
ties van staal met wanden, bestaande van
buiten uit aluminium- en van binnen uit
de bijzondere belangwekkende rechtspraak
van het Supreme Court of Justice;
de geldontwaarding, die ook in de VS zor
gen geeft;
de door de president der VS voorgestelde
„Demonstration Cities Act", waaraan 22 di
recteuren van grote Amerikaanse bedrijven
onder voorzitterschap van E. G. Kaiser,
president van de „Kaiser Industries" in het
openbaar steun gaven met een verklaring,
ondermeer inhoudende:
„Onze steden worden overstroomd door een
opkomende vloed van samenvloeiende krach
ten ziekte en wanhoop, gebrek aan werk
gelegenheid en hopeloosheid, buitensporige
afhankelijkheid van ondersteuningen en de
grimmige bedreigingen van moord, wanor
de en misdaad Amerika heeft de De
monstration Cities Act nodig".
Inderdaad, armoede hebben ook wij kunnen
constateren in dit welvarend werelddeel, ar
moede niet alleen in stedelijke gebieden,
maar ook op het platteland, in Indianenre
servaten en in het zuiden, waar een neger
bevolking in soms zeer primitieve omstandig
heden leeft.
De Amerikaan is anders
Het bovenstaande is niet in één keer ge
schreven. Het springt daardoor wat van de
hak op de tak. Men zou het vlinderachtig
kunnen noemen, ware het niet, dat een vlin
der enkel nektar puurt.
Ik keer terug naar het begin. Het blijft ge
vaarlijk om te generaliseren. Het is ook ge
vaarlijk om de nadruk te leggen op het af
wijkende, omdat dit zo snel een vertekend
beeld geeft. Dit met nadruk vooropstellende,
wil ik toch volhouden: de Amerikaan is an
ders dan wij. Dit viel ons telkens opnieuw
op bij allerlei dingen uit zijn dagelijks leven,
hOU
