5
Bij hel Oostergoplein: burgemeester Brandsma en echtgenote, in het gezelschap
van loco-burgemeester I iekstru.
maar het was nog vroeg genoeg om deze onopzettelijke gebiedsannexatie te niet te
doen. Een verklaarbaar misverstand, want de gemeentegrens wordt ter plaatse niet
gemarkeerd en loopt ergens door de barre verlatenheid. Maar om vijf minuten voor
negen wapperden de zwarte panden van de gelegenheidskleding op dit bestuurlijk zo
markante punt vrolijk in de wind, toen de gala-Pontiac uit de zuidelijke richting kwam
aanrijden om burgemeester Brandsma binnen zijn ambtsgebied te brengen. De familie
Brandsma kwam niet, zoals dat eigenlijk hoort te gebeuren, uit zijn oude woonge-
meente, want dat zou Den Haag moeten zijn geweest te ver van Leeuwarden om in
de vroege ochtend van zo'n dag vol spanning en drukte te rijden. Overnacht werd daar
om in het motel van Heerenveen, kort voor het definitieve reisdoel dus. De heer en
mevrouw Brandsma hadden daar blijkbaar een goede nachtrust genoten, want ze heb
ben de lange, zware dag zonder enig teken van vermoeidheid doorstaan.
Na het handen schudden en het aanbieden van
bloemen door Margaretha Johanna Tiekstra,
dochter van de loco-burgemeester, reed de
stoet auto's in enkele minuten naar Wijtgaard.
Dit Leeuwarder dorp had zich met veel vlag
gen getooid en alle schoolkinderen op de been
gebracht om bij café Hoekstra een welkomst
lied te zingen en vrolijk met rood-wit-blauwe
papieren vlaggetjes te zwaaien, ter begroeting
van de heer en mevrouw Brandsma, die de
auto verlieten, ter kennismaking met het be
stuur van Plaatselijk Belang. Deze organisatie
was er aldus in geslaagd het hele dorp in de
feestvreugde te laten delen, een prestatie, die
procentueel ver uitging boven hetgeen later op
de dag in de stad Leeuwarden mogelijk bleek
te zijn.
Niet, dat de Leeuwarders zich onbetuigd lieten.
Op het Oostergoplein stond het politiemuziek-
korps aangetreden, om voor de auto's uit te
gaan en bij garage De Boer werden trossen
balonnen opgelaten, met een doek waarop ove
rigens niet reclame voor de nieuwe burge
meester werd gemaakt, maar voor een auto
merk. Eindpunt van de intocht: het stadhuis,
waar het Wilhelmus en het Frysk Folksliet
weerklonken.
De burgemeester werd geïnstalleerd in een
bijzondere raadsvergadering bijzonder was
al meteen de rangschikking van het meubilair,
dat de raadsleden in een middenvak samen
bracht en naar anciënniteit rangschikte, waar
door vogels van verschillende politieke plui
mage naast elkaar kwamen te zitten, terwijl
men normaal fractiegewijs is geplaatst. Links
en rechts daarvan zaten de genodigden, die in
aantal de raadsleden aanzienlijk overtroffen.
Hoofdpunten van de agenda waren de instal
latierede van de loco-burgemeester, de heer
J. Tiekstra, afgesloten met het omhangen van
de ambtsketen en de overdracht van de voor
zittershamer, en de toespraak van de nieuwe
burgemeester zelf. De heer Brandsma liet zich
uitvoerig uit over de vele problemen, die het
Leeuwarder gemeentebestuur kent. Reeds nu
gaf hij blijk van een veelzijdige belangstelling
voor het wel en wee van Leeuwarden, hij leg
de bovendien zeer sterk de nadruk op de eisen
van een goede persoonlijke en zakelijke ver
houding tot al degenen, die met de gemeente
lijke bestuurszaken, in of buiten het stadhuis,
annex zijn. Resumerend kon men vaststellen,
dat burgemeester Brandsma zich er terdege van
bewust is, dat het burgemeesterschap van
Leeuwarden geen sinecure is.
Bij de receptie 's middags zijn 613 volgnum-
mertjes uitgereikt. Een zeer aanzienlijke be
langstelling, waar de genodigden tijdens de ol-
iiciële raadsvergadering nog bij moeten worden
geteld. Het stadhuis was bij dit programma-
Burgemeester S. Brandsma tijdens zijn
eerste toespraak in de Leeuwarder raad.
onderdeel niet alleen de plaats waar velen de
burgemeester begroetten, maar ook de ontmoe
tingsplaats van de gasten onderling. Oude re
laties werden verstevigd, oude kennissen ont
moetten elkaar en dus bleel men, bij een
glaasje en een hapje, volgaarne een poosje
plakken". In de vertrekken boven was het
warm en daar kon men de rook snijden.
Als vreemde eenden in de bijt fungeerden eni
ge New Lei ter s. Ze voelden zich spoedig thuis
in het door hen verguisde milieu van de ge
meentelijke overheid en hun alkeer van de
moderne welvaartsstaat strekte zich niet uil
tot de glazen sherry, port en vermout, waar
van sommigen bijzonder vaardig een aanzien
lijk aantal nuttigden. Toegegeven moei wor
den, dat er geen melk voorhanden was om een
witteglazenplantot uitvoering te brengen,
zodat de, naar de groepsnormen geklede, jon
gelui wel afstand moesten doen van hun hei
lige beginselen. Burgemeester Brandsma kreeg
een pamflet aangeboden met een warrig sa
menstel van wensen, dreigementen en oubol
ligheden, dat niet de indruk wekte van een
sterke rechtlijnigheid van geest, 's Avonds bij
het défilé voor het stadhuis wierp een der jon
gelui, die 's middags in ruime mate de gast
vrijheid van het gemeentebestuur had geno
ten, een rookbommetje vlak voor kindercircus
Saranti. Omstanders pakten hem in de kraag
en leverden hem uit aan de politie.
Het was een zeer gebrekkig rookbommetje,
dat een geringe hoeveelheid rook veroorzaak
te. Ongetwijfeld zal een en ander de indruk
hebben versterkt, dat de „New Lelt" een
vreemd clubje is.
Dat défilé was overigens een erg aardige af
sluiting van de dag. Jeugd- en sportverenigin
gen trokken voorbij het stadhuis, terwijl ,,Ons
Genoegen„Looft den Heer", „Euphonia", de
P.T.T.-Harmonie en „Soli Deo Gloria" gemeen
schappelijk musiceerden onder leiding van de
allesomvattende dirigent Sj. Nieuwland. Het
défilé was georganiseerd door de Leeuwarder
Sportraad en werd geleid door de heren J. Jel-
lema, J. W. P. Charisius, W. G. de Jong en
P. C. Poortvliet. Het was een beperkte selectie
van het Leeuwarder verenigingsleven, maar
wat wil men op zo'n kille dag?
