$}e vreemde fiets
Technisch Bureau
Gebrs. van Eyck van
Heslinga
S*
VOOR DE JEUGD
Uw adres voor:
Tweebaksmarkt 43 Leeuwarden
Telefoon 05100-24419-27323
Sinds 1907 het adres voor al Uw technische installaties
centrale verwarming
electro-technische installaties
warm- en koudwater-installaties
oliestookinstallaties
gasverwarming
aircondition
liften
koelinstallaties
20
door MAJA VAN HEEMSTRA
In de provincie Utrecht ligt de stad Utrecht en
niet ver van die stad staat een mooi oud kas
teel. Dat is kasteel Zuylen. Het heeft torens
en dikke muren en staat in een gracht. Het
werd gebouwd toen er nog ridders in ons land
woonden, maar dat is heel lang geleden.
Omdat het kasteel erg oud was moest er af en
toe wat gerepareerd worden, want het kon ge
beuren dat een paar stenen los kwamen te zit
ten en als de regen en de storm er dan over
heen kwamen, dat zij dan helemaal los raakten
en naar beneden vielen.
Dat was kortgeleden ook weer gebeurd en dus
had men uit het dorp aan de timmerman en de
metselaar een boodschap gestuurd of zij kwa
men om de muur te herstellen. Daaraan waren
zij juist bezig toen de vreemde fiets over de
Domtoren in de stad Utrecht koerste en in de
richting Zuylen vloog.
,,Zeg, Krijn zei Barend de timmerman tegen
de metselaar, „ben jij al naar het circus in
Utrecht geweest?''
„Neen", zei Krijn, „mijn kinderen wilden er
ook zo graag heen, maar 't is zo duur. Als ik
daar met Pietje en Anneke heen ga dan kost
me dat wel 10 gulden. En alles is zo duur
tegenwoordig, dat ik vind het te gek om dat
voor een cirkus uit te geven."
„Zou je vrouw niet mee willen? vroeg Barend
weer en hij gaf Krijn een paar stenen aan, die
hij in de muur zou metselen.
„Mijn vrouw geeft niet zoveel om een cirkus
en zij moet thuis blijven bij de kleintjes. Hè,
geef mij die plank nog even aan?" en Krijn
werkte weer door. ,,'t Is anders wel jammer,
want ik zie t zo graag: de mooie paarden en
de leeuwen en al die mensen, die aan de tra
peze werken hoog boven je hoofd, hoe durven
ze het! Alsof hij al in 't cirkus was en naar
de acrobaten keek zo staarde hij in de lucht.
„Wat is dat!" zei hij opeens. „Wat vliegt daar
nou op ons af?" en hij raakte zo de kluts kwijt
dat hij een paar stenen liet vallen.
„Zeg, hei!" riep Barend, die een paar treden
lager op de ladder stond, verschrikt uit. „Ben
je nou helemaal! Daar laat je zomaar een paar
bakstenen vallen, rakelings langs mij heen,
kijk liever beter uit en hou die dingetjes daar
boven bij je; ik heb geen zin in een hersen
schudding!"
Maar van boven op de ladder kwam geen ge
luid. Als vastgenageld stond Krijn in de lucht
te staren. „Een fiets?" zei hij zachtjes voor
zich heen. „Een fiets met vleugels?" En toen
riep hij hard op: „Ja, hoor, het is een fiets met
vleugels, met gele vleugels."
Barend die lager stond en niets kon zien riep
terug: „Man, je lijkt wel niet wijs daarboven.
Eerst gooi je me met stenen om de oren en
dan zie je een fiets vliegen, 'k Zou maar eens
naar beneden komen, anders gebeuren er nog
ongelukken."
Maar Krijn riep weer hard naar beneden: „Het
is echt een fiets, een fiets met vleugels en
dadelijk komt hij over", waarop Barend terug
schreeuwde: „Dat bestaat niet! Ik wed om 10
gulden dat er geen fiets is en dat jij niet wijs
bent!"
Nauwelijks had hij het gezegd, of daar zag hij
het vreemde ding ook. En 't was een fiets! Een
fiets met gele vleugels. Als vastgenageld stond
hij op de ladder, toen klom hij langzaam naar
beneden en staarde nog maar steeds naar dat
ding in de lucht. Het maakte een flauwe bocht
boven het kasteel en vloog toen geruisloos
verder.
Krijn klom nu ook de ladder ai en even later
stonden de beide mannen naast elkaar op de
grond. Zij zeiden niets, zo verbaasd waren zij
nog. Krijn greep naar zijn thermosfles met
koffie en nam een grote slok. Barend ging zit
ten op een stapel bakstenen en nam een hap
van zijn boterham.
„Heb je ooit", zei eindelijk Krijn. „Heb je
ooit! Een fiets met vleugels in de lucht! Hoe
kan dat nou?"
„Ja, hoe kan dat nou?" herhaalde Barend met
zijn mond vol brood en kaas. „Ik begrijp er
niets van. En als we 't niet allebei hadden ge
zien, dan zou ik het nóg niet geloven!"
Even later frommelde hij in zijn zak en haalde
er een bankbiljet uit. „Hier zijn de 10 gulden",
zei hij en duwde het geld Krijn in de hand.
„Och, wel nee, man", zei Krijn lachend, „dat
was toch zeker een grapje? Hou je geld toch
zelf, je kunt 't veel te goed gebruiken."
„Niks hoor' antwoordde Barend, „ik heb ge
wed en ik ben 't je schuldig, want ik heb de
weddenschap verloren. Ga nou maar op mijn
kosten met de kinderen naar 't cirkus."
Krijns gezicht straalde. „Dank je wel, ouwe
jongen; wat zullen de kinderen blij zijn! En ik
ben t ook. En ik heb nog bijna die stenen op
je kop laten vallen".
Ondertussen zaten in Woudega twee mannen
te luisteren naar de radio die zei: „De vreemde
vogel vliegt in de richting Zeeland."
(wordt vervolgd).
WILT U DIT BLAD BEWAREN VOOR LATER?
Laat het inbinden op de Sociale Werkplaats.
Verzorgd bindwerk van periodieken en tijdschriften
Ook ontwerpen en verzorgen van uw DIENST SOCIALE WERKVOORZIENING
reclame (stenc.l- en offsetdrukwerk). Troelstraweg 147c - Leeuwarden - Telefoon 23631
