presenteert RADIOTOESTELLEN TELEVISIEAPPARATEN TRANSISTORRADIO'S PLATENSPELERS BANDRECORDERS GRAMMOFOONPLATEN Sluit uw verzekering bij de Algemeene Friesche Levensverzekering-Maatschappij „De Groot-Noordhollandsche van 1845" Algemeene Friesche Schadeverzekering-Maatschappij N.V. cihbete; Wat se meer had, hore we nog wel es, Kobus! Dou hest een Liwwadder meiske bedonderd, jonge, mar ja, een kerel blieft een kerel. Hest Brandsma nog sproken? Kobus- Ja niet soa lang, mar ik hew een paar woorden met em wisselt. Op son avund op 't stadhuus. waar de nije inwoaners komme, om wat over de stad te Mms^En daar waar ons burrigemeester oek? Jonge wat aardig. Ik hew em nog nooit sien. WillemIk oek allenig mar op een plaatsje. Die forige sagen je nog wel es fietsen. Die hadde de sokken der altied best in. Hij fietst nog wel, loof ik. August: As ik Kobus soa besien, en ik hoor em praten, 'dan denk ik an mien maagsweer. Dorus: Dou bist een mooie spreker, Auguust. O, nee, dou bedoelst het siekenhuus seker. Kobus: Ja, dou hast een maagsweer en ik hadde een stukke'ne foet. Of segge jim poat? Bouke: Het ken allebeide wel. Hewwe jim toen tegare in 't siekenhuus leit? August: Ja seker, op 'e selde saai. Wel een maand 'of drie, fier. En dan leer je mekaar kennen. Dan is het goed, of je falie mekaar heul erg teugen! Kobus: Je hadden in 't eerst piene, en je dochten, hoe su't komme. En die Nierstrasz waar oek een knaap. Die kon je raar knoeie. Mar beste susterkes. August: Skatten fan susters. Nou ja, der liep wel es een andere tussen deur, mar ja. Willem: Wanneer waar dat dan, mannen? Want in acht- en-twintig bistou overstoken niet? August: Fleden jaar waar het met mien maagsweer feertig jaar leden. Reken mar uut. Rein: Dus dat waar in ses-en-twintig. Das un heel end, mannen. Kobus: Het waar midden in 'e seumer. En warm. Smoar- hiet onder de dekens. En daar lag Kobus met het poatsje omhoog. En August mocht wel foor 't raam sitte, en die. August: Ja, ik fertelde dan wat er allemaal langes kwam. En elke avund ston Hiltsje altied te wuiven. Dat ik daar fleden week nooit an docht hew. Bouke: As je ouwer wurre, ontkomme je een heel soad dingen. Je onthouwe niet meer. Willem: Jim salie wel segge, Willem is een dikke op- skepper, mar geloof mie nou mar, mien geheugen is lieke goed, as doe't ik een jongkerel was.' Kobus: Ja, Hiltsje ston elke avund te wuiven op 't hoek je. Het waar son beste meid. Mérie ivas oek best, ja, poerbest, mar Hiltsje, nee, dat had niet mutten. Sein: Kobus, dou bist een groate soeg, astou daar na soafeul jaar nog altied met ompakst! Dat is weest. Daar is niks meer an te feranderen. Hiltsje hèt een andere kerel kregen. Nou, miskien is se met hem wel feul beter uut as met dij! Kobus: Bin ik een groate soeg? Dat hèt nog nooit één tegen mij segge durven. En Hiltsje kon nooit betere kerel krije, want ik waar stapelgek op hur. Hartstikke gek! Manus: Evengoed hest se sitte laten. Mar as se daar nou wat maklijk over heen komen is, en se hèt een goeie man kregen, dan mustou ophouwe soa te seuren. Kobus: Ja, dat seistou fanneweek savus oek al. Mar dat is niet soa maklijk. Nou ik hier weer bin, en al die bekende plakjes sien, nou komt alles weer boven. Willem: Ik begriep het wel een bitsje. Der binne me menten, dan denkt Kobus an hele Hiltsje niet, en dan inénen komt alles bij je boven, en dan bin je, dan bin. Kobus: Ons moeke sei altied: dan bin je soa week as een keeskust. En dat is waar. Bouke: Mar het is uutmaakte saak. dat se knap trouwd is. Se hewwe lieve kienders kregen, en die binne metgaan naar Nieuw-Seeland. En Kobus sal hier wel blieue. Sibbeie: Is 't waar Kobus, gaast weer Liwwadder wur- den? Kobus: Nee, Bouke bedoelt, dat ik der niet achteran hoef. Nee, mannen, ik blief hier een half jaar is 't plan. Dan gaat Kobus weer naar de Stetes. Naar het nageslacht. August: Ik hew telkens begrepen, as dastou in Amméri- ka woanst, mar nou noemst self telkens een andere naam. Steeks of Sneeks. Weet ik feul. Kobus: O ja. de Stetes. Engels foor de Ferenigde Staten. Daar hest wel fan hoord, niet? August: Ja, seker wel. Fan Oe Tant en die mannen. Das een brunen één, niet? Willem: Dat binne de Ferenigde Naasjes. Daar hèt onze Luns krekt sproken. Ik saq em op 'e tillefiezje. Ik docht nog: ik hoop dat Jonson oek siet, en dan knijpt ie em as een ouwe dief, want Luns hèt em er best fan langs geven! de nieuwe afdeling kwaliteit, service en garantie met een zo laag mogelijke prijs bij VROOM A DREESMANN VEREENIGING VAN LEVENSVERZEKERING EN LIJFRENTE LEEUWARDEN, BURMANIAHUIS AMSTERDAM, VAN BRIENENHUIS ROTTERDAM - DEN HAAG - UTRECHT - GRONINGEN - HENGELO - HAARLEM - ARNHEM - EINDHOVEN

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1967 | | pagina 17