presenteert
opruiming
tijdens
de
enorme koopjes
in alle afdelingen
VROOM A DREESMANN
Sluit uw verzekering bij de
Algemeene Friesche Levensverzekering-Maatschappij
„De Groot-Noordhollandsche van 1845"
Algemeene Friesche Schadeverzekering-Maatschappij N.V.
17
qroat met is. Dat soadoende
Kempe: En dan fertelt ie wat ditten en datten, en hi| laat
wat fotoos sien, denk ik.
Rouke' Ja Keimpe, soa is 't pursies. En hi| laat oek duoos
Sn nee, eh, och, hoe hiette die kringen nou. Stil
staande groate fotoos, in kleur, eh
Willem' Ik denk dat Bouke dias bedoelt. Ja, docht ik al.
Dias. Dat ken o so mooi weze.
Manus- Das toch wel leuk fan son Kobus om dat te doen.
En het is oek nog niet eens son lollet|e, om sukke
enden te rieden. En nim nou die minne dieken!
Bouke: Nee, daarom just. Der kan fan aMes gebeure En der
is foor eikeneen oek nog gien ni| hart. En ik loof dat
dat mar goed is oek.
Dorus: Hoe bedoelst, Bouke? Ast nou met een ni| hart nog
es tien jaar langer leve kenst.
Willem: Eerst es tien jaar. Mooi Dan weer een ni| hart
Noq es tien jaar. Mooi. Mar hoe oud ken |e dan wel
niet wurre? Wat mut je dan allemaal niet metmake?
Rein Hoe fol wurdt het dan oek niet op e wereld? Der
komt wel bij, mar der gaat niks af. En as |Ou geregeld
een jong hart krije, dan blief je weelderig, enne
Sibbele: Ja, laat dat enne maar sitte, Rein. Mar we komme
altied weer bij Willem sien punt uut: tot hoe teer gaat
dit. Der gane op 't langelaast alleen nog maar meensen
doad met fersleten harten, en daar hèt een ander oek
Keimpe: Ja- das waar- Ja' maar ho es'..',e ho[J^.e I?e1tu,ur.llik
altied nog kwalen, waar foor een ni| hart oek niet helpt.
Mar ja, daar kanne se wel weer wat foor uutfiene.
Rein: Ah, jonge, ja. Nije armen, nije darmen, ni|e magen,
nije oren, nije kuten
Willem: Maar as dat slaagt, en late we segge, over honderd
jaar binne se soa feer, dan leeft eikeneen mar deur,
en dan wurdt het hartstikkefol, en dan
August: Dan wuden je der self wel es uutstappe oek. Dan
gaat het je op 't laast ferfelen!
Keimpe: Ja, want alles ken anders. Nim nou dat seltde
skaatsrieden. Fijfduzend meter, daar deden se een paar
jaar leden soa en soa lang over. Harder kon t nooit.
Sibbele: Just Keimpe. En dan inénen gaat er weer één
harder. We hewwe Kees Broekeman had, en nou Keessie,
mar die Fred fan der Werf uut Sweden kon nog weer
harder.
Manus: Mar hij kwam niet uut Sweden, loof ik. Het waar
een Noor, docht ik.
August: Dan komt ie uut Noorland. Mar hij sal wel op noren
riede. Fijfduzend meter?
Rein: Se riede oek wel tienduzend, Auguust. Must die foor-
stelle, tienduzend kilometer op dien alderhardst. Nou ja,
ik bedoel, tien kilometer fansels.
Bouke: Je suden hast denke, dat se der stiekum mesientsies
instoppe. Is der wel kontrole?
Willem: Op sukke dingen wel. Kiek, die dopingrommel en
soa, das wat anders.
Sibbele: Se beginne oek al met peerden. Dat fien ik we soa
ferskrikkelijk. Kiek die hardfietsers kenne sellet beslisse,
dat bin groate meensen, mar son arm beest weet niet,
wat se em in 'e bek steke. 't Is gewoanweg treurig.
Keimpe: Ja, en as ik het nou goed begrepen hew, het de
konkurrensje het deen. Dan wint dat peerd het wel, mar
na onderzoek wurdt ie gediskwalificeerd of soa.
Bouke: En dan hèt nummer twee het wonnen. Mar dan
hewwe se mutteen de dader. Of niet?
Dorus: Wel nee jong. Want die ken wel nergens tan at
wete. Ja, dat hew ik fan mien skoanseun hor Mar de
gokkers hewwe hur geld op die twee set, en die num
mer één is doopt.
Manus: Ik lees oek wel es adfertensjes in e krante, dat se
in 'e Overdekte dope.
Bouke: Das weer heel anders. Das fan één ot andere kerk.
Die dope kopke onder.
Willem: Ik hew met die trouwerij oek nog in 'e kerk weest.
Lange Matten liep met het ponkje, Ik gooide der een
dubbeltsje in, en ik sei: wust fan mij oek niet riek,
Matten. Mar hij sag gewoan bij mie langes, en dee niet
een bek open.
Bouke: Ja, Lange Matten hoort bij ons an 'e kerk. Op son
stuit ken son man toch oek niks segge. Stel je foor dat
eikeneen wat seit as ie met 'e pong loopt.
Willem: Ik trof em nog op 'e resepsie. Ik sei: bistou soa
eigenwies wurden Matten? Hij sei: nee, mar ik was met
stomhied geslagen toen ik Sterke Willem in 'e kerk sag!
August: Hadden jim 't goed fan eten en drinken, Willem?
Willem: Poerbest. Fan die krukketten, en groate gehakbal-
len, en slaatsjes en al soa meer. Och en es even proeve
en deurspoele. Nee, dat waar best uut te houwen.
Dorus: En op die resepsie waar Kobus oek. Konden de
meensen em nog wel?
Willem: Nou het jongfolk niet fansels. Mar fan de ouwe
garde werskeidenen. Dat Kobus weer swaar op 'e tekst.
Tot er inénen een mager oud wief naast em sitten gaat.
Se seit: Kanstou mij nog wel? Kobus seit nee. Se seit:
Dou hest mij lope laten foor Hiltsje. En Hiltsje hest
sitte laten foor son kakmaddam daar. Foor mij bist
Kobus Flapdrol. Dag!
VEREENIGING VAN LEVENSVERZEKERING EN LIJFRENTE
LEEUWARDEN, BURMANIAHUIS
AMSTERDAM, VAN BRIENENHUIS
ROTTERDAM - DEN HAAG - UTRECHT - GRONINGEN - HENGELO -
HAARLEM - ARNHEM - EINDHOVEN
