er TrögrammaTrTesé ziekenomroep
cAvonturen in een
bootje
VOOR DE JEUGD
door Maja van Heemstra
Daar klonk het weer. Het was vlakbij. Zonder
aan gevaar te denken, zonder te zeggen:
Verbeeld je dat ik een wild dier tegen kom,
pakte hij een overhangende tak beet, maakte
zijn bootje vast en krabbelde de kant op. Dat
viel helemaal niet mee.
Zijn kleren raakten telkens vast in de dorens.
Er was geen pad en de grond was moerassig.
Hij zakte telkens wieg, maar wist zich weer
aan een tak of een struik op te hijsen. Hij
hoorde niets meer. Maar hij was er héél zeker
van, dat iemand om hulp had geroepen. Nat
van de modder, vol schrammen van de
dorens, klom hij over omgevallen bomen en
struikelde over de lianen, die overal aan vast
zaten. En toen zag hij wie geroepen had. De
zoon van het opperhoofd! Hij lag half over
een omgevallen boom en hij riep niet meer,
want hij was flauw gevallen. En aan zijn
gezicht en handen zat bloed. En wat sprong
daar weg langs een andere tak? Zo'n akelige
wilde kat! Daar had hij zeker mee gevochten.
Met uiterste inspanning hees Tj ailing zich
over een boomstronk heen en stond naast de
jongen, die akelig stil was. Maar hij ademde
wel. Tjailing maakte zijn verscheurde hemd
nat en streek er de jongen mee over het
gezicht. Die sloeg de ogen op en keek
verwonderd om zich heen. En hij keek
helemaal niet boos, zoals hij anders altijd
deed.
(wordt vervolgd)
an Hat van 23. Parkherstellingsoord Mozaïek a. Ti
7.
Diaconessenhuis
St. Bonifatius Hosp.
Stadsziekenhuis
Beatrixoord Appelscha
Beatrixoord Haren
10. Diaconessenhuis
11. St. Bonifatius Hosp.
12. Stadsziekenhuis
13. Beatrixoord Appelscha
Beatrixoord Haren
14
16.
17.
18
19.
20.
21
Parkherstellingsoord
Diaconessenhuis
St. Bonifatius Hosp.
Stadsziekenhuis
Beatrixoord Appelscha
Beatrixoord Haren
Kokomo
Tussen 8 en 11
Verjaardagen
Van dit, van dat, van
alles wat sport 44.
nieuws consumenten- 25.
rubriek humor26.
en muziek. 27.
Zo.
Theaterbezoek. Opnamen
van cabarets, musicals en
revues.
Felicitaties en muziek
voor de patiënten die in
september jarig zijn
e.e.a. verzameld door het
verplegend personeel.
Parkherstellingsoord
Diaconessenhuis
St. Bonifatius Hosp.
Stadsziekenhuis
Beatrixoord Appelscha
Beatrixoord Haren
Uitzendingen:
Parkherstellingsoord: maandags 11.00 uur;
Diaconessenhuis: dinsdags 16.30 uur;
St. Bonifatius Hospitaal: woensdags 16.00 uur;
Stadsziekenhuis: donderdags 19.15 uur;
Beatrixoorden volgens intern programma.
a. Tien minuten toege
meten tijd. Gesprek
met dhr. J. Damsma,
kuiper te Leeuwarden.
b. Gezellige klanken van
de Gouwe.
c. Persoonlijke noot.
d. Het orkest „The life
guards"
Het had de hele nacht geregend. En niet een
zacht motregentje, o nee! Het had gegoten en
gegoten. Met stromen was het water op de
huisjes en het strand neergestort. De zee was
er nog woelig van, toen de grotere jongens in
hun bootjes stapten. Maar je kon nog ergens
anders varen, dan op de zee. Zij konden nu
mooi de kreken in, waar de takken laag over
het water hingen en de veelkleurige pape
gaaien in de boomtoppen schreeuwden.
En zo ging een kleine vloot de dichtstbijzijnde
kreek in. De jongens riepen tegen elkaar en
lachten om eikaars grappen. Maar toen zij
door het dichte bos voeren werden zij stil.
Het was hier veel donkerder dan op zee. En
overal hoorde je geluiden van dieren, die je
soms wel en soms niet kon zien.
Niemand lette meer op elkaar en zo kwam het
dat Tjailing heel alleen door het dichte bos
gleed. Straks waren er bootjes voor hem en
achter hem geweest, maar nu zag hij er geen
meer. Zonder veel geluid te maken dreef hij
voort. Hij zag een groep apen die samen
speelden op de boomtakken. Hij hoorde hoe
ze gekke geluiden maakten, hij zag twee
mannetjes vechten en een moeder met een
kindje, dat zich aan de buik van de moeder
vast hield, van de ene tak op de andere
springen. Een donkere slang gleed door de
wortels van bomen, die half in het water
stonden en verdween in de diepte van de
kreek. Een hele grote vlinder met hardblauwe
vleugels vloog door de schaduw van het
woud, het was net alsof er licht uitstraalde
van dat prachtige diertje. Een dikke vleer
muis hing met zijn kop naar beneden tegen
een boomstan, waarvan de takken zwaar neer
bogen door trossen gele bloemen. Wat was er
toch veel te zien in het bos!
En toen was daar opeens die gil. En nog eens.
En nog eens. Het klonk vlakbij. Iemand die
riep, omdat hij pijn had. Of omdat hij uit een
boom was gevallen en niet weer op kon staan.
Tjalling bleef doodstil zitten. Had hij het zich
verbeeld of was het echt?
