(Oudje
1898
HELLEMA zzn
Sinds
MAKELAARSKANTOOR
Ook al sneeuwde het hij de intocht van Sinterklaas, in de Prinsentuin werd de goed
heiligman een warm onthaal hereid. Burgemeester Brandsma (links) en agent Henstra
(rechts) verheugden zich, met de kinderen, duidelijk over de welstand en vitaliteit waarover
de Sint nog steeds blijkt te beschikken.
NIEUftEMEG 7 9 TEL 31215 LEEUMRDEM
Het verkleinwoord heelt in onze taal eert ver
zachtende, vertederende werking. Van het al
oude „meid' hebben we „meisje gemaakt.
Draagt een stoere heer een hoed, de elegante
dame tooit zich bij voorkeur met een hoedje.
Deze bij-betekenis van het verkleinwoord kan
ook een discriminerende klank hebben. Allerlei
onderhandse karweitjes worden niet door man
nen, maar door mannetjes verricht. „Daar heb
ben we een mannetje voor", heet het dan,
maar ziet men de persoon, dan blijkt hij v^ji
van een zeer redelijk postuur te zijn. Anderzijds
zal onze minister-president zelfs bij zijn meest
verwoede politieke tegenstanders niet „het
mannetje van de regering" zijn, al is de heer
De Jong wat klein van stuk.
Dat neerbuigende vriendelijkheid gemakkelijk
tot discriminatie kan leiden, blijkt in het bij
zonder uit de kwasi-koosnaam „oudje voor
een bejaarde. De mensen van boven de 65 heb
ben er in het geheel geen behoefte aan om op
deze, vertedering pretenderende, wijze over de
kale kruin of het grijze haar te worden gestre
ken.
Daarom is voorzichtigheid geboden voor de
schrijver in het Leeuwarder Weekblad, die over
de Sinterklaasmiddag voor bejaarden berichtte:
„De oudjes krijgen een kopje koffie met een
traktatie." Ook vanwege die traktatie, als gold
het een kindersnoepje. Er zou best eens een
kras oudje kunnen zijn die hem een flinke trak
tatie wil verkopen
aNRoeaace aotoMW luen hbm-
