presenteert MEND !R AF VLIEGREIZEN 1969 Sluit uw verzekering bij de Algemeene Friesche Levensverzekering-Maatschappij „De Groot-Noordhollandsche van 1845" Algemeene Friesche Schadeverzekering-Maatschappij N.V. t. In de in staat 'S levens ities. De verschil ger van oen. Het tig. Oek haal je foor een opgeve. fal jan en beste te mag? t. Griep nog wel niet een ao-griep ie. is altied iet. Wie wonder hew oek ik sal't x mut je oa faak. Hew je tek gien k docht, Mar je die rot ijen. En ij skient ollentiek )llentiek it gejal. Spanje. :elijk de ker niet is daar ophoudt, Franco en siert pe se je weer op al drie En de Willem: Se mutte der mar mooi blieve. Straks krije wij gedonder om die Hugo sien gekke anslaggen. En we hewwe al es tachtig jaar met die Spaansen fochten. August: Dat hewwe toen mooi wonnen. Die ferhalen fan skoal weet ik nog. Fan Den Briel, en het turfskip fan Breda. En Mechiel de Ruiter. Willem: Mar die was later. Die knokte loof ik met de Engelsen. Hij vaarde hast an Londen toe. En alle lui kronen in 'e kelder en seiden tegen mekaar: weg weze, want Mechiel komt er an. Se hadden de broek fol fan em. Manus: Dat suks je soa lang bijblieve ken. Ik hew mar een paar jaar op skoal weest met mekaar, mar dit soort ferhalen weet ik nog. Dorus: Het hangt er oek een soad fan af, wat foor meester je hewwe. Wij hadden son dooien ien. Altied mar rekene en skrieve late. Fertelle kon ie niet. Willem: Nou onzes wel. Hij waar een klein, dik kereltsje, met een groate snor, en een klein sikje. En een stem as een orkaan. Later kregen we een meester, daar lachten we om. Die hewwe wel es met mekaar over 't stek set. Dorus: WH hadden één meester en één juf. En een stuk of wat klassen bij mekaar in. Bij die juf was 't altied een groate bende. Mar bij hem niet. Rein: Ik hadde altied wel deurier e willen. Het hét mie later altied soeten, dat ik niet mear leerd hadde. Kennis is macht, hew ik wel es lezen. Willem: Ik hew feul te min leerd. Ik hew wel een soad lezen. Ik su hast wel segge, duzenden boeken. En dan hew ie even meer benul fan alles. Dat wel. August: Ik hew een bitsje leerd. en een bitsje lezen. Ik bin een domme, ouwe sok. Mar evenstegoed foei ik mie nog niet eens soa ongelukkig. Manus: Wat hiet ongelukkig foelen. Je kenne soafeer komme, dat je segge: ik bin wel tefreden met mien lot. Het hét seker niet anders weze maggen. Willem: Kiek es mannen, uuteindelijk is het soa: we komme svierlijke naken ov 'e wereld, en we gane oek soa weer hier weg. Je nimme niks met. Rein: Nee, mar de één hét dan in 'e tussentied wel wat meer fertoane kennen as de ander. Soafeul in 't knipke, soafeul op 'e bank, doen en late wat ie wil. August: En bij jou was 't altied mar lijen. Kleine loantsjes, kleine huuskes, kleine kedootsjes, en groate sorgen en groate argewaasjes. En nou jou weer. Willem: Jonges, dat sal ik jim niet ontstriede. Nooit één keer. Mar son rieke fent ken evenstegoed niet eens feul an 't leven hewwe, wielst wij altied oek nog een hoon lol had hewwe. Het siet em niet alleen in 't geld! Dorxis: Mar 't is mooi metnommen as het er bij is. As eikeneen em mar futsoenluk goed redde kan. Overdaad hoeft niet. En ja, an 't end binne we allemaal Willem: Allemaal geliek. Nou ja, nog ferskil in klasse on 't kerkhof. Mar ho jonges, even ander praat, niet? We leve nog. En Keimpe oek. Keimpe: Ja, mar ik bin wel laat foor mien doen hé? Komt, ik must bij drie appeteken langes foor buren. De halve straat leit soawat op bed. Dat soadoende. Dorus: Dus dou hest self de griep nog niet, Keimpe? Gelukkig mar. Keimpe: Nog niet. Mar de frouw sit waar se sit. En bij ons op 't streekje fier fan 'e seven huushouwings I kompleet op bed. En an 'e overkant oek twee. Rein: As se nou mar genoeg fan dat spul der teugen hewwe. Serum loof ik, hiet dat. Ouwe meensen en kraamfrouwen gane foor hew ik lezen. Ik hew oek ler°n dat un krudendokter Duis een preses andoet. Mar hij het nog niet wonnen. Duis is een knaap. Willem: Foor mij is het een eerste klas bange skijter, die hele Duis. Praat ie wel één teugen. Nooit. Hij gniest mar wat, en hij luustert mar wat. August: Ik hew het allenig mar in 'e krante lezen. Och het is krekt suks as met die boerkes. En se salie oek wel es één beter make. Manus: Het boerke fan Rinsummegeest. En 't boerke fan Driezum. Je hore es een skofke fan sukke lui, en dan gaat het weer over. Se strieke en doen wat. Tja. Willem: Aerdstralen bin oek wel hele grappen met weest. Der was een fent, en die ferkocht kasjes an 'e meensen teugen aardstralen. En al soe meer. Dorus: Ik weet niet hoe of 't jimme gaat, mar ik hew al die dingen op een piepfol. Ik bin niet botte geleerd, mar ik hew de dingen gauw deur. Rein: Hoe fienstou dan deze mop fan mien swager. Ik begriep em niet, mar hij lacht alle keren as ie em fertelt. De ene kerel fraagt an 'e andere kerel: Hew ik jou fleden week niet in Den Haag troffen? Nee, sei die andere: daar bin ik niet weest. Och heden, sei toen die eerste weer, ik oek niet. Dan mutte het twee andere kerels weest hewwe! camping-, hotel- en appartementenreizen kampeer modern huur uw bungalowtent op Sardinië voordeelreizen met voordeelprijzen vraag de volledige programma's op het REISBUREAU van VROOM DREESMANN VEREENIGING VAN LEVENSVERZEKERING EN LIJFRENTE LEEUWARDEN, BURMANIAHUIS AMSTERDAM, VAN BRIENENHUIS ROTTERDAM - DEN HAAG - UTRECHT - GRONINGEN - HENGELO HAARLEM - ARNHEM - EINDHOVEN

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1969 | | pagina 17