a de vakantie In het warmtecentrum wordt U Warmtewijzer warmtecentrum Friesland nv Zo zijn we vrijwel allemaal teruggekeerd van de vakantie naar het zonnige zuiden of binnen het, bij wijze van uitzondering, even zonnige eigen land. Wie tussen buiten- en binnenland een tussenweg zoekt, die gaat nog steeds naar onze Waddeneilanden. Vooral Terschelling en Vlieland wekken de indruk verder van huis te liggen dan in werkelijkheid het geval is, omdat men twee uren met de boot van de heren Doeksen moet varen om er te komen. Zo'n bootreis naar „vreemde kust" scheidt méér dan een even groot aantal kilometers op het land. Een onnoemelijk aantal klotsende golven maakt nu eenmaal een ruimtelijker indruk dan een kaarsrechte asfaltstrook. Bo vendien is in de zomer de voertaal op onze Waddeneilanden nog steeds in hoofdzaak Duits en dat versterkt het buitenlandse ac cent. Er werd overigens wel geklaagd over enige terugloop in het aantal vakantiegangers. De Duitsers met name ervaren Nederland niet langer als een „goedkoopte-eilanden binnen de Nederlandse verhoudingen zijn de Wad deneilanden ook al geen goedkoopte-eilanden. Daar wandelt en baadt men dus in hoofdzaak temidden onzer oosterburen, die zich in de vakantie zo mogelijk nog potsierlijker uitdos sen dan de Nederlandse toeristen dit plegen te doen. De stranden zijn lang en breed en ook in het hoogseizoen voor het grootste deel eenzaam, behalve daar waar men samenklon- tert bij een badweg, de petat en de ijsjes. Het strand van Ameland ligt zo'n 30 tot 35 kilometer van Leeuwarden, maar daarin is een stuk water opgenomen en men kan er dus niet in een half uurtje naar toe rijden. Na tuurlijk zou men, indien dit wel mogelijk wa re, op dit eiland dan de sfeer van het beetje buitenland niet meer proeven. Het Amelander strand zou het Leeuwarder strand worden (of meer uitgebreid het Friese strand). Ook ons is het eiland-karakter daar zeer dierbaar, wel kunnen we ons voorstellen, dat het aan- en afrollen van grote aantallen auto's de rust zou a Zuiderplein 35. Leeuwarden - Tel. 26041 jd SHV energiegroep kunnen verstoren, althans op het smalle strookje weg, maar doen Ameland en Ter schelling ook nu iets anders dan berstensvolle boten met mensen en voertuigen toelaten? Vlieland en Schiermonnikoog hebben zichzelf het morele recht verschaft verschoond te blij ven van gemotoriseerd verkeer van buiten. Zij hebben aan de rust ook een stuk geldelijk gewin opgeofferd. Dat geldt niet voor de an dere twee eilanden en daarom zijn we maar zo egoïstisch de dam naar Ameland (en moet dit om der wille van de Waddenzee een brug zijn, dan is dat ook goed) als een zeer belang rijke voorziening voor Leeuwarden te zien. Een dagje of een middagje naar het strand, dat is toch wel zeer welluidende recreatieve toekomstmuziek. Dit is vooral het voortdurend bepleiten waard, omdat Leeuwarden voor het toerisme minder een plaats is waar men naar toe, dan waar men langs trekt, al verkeren we hier in de unieke omstandigheid, dat twee VW-in- formatiekantoren de reislustigen om strijd van dienst zijn. We spraken met iemand uit Maastricht en meenden te mogen stellen, dat men in zijn stad in de vakantietijd de auto extra-moeilijk in de binnenstad kwijt kan, terwijl dat hier extra-gemakkelijk gaat. Het tijdelijke versterf merkt men overal, op straat, in de winkels, in de bioscopen. Ook daarom zou het zo goed zijn, wanneer Leeuwarden zich eens de grootste stad bij het mooiste strand van Nederland zou kunnen noemen. De kapitein van een der boten op de Wad deneilanden heeft eens in een televisie-inter view gezegd, dat hij liever een schip vol men sen van het eiland naar de wal vervoert dan omgekeerd. Wij vonden dat als geregelde gas ten nogal misprijzend en ongastvrij, maar wanneer men de moeite neemt zich in de eilanden-mentaliteit te verplaatsen, dan krijgt men wel enig begrip voor dit standpunt. Men woont daar met een gering aantal mensen in een nogal gesloten gemeenschap, vrij van gro te uitbundigheden en gekenmerkt door een vrij grote ingetogenheid. Dat samenlevinkje wordt plotseling overspoeld door een massa, die wel eens terdege wil genieten van de enkele weken onderbreking in een bestaan, waarin de broodwinning voorop staat. Wie zich met dit doel aan het strand of in bos of duin wil uitleven, die mag dat best van de eilanders, die zelf trouwens het strand alleen betreden indien daar iets te jutten valt. Maar lawaai en jolijt verplaatsen zich ook naar de dorpen, die met hun ouderwetse vriendelijk- Maandblad, onder auspiciën van de stichting „Leeuwarder Gemeenschap" 18e jaargang no. 8 augustus 1969 Redactiecommissie: Mevr. A. J. Bearda Bakker-Stuiveling H. Kingmans Pastoor H. W. Dijkman O.P. J. T. Vellenga Redacteur: W. H. Kuipers, telef. 28203 Adres administratie: Voorstreek 101-103, tel. 22046 en 22047 Adres redactie: Stadhuis Leeuwarden, tel. 40222 Abonnementsprijs 5,00 per jaar Gironummer 809910 ten name N.V. Erven Koumans Smeding, Leeuwarden heid het juiste decor zijn voor het rustige en ingetogen leven der permanente bewoners. Nu dringen daar drommen luidruchtige da mes en heren in door, die op grond van de heersende vakantiemode in kakelbonte en mi nimale kleding menen te moeten rondlopen, het feit negerend, dat men gemiddeld boven de 25 ontoonbaarder wordt naar mate men meer toont. Dat alles met elkaar is wel echt vakantie, maar zo'n dorp wordt er niet mooier op. Maar welke schoonheidscommissie kan een derge lijke ontsiering tegengaan? Je hoelt niet ver van huis om van het mooie weer te genieten

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1969 | | pagina 3