De versiering van het Europaplein, aanvan
kelijk Harlingerplein geheten, heeft jaren
lang de gemoederen in beweging gebracht.
De gedachten gingen meteen al uit naar
een fontein en om de eenvoudigste en
goedkoopste oplossing te bewerkstelligen,
lanceerde de L.C. in maart 1957 de gedach
te onze goede vriend Mercurius met zijn
hele opstal naar dit plein over te brengen.
Door middel van een fotomontage werd
deze gedachte in beeld gebracht en wan
neer we deze foto nu terugzien, dan valt
de grote lengte om dit plein op. .Mercu
rius naar het Harlingerplein?" was het be-
het Mercurius-monument aan de Wirdu-
merdijk."
Maar, zo vindt de heer Terpstra, dit monu
ment van allure verdient een beter lot da
in de binnenstad verscholen te staan. Van
daar de gedachte om het over te brengen
naar het Harlingerplein (Europaplein).
Het is er niet van gekomen, gelijk men
weet. Een nieuw idee wordt geboren in
1961 en het ontspruit aan de geest van een
onzer prominenten op het gebied van de
ruimte binnen deze armen zijn de cirkel
vormige schijven aangebracht, die in en
om elkaar kunnen wentelen. Daar moet de
wind mee spelen, opdat ze steeds in bewe
ging zijn en voortdurend een wisselend
totaalbeeld geven. Gesymboliseerd wordt
hierbij de eeuwige werkzaamheid be
weging dus van de menselijke geest."
Over dit ontwerp en over de gedachte van
de versiering in het algemeen ontstond
een drukke discussie. Tegenstanders van
geleidende artikel van de hand van P. Terp
stra, die zijn standpunt onder meer als
volgt onder woorden bracht:
,,Naar mijn mening ligt de beste oplossing
van het probleem middenveld in het plaat
sen van een monument van allure, in het
centrum er van. De vraag die daarbij rijst
is, wat voor monument dit zal moeten zijn.
Men creëert geen monument zonder een
motief. Zou de historie van Leeuwarden zo
rijk zijn om een geldig motief te vinden?
Ik geloof het niet. Een passend onderwerp
is moeilijk te vinden, tenzij men het wenst
te zoeken in de handel en wandel van de
stad. Doch deze zijn al gesymboliseerd in
beeldende kunst: Meinte Walta. Zijn naam
wordt overigens niet genoemd in het okto
bernummer van 1961, wanneer, alweer met
een fotomontage, de bedoeling wordt ge-
illustreerd. Men ziet een klein model van
het monument listig samengevoegd met
een foto van het plein, waaraan inmiddels
het Eurohotel al is verrezen. In de beschrij
ving van dit ongetwijfeld zeer originele
ontwerp wordt gezegd:
„Het monument bestaat uit twee haaks op
elkaar geplaatste vlakken, die elk een ge
stileerde menselijke figuur verbeelden
man en vrouw. Zij hebben de armen opge
heven, de handen tegen elkaar. In de
elk monument of elke fontein betoogden,
dat men de aandacht van de weggebrui
kers niet door dergelijke fraaiigheden
moest laten afleiden. En daartegenover
werd betoogd, dat men dan ook alle mooie
meisjes van de straat diende te weren.
Maar in 1958 heeft op het Europaplein een
echte fontein gespoten, zij het tijdelijk. Dat
gebeurde ter gelegenheid van het jubileum
van het Fries Rundvee Stamboek. Ook
hiervan verscheen een foto in de L.G., die
wij hierbij herplaatsen. Van een stijging
van het aantal verkeersongelukken is toen
niets gebleken maar was er toen eigen
lijk al verkeer?
13