De versiering van het Europaplein, aanvan kelijk Harlingerplein geheten, heeft jaren lang de gemoederen in beweging gebracht. De gedachten gingen meteen al uit naar een fontein en om de eenvoudigste en goedkoopste oplossing te bewerkstelligen, lanceerde de L.C. in maart 1957 de gedach te onze goede vriend Mercurius met zijn hele opstal naar dit plein over te brengen. Door middel van een fotomontage werd deze gedachte in beeld gebracht en wan neer we deze foto nu terugzien, dan valt de grote lengte om dit plein op. .Mercu rius naar het Harlingerplein?" was het be- het Mercurius-monument aan de Wirdu- merdijk." Maar, zo vindt de heer Terpstra, dit monu ment van allure verdient een beter lot da in de binnenstad verscholen te staan. Van daar de gedachte om het over te brengen naar het Harlingerplein (Europaplein). Het is er niet van gekomen, gelijk men weet. Een nieuw idee wordt geboren in 1961 en het ontspruit aan de geest van een onzer prominenten op het gebied van de ruimte binnen deze armen zijn de cirkel vormige schijven aangebracht, die in en om elkaar kunnen wentelen. Daar moet de wind mee spelen, opdat ze steeds in bewe ging zijn en voortdurend een wisselend totaalbeeld geven. Gesymboliseerd wordt hierbij de eeuwige werkzaamheid be weging dus van de menselijke geest." Over dit ontwerp en over de gedachte van de versiering in het algemeen ontstond een drukke discussie. Tegenstanders van geleidende artikel van de hand van P. Terp stra, die zijn standpunt onder meer als volgt onder woorden bracht: ,,Naar mijn mening ligt de beste oplossing van het probleem middenveld in het plaat sen van een monument van allure, in het centrum er van. De vraag die daarbij rijst is, wat voor monument dit zal moeten zijn. Men creëert geen monument zonder een motief. Zou de historie van Leeuwarden zo rijk zijn om een geldig motief te vinden? Ik geloof het niet. Een passend onderwerp is moeilijk te vinden, tenzij men het wenst te zoeken in de handel en wandel van de stad. Doch deze zijn al gesymboliseerd in beeldende kunst: Meinte Walta. Zijn naam wordt overigens niet genoemd in het okto bernummer van 1961, wanneer, alweer met een fotomontage, de bedoeling wordt ge- illustreerd. Men ziet een klein model van het monument listig samengevoegd met een foto van het plein, waaraan inmiddels het Eurohotel al is verrezen. In de beschrij ving van dit ongetwijfeld zeer originele ontwerp wordt gezegd: „Het monument bestaat uit twee haaks op elkaar geplaatste vlakken, die elk een ge stileerde menselijke figuur verbeelden man en vrouw. Zij hebben de armen opge heven, de handen tegen elkaar. In de elk monument of elke fontein betoogden, dat men de aandacht van de weggebrui kers niet door dergelijke fraaiigheden moest laten afleiden. En daartegenover werd betoogd, dat men dan ook alle mooie meisjes van de straat diende te weren. Maar in 1958 heeft op het Europaplein een echte fontein gespoten, zij het tijdelijk. Dat gebeurde ter gelegenheid van het jubileum van het Fries Rundvee Stamboek. Ook hiervan verscheen een foto in de L.G., die wij hierbij herplaatsen. Van een stijging van het aantal verkeersongelukken is toen niets gebleken maar was er toen eigen lijk al verkeer? 13

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1969 | | pagina 13