Kolossale schaatswedstrijd
te Leeuwarden
VEREENIGING AVANCEEREN
HARDRIJDERIJ TE LEEUWARDEN
7
'T KLEINE KRANTSJE
DAGEN EN GRIJSAARDS ZELFS,
SïJZONDER BEZIENSWAARDIG EVE-
)DAPPELEN, COKES, ERWTEN, KLE-
IAAR ONZE BEGRIPPEN WAS HET
Jantje Woudenberg
Zo was de goeie ouwe tijd: vrowwen in de hardrijdersbaan,
klaar voor de start. Dertien tegen achttien, wie zal ditmaal de
snelste zijn?
A/VWMA/VWWWXaAAA/WVWWWVWWVWXAAAAA
21 januari 1893 op de stads
gracht achter de Prinsentuin
waar ruim duizend mannen
aan deelnamen
wijze: petroleum of neit
door J. Woudenberg
Ontvang, o ed'le Heeren
Van ons d'oprechten dank,
Doordien ge ons gingt
tracteeren
Op brandstof, spijs en drank.
U zij de eer gegeven
Voor dit Uw edel streven
Nogmaals, ontvangt de
hulde dan
Van elk weldenkend man.
Dank Heeren! voor de gave
Die Uw hand ons bood,
Gij zult den werkman laven,
Schonkt brandstof ons
en brood.
Gij gingt ons moeite loonen
Met spek en bruine boonen
Met rijst, met cooks
en turf daarbij,
Ah loon voor de hardrijderij.
Elk bleef in zijn positie
De orde was gevest,
En rijders èn politie
Gedroegen zich hier best.
Niets ging d,e rust verstoren
Geen dwars woord liet
zich hooren
Maar de gehele rijdersstoet,
Hield zich voortreffelijk goed.
De reusenwedstnjd, Heeren'
Hier op 't getouw gezet,
Zal U door elk doen eeren
Zij schonk ons zooveel pret.
Zoolang wij adem halen
Zullen wij niet dralen
Te melden, dat g'uit
menschelijkheid
Dit feest ons hebt bereid.
Ruim duizend flinke rijders
Zag men op de baan.
Het waren allen strijders
Zooals men nooit trof aan.
Kreup'len, halve blinden,
Ook lammen kon men vinden
Twee man op krukken in
een slee
Dongen om den prijs mee.
Wat vrolijke gezichten
Werd men hier gewaar,
Van jongeling en wichten
Van oud en jong van jaar,
En kwam er een te vallen
Tot groot vermaak van allen,
Dan blies het koor der
schutterij
De marsch van „hard
valt hij".
Wat vreugde, wat gescharrel
Is het hier op het ijs,
Wat schreppen en gescharrel
Een elk haakt naar den prijs.
Geduld maar, beste vrinden
Ge zaait d,e prijs straks vinden
In de manége, rijdersschaar,
Ligt ieders portie klaar.
Twee jaren is 't geleden,
Zoals ik vernam,
Heeft iemand meegereden
Die eene kat meenam.
Maar nu geachte vrinden
Kon hij geen katje vinden
Nu meldt hij zich als
kater aan,
Hier op de gladde baan.
De schone dag van hed.en
Blijft zweven voor ons geest
Nog in het oud verleden
Denkt ieder aan dit feest
Al zijn wij schier versleten
Wij zullen 't niet vergeten
Dat gij eens, Heeren,
hebt getoond,
Wat hart, dat in U woont.
Wat zullen wij nu smullen
Van den behaalden prijs
Ons magen gaan wij vullen
Met deze lekkere spijs.
Nu kunnen w ij weer koken,
Ons schoorsteen zal weer
rooken
Wij kregen brandstof,
proviand,
Uit uwe milde hand.
En nu, geachte Heeren
'k Verzoek U, ga uw gang,
De prijzen uit te keeren
Ik eindig mijnen zang.
Door dankbaarheid, gedreven
Werd door ons aangeheven:
Dat God deez' heeren
met elkaar
Moog zeegnen nog veel jaar.
kampten zijn er natuurlijk
nog wel en zij zullen het pret
tig vinden vader of opa nog
eens als prijswinnaar in de
krant te zien vermeld. Daar
om hier nog eens de lijst van
prijs- en premiewinnaars van
deze zeldzame wedstrijd, een
strijd, dia, met zó'n enorm
aantal deelnemers althans,
nimmer is herhaald.
Eerste prijswinnaars in het
veld van 976 deelnemers werd,
de heer M. Rinsma, premie
winnaars werden de heren:
J. Westerdijk, J. Rauwerda,
Auke Boomsma, K. Akker
man, L. Leerstra, E. Douma,
P. de Boer, J. Dijkstra, P. Wa-
bes, J. van der Zee, H. Jas
per, S. 'Hottsma, Joh. Haak,
P. Hiemstra, J. de Jong, J. de
Cock van Delwijnen, L. Stien-
stra en J. Bamberg. Zijn er
nog familieleden van U bij
Een van de deelnemers aan
deze wedstrijd was niemand
minder dan de straatdichter
Jantje Woudenberg, die toen
al twee en vijftig was. Jantje
Woudenberg was in die tijd
een bekend type in en ook
buiten Leeuwarden. Hij maak.
te verzen op actuele gebeur
tenissen en droeg ze, wande
lend door de stad, met zeer
veel flair voor. Ook dit
schaatsevenement deed Wou
denberg naar de pen grijpen:
hij maakte een vers van elf
coupletten, dat later in druk
verscheen. Graag geven wij
dit curieuze werkje nog eens
aan de lezers van 't Kleine
Krantsje door.
Noit is er dus in Friesland
meer een zó grote spekrijderij
georganiseerd, maar nog jaren
werden er in verschillende
plaatsen dergelijke kleinere
evenementen op touw gezet.
Tot de economische omstan
digheden zoveel verbeterden,
dat de organisatoren er geen
grote successen meer van
konden verwachten. En zo
werd ook dit wonderlijke
volksvermaak voorgoed ver
leden tijd. Nooit zal er achter
de Prinsetün meer geschaatst
worden om een kop erwten
of een stuk spek, nooit zal er
meer zó om stadgenoten ge
lachen worden als toen
Klaar Af Nee, dit wordt een valse start; dat is zo te
zien. De man in de lange witte onderbroek denkt er nog niet
aan van z'n plaats te gaan. Dit plaatje mag vele tientallen jaren
geleden zijn gemaakt: nog altijd kampt de Friese kortebaan-
sport met het euvel van de vele valse starts
OP DE BANEN DER „NIEUWE LEEUWARDER IJSCLUB"
(DAARTOE WELWILLEND AFGESTAAN DOOR HET BESTUUR DIER
VEREENIGING) DOOR HULPBEHOEVENDE WERKLIEDEN. IN LEEUWARDEN
WOONACHTIG OP ZATERDAG 21 JANUARI 1893,
OM LEVENSMIDDELEN, BRANDSTOFFEN OF KLEEDINGSTUKKEN.
Aangifte Donderdag 102 uur bij R. Vermeulen bij de Meelbrug
Namens het Bestuur, W. A. C. VEEREN, President
L
