VERVOLG
VERHAAL
'T KLEINE KRANTSJE
10
Na al lang en breed te hebben gesproken over het
ontstaan van de voetbalsport in Friesland en de op
komst en glorie van de L.A.C. Frisia als oudste noor
delijke voetbalclub, kwamen we twee weken geleden
toe aan de oprichting van de voetbalvereniging
Leeuwarden. Schoorvoetend begonnen m de compe
titie van de Friese Voetbal Bond, kon Leeuwarden
in het tweede voetbalseizoen al eindigen op de ver
dienstelijke derde plaats van de eerste klas en nu
zullen we ons moeten afvragen hoe het met deze
jonge vereniging verder ging - moest ook dit Leeu
warden een harde strijd leveren om wat populariteit
te verwerven, of zou het pad van de roodwitten met
een al over rozen gaan
Leeuwarden in de vergaderzaal Voorzitter
blijft absent Waar is de agenda Behoefte aan
betere ondergrond Floris pakt de zaken aan
Nieuwe krachten versterken de vereniging Op
nieuw kampioen en promotie naar de N.V.B. De
Wilhelminabaan houdt haar poorten dicht
Leeuwarden in de goeie ouwe tijd. Voorste rij v.l.n.r.: Floris
Tiemersma, Kramer, Nanne van der Heide, Gerrit de Groot
en Anton Del Grosso; achterste rij v.l.n.r.: Sergeant-scheids-
rechter Van der Heide, Johannes Nijdam, Kees Friso, Hanke
Visser, Jacob van der Zee, Dirk Steenbergen, Leen van der
Beek en Geert Sannes.
maar al wie er ook kwam,
voorzitter Hanke Visser („de
beste kieper van Liwadden")
kwam er niet en toen vroe
gen de heren of Floris Tie
mersma wel zo vriendelijk
wou zijn om de voorzitters
hamer te hanteren. Na enige
aarzeling ging Tiemersma
met dat voorstel akkoord en
toen werd het al gauw dui
delijk, waarom hij niet spon
taner op het verzoek van z'n
makkers had gereageerd: er
bleek in het geheel geen
agenda te zijn en het kostte
de kersverse voorzitter dan
ook nogal moeite om wat
lijn in de vergadering te
brengen.
Jippe van der Duim, die wel
eens wat geld voorschoot (of
verga; terug te vragen) wan
neer een van de jongens niet
in staat was een noodzake
lijk nieuw shirt te betalen,
had als .officieuze' penning
meester eigenlijk een finan
cieel verslag moeten uit
brengen, maar hij verklaar
de kort en goed, dat hij daa.r
niets mee te maken had en
liet met een klap een zak
met centen op de tafel plof
fen: „sien jimme dat mar
even na
Enfin, de vergadering be
greep, dat de vereniging wel
een betere grondslag moest
hebben en Floris Tiemersma
werd de taak toegedacht de
ze grondslag voor de club te
vinden: dan zou er later nóg
maar eens een vergadering
moeten komen.
Die tweede vergadering
werd gehouden in het café
Braak aan de Schrans, waar
nu de garage van Wiersma
is en intussen had Floris
Tiemersma twee kennissen
bereid gevonden een be
stuursfunctie op zich te ne
men: Geert Sannes en Mein-
dert Rinsma, of beter ge
zegd, Tiemersma was er in
geslaagd Sannes zodanig te
bewerken, dat deze z'n baas
Rinsma, die zelf Friesland
man was, kon bewegen over
te gaan naar Leeuwarden.
Toen Tiemersma er, tegelijk
een flinke toevloed van
nieuwe leden, zodat de ver
eniging zich eveneens bin
nen de lijnen aanzienlijk kon
versterken: met nieuwe
krachten als Anton Del
Grosso, Johannes Nijdam, M.
van der Heide en niet te
vergeten de uit Deventer af
komstige Dirk Steenbergen
kon Leeuwarden nu een elf
tal vormen, waarvoor de
concurrentie zeker beducht
kon zijn
Dat bleek trouwens al heel
gauw na het begin van de
competitie 1919-1920: Leeu
warden toonde zich superi
eur aan al z'n tegenstanders
en werd nu op slag kampi
oen van de eerste klas van
de F.V.B. en dat werd ook
meteen een afscheid-voor-
goed van deze Friese Bond,
want nu volgde een automa
tische promotie naar de
derde klas van de Neder
landse Voetbal Bond: in nog
geen drie jaar had Leeu
warden de mooie sprong van
de provinciale naar de lan
delijke bond gemaakt.
Er moest nu 'n speelterrein
met een betere accommo
datie komen en Leeuwarden
dacht dit te vinden op de
Wilhelminabaan, waar Fri
sia het voorveld bespeelde
en het achterveld nog wel
beschikbaar leek. Er kwam
een (mondelinge) overeen
komst met een notaris tot
stand, maar toen het be
stuur van Leeuwarden een
schriftelijke bevestiging
vroeg, gaf de notaris niet
thuis: „ik ben een Fries en
mijn woord is mijn woord
Het gevolg was, dat Leeu
De voetbalvereniging Leeu
warden mocht anno 1918 nog
haast uitsluitend uit zeer
jonge leden bestaan, het
feit, dat het kleine clubje
deelnam aan de competitie
van de Friese Voetbal Bond
bracht zekere consequenties
met zich mee en de knapen,
die in de vereniging aan de
touwtjes trokken, dachten er
niet aan voor die conse
quenties uit de weg te gaan.
Zo kwam er precies een jaar
na het oprichten van de ver
eniging, zoals het hoorde,
een algemene ledenvergade
ring op de agenda te staan
en met het oog op het offici
ële karakter daarvan werd
besloten niet te vergaderen
onder de bomen van de Prin
sentuin, zoals in die gemoe
delijke tijd nog gebruikelijk
was, maar - nogal wat def
tiger - in het café van de
Weduwe Overdijk aan het
Ruiterskwartier.
Leen van der Beek
Achttien leden zaten daar
op het afgesproken uur van
acht uur te duimen draaien,
met Rinsma, het zaaltje be
trad, zaten Jippe van der
Duim, Hanke Visser en
Geert Sannes er al, maar
verder was er niemand: de
leden vertrouwden de be
stuurszaken zeker volkomen
aan dit illustere vijftal toe.
Rinsma kreeg nu van Van
der Duim een cahier „met
wat gekriebel erin over ge
leend geld" en verder kwam
Hendrik Schaafsma
er weer „een ponkje" op de
tafel met een luttel bedrag
aan contributiecenten.
„Wat muute we daar met
vroeg Tiemersma en toen tot
Rinsma: „wuust dou die
hewwe - dan kanst de zaak
mar op poten zette
Dat op poten zetten is toen
gebeurd: er kwam nu een
vast bestuur (Geert Sannes,
Floris Tiemersma, Meindert
Rinsma, Hanke Visser, Ger
rit de Groot en Barend
Schaafsma) dat onder de be
zielende leiding van Floris
Tiemersma het heft in han
den nam en dank zij de de
mobilisatie kwam er ook
warden de poort van de Wil
helminabaan gesloten vond,
toen het op daden aankwam
en het was een geluk voor
de toen al in het roodwitte
shirt spelende Leeuwarders,
dat de L.V.V. Friesland op
dat moment zo sportief was
om haar terrein aan de
Schrans voor Leeuwarden
beschikbaar te stellen; zo
kon „De Klomp" toch nog
zorgeloos van start gaan in
de eerste competitie van de
Nederlandse Voetbal Bond
Gerrit de Groot
