Herders en boxers meest gewilde honden van nu 'T KLEINE KRANTSJE 6 Dieren gaan met de mode mee Het tijdperk van de trek hond is voorgoed voorbij Het tijdprek-van de trekhonden is definitief voorbij. Maar zo heel lang ligt het nog niet achter ons. Op 1 januari 1962 trad de wet op de Dierenbescherming gedeeltelijk in werking, waarmee de Trekhondenwet verviel. En in deze wet op Dierenbescherming zegt artikel 8 sub f, dat het verboden is een hond als trekkracht te gebruiken. Een en ander was besloten bij ministeriële beschikking van 31 juli 1961. Voor wie toen nog een karhond hadden volgens de Leeuwarder Politie waren er toen nog drie in Leeuwarden betekende deze geheel nieuwe wet het einde van hun hond als trekhond. Voor de hondenhouders zijn een aantal spelregels opge steld, waaraan ze zich hebben te houden op straffe van een boete. Elke hondenbezitter in spé moet weten, dat het ver plicht is binnen veertien da gen de hond aan te geven bij de gemeente. Het sprookje, dat over het eerste half jaar geen belasting verschuldigd is, is helaas een sprookje. Al leen pubs, jonger dan twee maanden, zijn nog onder en boven de maat en voor hen geldt dus geen belasting plicht. Bovendien is het ver standig, er rekening mee te houden, dat het .hondenbelas tingjaar' aanvangt op 1 ja nuari en eindigt op 31 de cember. Wie zich dus een hond aanschaft op 15 april moet nog een vol jaar belas ting betalen met terugwer kende kracht van 1 januari af. Wie een hond van de hand doet vóór 1 juli, kan 50 re ductie krijgen op de belas ting, mits hij dit vóór 15 juli meldt aan het gemeentehuis. De 15e juli is dus de fatale datum. Komt iemand na die tijd met de boodschap dat hij zijn hond verkocht heeft, dan is hij toch belasting verschul digd over het nog resterende half jaar. Zoals overal, zijn er ook in de hondenwereld echte bof fers bij, die geen belasting be hoeven te betalen. De houders van de honden, die gerekend kunnen worden bij: 1) pubs, jonger dan twee maanden 2) blindegeleidehonden 3) schip- pershonden (eigenaars zonder woonplaats aan de vaste wal) en 4- asielhonden zijn geen belasting verschuldigd aan de gemeente. En zoals overal in de wereld, wordt ook in d.e hondenwe reld aan onderscheid gedaan. De een hoeft minder te beta len dan de ander. In de ge meente Leeuwarden wordt onderscheid gemaakt tussen: 1 luxe honden 2) kennelhon den 3) bedrijfshonden en 4) waakhonden. De luxe hond kost de baas 20 per jaar. Wil hij nog een tweede hond, dan komt dit nog eens op 30.- en voor de derde betaalt hij 40.- Een eigenaar van drie honden be taalt dus jaarlijks 90.- aan hondenbelasting. De kennelhouders (in Leeu warden zijn er 20) alleen de erkenden, aangesloten bij de Raad van Beheer op Ky- nologisch gebied in Nederland betalen ongeacht hun aan tal fokdieren f 40- per jaar, evenals de erkende honden handelaar, een beroep dat Leeuwarden echter niet kent. De bedrijfshonden zijn het goedkoopst van alle. Hun ei genaars betalen slechts een riks in het jaar. De gemeente Leeuwarden kent nog 65 van deze honden. Het zijn meest al de honden, die jagers ge bruiken of die voor de boeren het land vrij houden van rat ten en mollen en meer van dat gevaarlijke gespuis. De derde uitzondering die de regel bevestigt, is de waak hond of de heemhond, waar voor 16.- betaald moet wor den. Leeuwarden wordt nog bewaakt door 50 waakhonden. Er zijn velen, die proberen hun hond bij een van deze goedkopere groepen ingedeeld te krijgen. Eenvoudig is dat niet, want de wet bepaalt, dat een hond „uitsluitend" dienst mag doen als waak- of bedrijfshond. Zo gauw de eigenaar dus met zijn ver meende waakhond gaat wan delen is die waakhond een luxe hond. Een waakhond, of bedrijfshond mag dus nooit op straat komen. Anderen probe ren de belasting te ontduiken, door een vier of vijfjarig kind als eigenaar van de hond aan te wijzen, en van een kale kikker is het moeilijk veren te plukken. Ook hier heeft de wet echter iets op gevonden. Er staat namelijk geschreven, dat niet de eigenaar, maar de houder van de hond belasting plichtig is. Vroeger was het houden van een hond vaak een bit tere noodzaak. Venters, bakkers, postkarrijders, vracht rijders kortom, praktisch iedereen hield er een hond op na. Niet voor de show of als speelkameraad voor de kinderen, maar voor de kar. Deze tijd ligt nog niet ver achter ons. Elke stadgenoot van boven de twintig kan zich nog wel een kar herinneren met daar onder of er voor een hond gespannen. Mollema, de aardappelboer, was een van de laatsten, die een trekhond had. Maar hoe is het „hondenpatroon" nu? Er is in de flats van nu wei nig plaats meer voor een ste vig gebouwde Matin Beige, de trekhond bij uitstek. Bo vendien let men tegenwoor dig niet meer op de robuust heid van de hond, maar meer op het karakter. Wie er plaats voor heeft en een schrander beest en een ,hond' wil heb ben, neemt een Duitse her der. Dit ras wint het bijna op elke tentoonstelling in kwantiteit. Het staat boven aan de lijst van de meest ge wilde honden. Dit is niet al tijd zo geweest, want er is een tijdlang verkeerd met hen gefokt, aldus vertelde ons de •*&- ffisSjl ;5-" ^.1 mz. 5 3* .r^r L^rL.jJL --i-l mmm ■f ■it PtSS 4"»v - jJp.-'gW-AinH0 "4= 3i ËSSrnMrnmmm heer L. de Graaf, secretaris van de Kynologenclub Fries land. Er is lange tijd teveel gelet op het uiterlijk en niet op het karakter. Direkt volgend op de herders hond; de boxer. Een voor kinderen voor 100 procent be trouwbaar dier. Voor de huis vrouw ook gemakkelijk van wege de korte beharing en het is een hond, die het altijd „doet", met zijn bijzonder ko mische snuit. Hij is de perso nificatie van een goeie lob bes', in de goede zin van het woord, want een sukkel is het helemaal niet De derde op de ranglijst is een typische modehond, die geschapen is door de TV met de Lassie-filmseries. Elk kind droomt zich zo'n hond, maar elke Schotse collie is geen Lassie! Integendeel, de Schot se collie stelt velen teleur, omdat de eigenaars er teveel van verwachten. Het tegen deel is vaak waar. Het beest is bijzonder nerveus en daar om niet altijd betrouwbaar. Het is zelfs zo ver gekomen, dat de Raad van Beheer het overkoepelende orgaan van de kynologie in Ned.er- land een waarschuwing heeft moeten richten tot de TV-kijkers. De hond zelf is niet de eerste schuldige, maar de kwanselaars, die wel brood zien in een d,ergelijke mode hond en ermee beginnen te fokken, hetgeen funest is voor een hondenras. Andere modehonden zijn de poedel en de dwergpoedel. De ze oorspronkelijke jachthond- jes en vanouds ook de circus hondjes bij uitstek, zijn bi- zonder schrander en leerzaam. Een andere gewilde hond ook al door de tegenwoordige kleine huizen is de tekkel. Het is opmerkelijk dat de kleine hond hoe langer hoe meer veld wint in kwantiteit. Verwonderlijk is dit niet, want in een flat past een dwergpoedel of een tekkel beter thuis, dan een herders hond of boxer of een andere zwaar kaliber hond.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1965 | | pagina 6