FRIESLAND LAAT OO O0OOOOO ROLLEN
'T KLEINE KRANTSJE
I
Toen de jonge voetbalvereniging Leeuwarden teleur
gesteld werd in haar verwachtingen om samen met
de L.A.C. Frisia de Wilhelminabaan te kunnen be
spelen, trad de L.V.V. Friesland op als een reddende
engel in de nood door spontaan haar home aan de
Schrans, het oude L.V.V.-terrein, voor de pas naar de
derde klas gepromoveerde roodwitten beschikbaar
te stellen. Lang zou het broederlijk samen bespelen
van dit veld door Friesland en Leeuwarden evenwel
niet duren en we zullen nu eens zien, waarom Leeu
warden alweer heel gauw moest uitzien naar een
nieuw terrein.
Leeuwarden alweer met vlag en wimpel kampi
oen -je Overwinning in bekerwedstrijden: groot
succes Krachtprestaties bij aanleg terrein op
Schenkenschans -jt Clubliefde leidt tot nieuwe suc
cessen ir Promotie naar tweede klas Nek aan nek
race met Friesland -fa Eén doelpuntje beslissend
voor promotie
Friesland en Leeuwarden leverden vroeger felle voetbalgevechten. Dit is
zo'n roemrucht Frieslandteam. Voorste rijen, v.l.n.r. Gejas, Brouwer, De
Kant, Steenbergen, Castelein en Westhof; achterste rij: Leysma Sr., Slot
boom, Knuist, Zijlstra, Niemendal, Steenbergen en OldenzieL
Het was maar een kleine
derde klas, waarbij Leeu
warden in het nieuwe sei
zoen 1920-1921 werd inge
deeld en het team van de
rood-witten was van het
vijftal deelnemende vereni
gingen het enige, dat uit
Friesland kwam. De ande
re vier waren M.S.C., Sap-
pemeer, G.V.A.V. en Atilla
II, zodat er voor de over
het algemeen niet zo heel
veel verdienende jongens
van Geert Sannes meteen
al lange - en dure - reizen
op het programma kwamen
te staan. Maar altijd waren
er wel een paar richards,
die wat konden bijpassen
en wat was er méér bevor
derlijk voor een goede
teamgeest, dan dit steunen
en helpen van elkaar
Leeuwarden werd dan ook
met vlag en wimpel kampi
oen, promoveerde naar de
tweede klas en verwierf een
nieuw stralend succes door
winnaar te worden van de
bekerwedstrijden voor
tweede en derde klassers
van het Noordelijk Voetbal-
belang, een ongedachte
krachtsprestatie
Maar een nóg grotere pre
statie zouden d,e leden van
de nog kleine vereniging
leveren, toen er een nieuwe
barricade op hun weg werd
opgegooid: omdat Fries
land ook al uitkwam in de
tweede klas mochten Leeu
warden en Friesland het
terrein aan de Schrans niet
langer delen en moest
Leeuwarden wel weer gaan
uitzien naar een ander ter
rein. Er kwamen nu bijzon
der donkere wolken voor de
zon, maar wéér kwam er
een redder in de nood: de
houthandelaar G. G. Post-
ma wou wel een perceel
weiland achter zijn opslag
plaats aan de Harlinger-
trekvaart aan de jonge
voetballers in huur afstaan,
maar die moesten dan zelf
maar zorgen, dat er een
voetbalveld van werd ge
maakt.
DIRK STEENBERGEN
„Steentje"
Maandenlang is er toen
door vrijwel alle leden van
de vereniging een onge
looflijk stuk werk verricht
en er werd waarschijnlijk
niet overdreven, toen later
iemand constateerde, dat in
deze tijd de grondslag werd
gelegd voor de latere grote
bloei van de sterke volks-
clubLeeuwarden.
De M.T.S.-er Floris Tiemer-
sma maakte tekeningen
voor de kleedkamers, die
er moesten komen, leden
timmerlieden bouwden zelf
de box (twee afdelingen
met in het midden een buf
fet, waarin mevrouw Rin-
sma - alcoholvrije -
dranken zou verkopen) en
ze timmerden ook een „een
persoons" hokje voor de
kaartenverkoop, een taak,
waarmee Meindert Rinsma
zich zou belasten.
Voor het egaliseren van hei
veld was er weliswaar een
betaalde uitvoerder, maar
's avonds kwamen de trou
we leden opdraven om er
zelf de handen aan de
ploeg te slaan, ze gooiden
de greppels dicht, legden
een hele drainering aan,
heiden palen in de grond.
Maar toen alles klaar was
kregen de zwoegers het
nog met 't water te kwaad,
want het land lag laag en
er moest een kattekop ko
men om de boel wat droog
te houden. Zo kon het ge
beuren, dat de jongens el
kaar in de nacht van zater
dag op zondag al pompend
aflosten om het veld voor
de komende strijd bespeel
baar te krijgen
Hoewel de leden zich voor
hun werkzaamheden niet
lieten betalen kostte de
aanleg van het veld toch
nog handen vol geld en
toen de kosten niet uit de
kas bestreden konden wor
den, moest er andermaal
een beroep op de ongeveer
vijftig leden worden ge
daan. En weer was het geen
vergeefs beroep: zonder een
enkele uitzondering brach
ten de mannen een gelde
lijk offer en toen voor de
nieuwe competitie 't start
sein klonk, begon Leeu
warden op haar eigen ter
rein met een schone lei.
Was het wonder, dat de
roodwitten na deze prach
tige uitingen van clubliefde
ook op de groene grasmat
tot beste prestaties kwa
men Met Friesland en de
reserve-elftallen van Frisia,
Velocitas, Be Quick, Alci-
des en Forward ingedeeld
in de tweede klas, speelde
Leeuwarden van meet af
een belangrijke rol en zel
den zal er tussen twee
plaatselijke verenigingen
zo'n spannende nek aan
nekrace zijn geweest als
toen tussen Friesland en
Leeuwarden.
Want ook de club van de
Schrans liet zich in deze
competitie van z'n beste
zijde zien en het was on
mogelijk te zeggen welk
team het sterkste was, dat
van Friesland of dat van
A. DE JAGER
Leeuwarden.
Thuis won Friesland met
2-1 van Leeuwarden, uit
verloor Friesland met de
zelfde cijfers van Leeuwar
den en daar beide ploegen
ook nog eenmaal gelijk
speelden, eindigden ze pre
cies gelijk met 21 punten
uit twaalf wedstrijden. Al
leen het doelgemiddelde
van Friesland was met 52
tegen 12, net (maar dan ook
néteven beter dan dat
van Leeuwarden (54 tegen
13), waardoor Friesland
promoveerde naar de eer
ste klas en Leeuwarden ge
doemd werd in ieder geval
nog een jaar te vertoeven
in de tweede klas
Leeuwarden liet de haan victorie kraaien: kampioen in de derde klas,
winnaar van de bekerwedstrijden van Noordelijk Voetbalbelang. Hier het
succesvolle elftal, achterste rij: De Groot, Nijdam, Kretchman, Visser, Tie-
mersma, Rinsma en Van der Beek; Op de stoelen: Anton Del Grosso,
Stobbe, Sannes met de beker, Schaafsma Sr. en Tjellie Del Grosso. Op de
vloer: Schaafsma Jr. en Steenbergen.
