Koninklijke Oostergoo is al ouder dan een eeuw Hardzeilen in Friesland: traditie van tweehonderd jaar 'T KLEINE KRANTSJE 10 Friesland laat de voetbal deze week niet rollen „Friesland laat de voetbal rollen" heet de rubriek, waarin 't Kleine Krantsje de hele geschiedenis van de voetbal sport in Friesland beschrijft. „Friesland laat de jachten zeilen" zou de rubriek kunnen heten, die bij wijze van uit zondering in dit nummer van 't Krantsje op de plaats van King Soccer mag staan. Friesland laat de jachten zeilen - en dat al langer dan tweehonderd jaar: toen nog nooit een Nederlander van voetballen had gehoord en toen er zelfs ook in Engeland nog niet gevoetbald werd, was het hard zeilen in Friesland al vele tientallen jaren populair, al zullen we de hardzeilwedstrijden van nu met soms wel honderd deelnemende schepen moeilijk kunnen vergelij ken met de kleine wedkampen van toen. Veel van de vroegste geschiede- van op schrift gesteld en wan- nis van het hardzeilen in de neer we zeggen, dat er mis- watersport zal voor altijd onder schien al in de zeventiende het wateroppervlak van de Frie- eeuw hier en daar om prijzen se meren voor ons verborgen werd gezeild, is dat een veron- blijven: er is heel, heel weinig derstelling zonder meer. Ronde jachten in de wedstrijd: een machtig gezicht. De oudst bekende zeilwedstrijd in Friesland is die van 1754 in Grouw, toen Arent Hanses, de hospes van de herberg De Jonge Prins aldaar te land „een curi euze zilveren bal" liet verkaat- sen en te water „een vleugel met baltje" liet verzeilen door jachten, die beslist langer dan twee en twintig voet moesten zijn. Precies tien jaar later duikt deze sportieve kastelein weer op uit het duister van die ver verleden tijd, wanneer hij - nu als kaste lein van Het Wapen van Idaar- deradeel - op het Pikmeer een hardzeildag organiseert voor jachten zonder onderscheid „om een cierlijke vleugel en baltje". Arent Hanses zette deze wed strijden stellig niet alleen op touw, omdat hij zelf zo'n groot zeilliefhebber is geweest - ook het voordeel van een volle her berg zal hem hebben toege- lacht, hetgeen trouwens gold voor alle herbergiers, die in die dagen de meest begerenswaardi ge voorwerpen lieten „verkaat- sen", „verhardzeilen", „verkege len" en zelfs „verbiljarten". Tegelijk met het hardzeilen werd soms het admiraalzeilen georganiseerd, „een zeer schoon spectacle", dat stellig ouder was dan de wedstrijden en dat vast veel volk naar de boorden van de meren trok: op „Prinsjesdag", 8 maart 1767, deden er op het Snekermeer wel honderd jach ten aan het admiraalzeilen mee en groot was de geestdrift van het publiek, dat het schouwspel kwam bewonderen. Aan de wedstrijden zullen in deze tijd veel minder schepen hebben deelgenomen, een tien- of enkele tientallen misschien - de met veel geld gezegende eige naars van de „boeyers en jag- ten" woonden over de hele pro vincie verspreid en de communi catie was nog niet zo ver ge vorderd om ze een, twee, drie op het wedstrijdterrein bij el kaar te brengen. Was het uitschrijven van de zeilwedstrijden eerst dus een zaak van het particuliere initia tief, waarin vooral de dorps- kateleins zich konden uitleven, in 1808 kwam er een nieuw initiatiefnemend lichaam naar voren: het stadsbestuur van Sneek, dat kennelijk met een vooruitziende blik op gunstige toeristische perspectieven een wedstrijd in drie klassen uit schreef: voor jachten beneden de twintig voet, voor jachten van twintig tót drie en twintig voet en voor jachten boven de drie en twintig voet. In 1810 moest een op het Sne kermeer vastgestelde wedstrijd van augustus naar september verschoven worden wegens het volkomen ontbreken van wind, maar vier jaar later vond er op het Snekermeer een wedstrijd plaats, waarvan het succes zó groot werd, dat ze nu nog be staat: de befaamde Sneker Hard zeildag - de derde woensdag in augustus - kan nu terugzien op een glorieuze geschiedenis van anderhalve eeuw Na de Franse tijd nam het aan tal zeilwedstrijden op de Friese wateren langzaam maar zeker toe en in 1848 vond een aantal goede burgers van Leeuwarden het tijd worden om een zeilver eniging op te richten: de 18e april werd de geboortedag van (de nu Koninklijke) Oostergoo, de op een na oudste zeilvereni ging van ons land. De eerste wedstrijden hield de jonge vereniging bij Schuilen- burg, maar in 1850 koos men het Pikmeer als wedstrijdterrein en dat is het gebleven tot van daag: de vlag van Oostergoo zal altijd van de Grouwster Sint Pieter en nimmer van een toren in Leeuwarden wapperen. In 1851 werd de Sneker com missie van de zeilwedstrijden een vereniging en ook in andere plaatsen staken nu zeilliefheb- bers de koppen bij elkaar om verenigingen op te richten: Workum, Harlingen, Langweer en Grouw, om maar een paar voorbeelden te noemen en voor al niet te vergeten ook Lemmer, welke vereniging De Zevenwol- den juist dit jaar z'n eerste eeuwfeest kan vieren. Leeuwarden zou de Friese hoofd stad niet zijn geweest, wanneer op de duur de behoefte aan meer verenigingen zich niet zou hebben doen gevoelen: zo werd (veel) later ook de Leeuwarder Watersport Vereniging opge richt, de Zeilvereniging Syl- nocht en - op 16 januari 1933 - de Zeilvereniging De Meeuwen, die nu voor de vijfde maal de Friese Elfstedenweek organiseert en daarmee een hele armada van honderden schepen langs de elf Friese steden stuurt. En ook dat zal dan „een schoon spectacle zijn, waarover wel licht vandaag over tweehonderd jaar nog eens geschreven wordt, zoals wij nu schrijven over „het schone spectacle" van het ad miraalzeilen en de eerste zeil wedstrijden van twee eeuwen terug. AAAAAAAnAAAAAAAAnAAAAAAAA/WWWtXAAArtnnAAA/ Onze vaste rubriek „Friesland laat de voetbal rollen", waar in wij de hele geschiedenis beschrijven van de voetbalsport in onze provincie zullen wij voortaan zo nu en dan onder breken om op dezelfde plaats een verhaal te brengen over andere takken van sport en andere ontspanningsverenigin gen. Vandaag onderbreken wij de voetbalserie met een arti kel over de geschiedenis van het hardzeilen in Friesland: ook op de groene grasmat ligt de voetbal nu stil en wat is er op dit moment prettiger dan zeilen op het Friese water Maar over twee weken gaan we weer verder met de voetbal sport: dan laten we de voetbal weer rollen - als vanouds Dit is een foto van 1917: conflict tussen grote boeier en klein schouwtje bij Grouw. Nog niet zo héél lang geleden: zeilen op de Kxuiswaters bij Wartena.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1965 | | pagina 10