en in de pen JUBILEUM CONCERT 'T KLEINE KRANTSJE Jou hè biet Bok an touw Boer Tysma II. Boer Tysma III. Boer Tysma I. Laat 't raak weze Kees de tippelaar L. C. DTTDOK DE Wl:\T^" Slangeveeht, -A/vv'VOavvvv'ï.Xvv BREUKELEN. Moordaanslag OTTO KLEMPERER Londens Philharmonisch orkest voor slechts 45,- 9NZE/G0RT 4 Met veel genoegen las ik in 't Kleine Krantsje nr. 29 het stukje Hè je dat hoord? over de hangende vis voor een vis-, winkel in het centrum van de stad. Maar kent u de levens geschiedenis van het bewuste beest? Het zal in de jaren 1910-'ll geweest zijn dat een voortvarend man een viswin kel opende in de Oude Oos terstraat, ik meen in het pand van wijlen De Vries, boek handelaar, en als Volendam- mer gekleed naar Parijs toog met een stand met gebakken vis en bekroond met een gou den medaille terugkeerde. La ter opende hij een zaak op de Wirdumerdijk en voortvarend als hij was, begint daar de geboorte van de hangende vis. Hij had een vis besteld van circa 7 a 8 meter lang en dik naar verhouding, daarin klei ne glaasjes met reclame, 't Was een hele onderneming het beest hangende te krij gen, maar het lukte en ieder een was tevreden. Maar, o wee toen men het beest goed bekeek, bleken de schubben verkeerd te lopen: inplaats van voor naar achteren, lie pen ze van achteren naar vo ren! De zaak is toen weer naar beneden gehaald en de schilder heeft het euvel ver holpen. Maar toch ging er van deze vergissing een ge weldige reclame uit. In Hol land zeiden de vertegenwoor digers tegen elkaar dat wan neer ze in Leeuwarden kwa men ze een zalm konden aan schouwen met verkeerd lo pende schubben. Dit herinner de ik mij nog toen ik uw stuk je over genoemde vis las. Leeuwarden. W. v. d. Schaaf. Nog een kleine rectificatie t.a.v. „Knien an touw", waar over u een vorige maal in 't Krantsje schreef. Wij riepen als jongens wanneer iemand in de sloot gezeten had: „un snoek, un snoek, un hele dikke snoek". „Hij het de bok an't touw, hij het biet, hij het gien senten meer, hij is failliet", riepen we wanneer iemand boven zijn theewater was. Leeuwarden. W. v. d. Schaaf. U hebt natuurlijk gelijk, wij vergisten ons. Dat komt om dat wij deze schone liederen tegenwoordig nooit meer ho- De foto van Tysma's boerde rij in het laatste nummer van het Kleine Krantsje heeft bij mij veel herinneringen opge roepen. Uw toelichting, die ik met hee' veel belangstelling las, was echter niet geheel volgens de werkelijkheid, want toen boer Ynte Tysma zijn plaats verliet ging hij stil wonen aan de Emmakade. Zijn zoon Simon opende la ter een sigarenwinkel in het Naauw. De oude heer Tysma is al lang overleden, Simon Tysma overleed een jaar of tien terug. Leeuwarden. Mevr. S. Piet- Bekker. Ik las in uw Klein Krantsje dat berichtje over de boer derij var Tijsma. En daar wordt in geschreven dat die stond aan het begin van het Kalverdijkje. Maar ik heb daar in 1896 verscheidene wachtjes geklopt: bij het kruitmagazijn, dat stond daar aan het eind van het laantje bij de boerderij. En dan bracht Korporaal ons daar heen en dat was van de straatweg af nog al een mooi eind; mis schien zo'n driehonderd me ter. En dat noemden wij ook altijd Kalverdijkje. Of heette ren. Er zijn geen aangescho ten kerels meei en er zit blijkbaar ook nooit meer iemand in de sloot. Of is de jeugd veranderd RED. 'T Kleine Krantsje Een leut stukje in 't vorige Kleine Krantsje over de boer derij van Tysma aan het Kal verdijkje. Maar het slot was niet geheel juist: toen de boerderij werd afgebroken ging de heer Tysma aan de Emmakade wonen; als ik me niet vergis in het huis pal naast het kantoor van 't Kleine Krantsje. Leeuwarden. S. H. de Jong. dat dan anders? Een Oud Sol daat van 1876. Oranjewoud. P. Dijkstra. Wat u zeventig jaar geleden het Kalverdijkje noemde heette inderdaad ook zo en de boerderij stond toen ook wel driehonderd meter van de (Groninger) straatweg af. Maar toer de boerderij werd afgebroken bestond het stuk van het Kalverdijkje tussen de plaats en de Groninger straatweg niet meer. De boer derij stond toen dus aan het begin van wat er nog van het Kalverdijkje over was! RED't Kleine Krantsje Doet ik van'e week 't Klei ne Krantsje in hannen kreeg met de rippertaasje over de ouwe stegen en sloppen in Lu- wadden, kwam mie een ver haal in gedachten dat mien oom Jan ons vertelde doet we nog kleine jongens war ren. Et speulde in'e tied, dat Luwadden nog straatverlich ting had met gaslanterens. Die wudden avens, as 't don ker wudde, deur een lante- renansteker anstoken met een angel en een haakje eran, want ze waren half automa- ties. De kunst voor de straatjeugd van toen was om die lante- rens krek so gauw weer uut te trekken as se deur de lan- terenopsteker anstoken wa ren. Maar daar wu'k et nou niet over hewwe. Der waren van die staande lanterens, maar oek guden die met een dwasbuis an'e muur vastzatten. Wat ik nou vertel, dat mut in 'e „Sak" speuld h ewwe, dat was eei gloppe ergens in'e Bollemanssteeg. Daar woonde een voddeman; ak mie niet vergis was't een sekere Polak. Nou had die voddeman oek so'n dwasse lanteren ansien huus en et was foor de jonges een koud kunsje om er via wat lege kisten en kratten in te klim men. En nou laat ik veerder mien oom an et woord: Op een donkere avond waren we an et diefkevelos speulen. Mien maat (Driekus en ik) waren in'e lanterenpaal klom men die an et huus van Pe- Wij hebben ontzettend geno ten van de prachtige serie verhalen over Kees de Tippe laar- jammer, dat het afge- lop m is er konden o.i. nog wel meer sterke stukken van deze vreemde snuiter worden verteld. Overigens niets dan lof! Wel had u, in plaats van een van de vele foto's, die de verhalen illustreerden, een prentbriefkaart met de befaamde gekheid mogen re produceren. Weet u, dat het zestig jaar geleden een soort mode was om een ansicht kaart van Kees de Tippelaar te bezitten? Sneek. J. H. L. de Vries. Hier komt dan alsnog zo'n merkwaardige kaart van Kees: één met liefst zeven stempels op stempels was ie gek! Juffrouw Bakker, voo~ wie de kaart bestemd was, was volgens Kees „een aardig Dotje" Ze woonde kennelijk in bij de weduwe Bruin en dat was vond Kees een zachtzinnige we duwe, of zoals Kees het na tuurlijk schreef een ,jz8zinnige weeuwtje" RED't Kleine Krantsje "DRUKW 9 ^eeniging (Union Postale Unlversell bestemd, (Cóté réiervé i l'adre.ise) 'xX. lak zat en we hadden ne- tuurlijk de gaspit uuttrokken. Op seker ogenblik de jonge die soeke must was al een keer onder ons langs lopen seit Drikus teugen rnjj: „ik mut er uut, want ik mut Ik sei: „dar hoefst stou niet foor na beneden, ik sal die wel even vasthouwe (want het sat er wel een bitsje wankel). So seit so deen, mar terwiel mien maat hast so ver was dat ie an sien natuurlijke plicht kon voldoen, hoorde ik wat ankommen Ik sei: „must even wachten, daar komt Piet an. In enen een stem van onde ren: „Ik sien jimme wel sit- ten, Jan en Drikus velos". Ik teuger Drikus: „Laat mar valle jonge". En laat et nou nog raak weze oek Avens een verschrikkelijk kwaje moeke bij ons an 'e deur. Ik bin met een warm achterst en sonder eten op bed raakt, maar ak er nog an denk was et de lok wel weerdig". Aldus mien oom. ment Het Zwarte Paard, aan het Ruiterskwartier (nu Café longsma) waarvan mijn groot vader de eigenaar was. Leeuwarden. Mevrouw H. Huitinga- Overdiep. W. O. Wij werden zeer getroffen door het verhaal in 't Kleine Krantsje van de moordaan slag op de Wirdumerdijk. om dat het familie van mij betrof. Het slachtoffer van die dries te schietpartij was n.l. mijn oom. Ik heb als kind dat ver haal vele malen te horen ge kregen en het heeft toen die pe indruk op ons gemaakt. U kunt zich indenken hoe ver rast ik was bij het zien van uw verhaal. Ik doe u hierbij een foto toekomen, waarop de heer De Vries staat. Het is de man bij de deur met z'n on afscheidelijke bolhoed. Links naast hem de dappere echt genote die op de bewuste avond geen haarbreed van haar man week. Naast haar staan mijn grootouders, de ouders dus van slager De Vries. Zij staan voor het Loge- ter ere van de 80e verjaar dag van 's werelds be roemdste dirigent Voor U zullen worden ge speeld de zes beste Mozart symphonieën. Wij noemen U de „Haff- ner", „Linzer", „Prager", „Jupiter", en de de sym phonieën no's 39 en 40. Het orkest dat U kunt be luisteren is het beroemde Totaal zes symphonieën voor normaal 67,50. Echter bij ons, dè klassieke zaak in Leeuwarden is dit alles te krijgen tot 31 december. Beperkte aantallen thans direct leverbaar. Een tip voor St. Nicolaas? Nieuwestad 103 Leeuwarden Tel. 25693, na 7 uur22882

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1965 | | pagina 4