Lezers klommen in de pen
Een hotel sluit z'n (leuren:
LIWADDERS ZIJN BOEKHANDEL
JONGBLOED NOG NIET VERGETEN
ENAULT
1
OSIER
Heelmeester Segua
komt zieken genezen
Verandering in het leven
'T KLEINE KRANTSJE
4
dé Jou fvtit
Sensatie voor Friesland
VOOR
NAAR
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/WXAAA
Onder de kop: Bij de stille
Brol in een stille tijd plaats
ten wij in 't vorige Kleine
Krantsje een foto van de
huizen van Over de Kelders
en een onderschrift met de
zinsnede: „Op het raam bo
ven de winkeldeuren van het
huis links lezen we Boekhan
del, boekhandel van M. C.
Jongstra kan dat vetera-
nen-abonnee's
Welnu, dat kon niet, zeiden
de oudere abonnee's en dat
hebben we deze dagen kun
nen merken Op alle moge
lijke manieren, op ons re
dactiekantoor, op straat, te
lefonisch, per brief, per
briefkaart, zelfs per girobil-
jet(l) is ons meegedeeld, dat
we er ver naast waren met
onze veronderstelling en dat
het natuurlijk niet Jongstra,
maar Jongbloed moest zijn
Onze conclusie kan dan ook al
leen maar luiden, dat de Li-
wadders de eens zo vermaarde
boekhandel van Jongbloed van
Over de Kelders nog niet verge
ten zijn, al is het dan alweer
een kleine dertig jaar geleden,
dat het bedrijf in dit pand z'n
laatste boeken verkocht.
Trouwens, als uitgeverij bestaat
het bedrijf Jongbloed nog altijd
en hoe: er gaat, met alle respect
voor de oudere generaties, in de
onderneming aan de Grote Kerk
straat wel wat meer om dan in
de kleine, gezellige boekwinkel
aan Over de Kelders.
Enkele jaren geleden heeft de
Uitgeverij Jongbloed het hon
derdjarig bestaan gevierd en de
start van het bedrijf moet
plaatsgevonden hebben aan het
Vliet in Leeuwarden, waar Auke
Jongbloed een uitgeverij begon.
Diens zoon Meine Oebele heeft
ook een papierhandel in Dok-
kum gehad en oudere Leeuwar
ders zullen zich wellicht ook
het bedrijf van Jongbloed aan
de Tuinen nog herinneren.
Later verhuisde de zaak (met
Meine's zoon Auke) naar Over
de Kelders, waar de heer Gerar-
dus de Boer directeur werd van
de Boekwinkel. In 1938 is deze
afdeling Boekwinkel opgeheven
en de uitgeverij werd toen ver
plaatst naar de Grote Kerkstraat.
Tegelijkertijd vestigde de heer
De Boer zich als zelfstandig
boekhandelaar aan de Kelders in
het pand, waarin nu de firma
Engelmoer zit. In 1958 droeg hij
de zaak over aan zijn zoon, de
heer S. de Boer, die zich in J962
associeerde met de boekhandel
De Haas van de Wirdumerdijk'
sinds dat jaar is het De Haas
en de Boer in een nieuwe zaak
aan de Groentemarkt. De Uit-
Dit nieuws verblijdde ongeveer zeventig jaren geleden niet
alleen onze woonstad, maar de hele provincie Friesland. In
de krant had men, vooral door reclames, al van deze heel-
en geneeskundige gelezen en heel veel werd er over hem
gepraat. Wie met een lichamelijk gebrek behept was, hoopte
op verlichting, ja zelfs op genezing van kwalen, waar tegen
over de gewone geneeskunde weerloos stond.
Zomaar een plaatje van een bekende ■stadgenote van vroeger:
Aaltsje van der Brug van het logement uit het Sint Jobsleen.
Nu zijn er overal zogenaamde
wonderdokters. In primitieve
landen zijn het de medicijn
mannen, die wonderen kunnen
verrichten, waarbij ze overigens
niet vergeten hun beurs te spek
ken. Met veel goede en mooie
woorden weten ze patiënten in
hun geneeskracht te doen ge
loven.
Seguah was een masseur met 'n
paar stevige handen, die zijn
werk in knijpen en wrijven ten
goede kwamen. Als kind heb ik
zijn intocht in Leeuwarden, vol
verbazing, gadegeslagen. Aan de
hand van mijn oudste broer
stond ik bij het Gerechtshof,
toen Seguah, na een triomftocht
door de stad, daar voorbij reed,
op weg naar de Harmonie. Hij
zat in een Friese sjees, bespan
nen met twee Friese hengsten.
Achterop de sjees zaten twee
hoornblazers, die een getoeter
ten beste gaven dat horen en
zien verging. Als hoofddeksel
droeg hij een deukhoed die in
die dagen nog niet in de mode
was. Oudere heren droegen een
hoge hoed en de jongeren een
bolhoed. Hierin kwam, na Se-
guah's bezoek, een wijziging.
Het „Seguab-hoedsje" kwam
toen in zwang.
Eivolle Harmonie
De Harmonie - afgehuurd - zo
hoorde ik later, was vol mensen,
nieuwsgierigen maar ook tal
van patiënten op krukken, met
stijve benen of armen. Een mu
ziekkorps luisterde de zaal op.
Ze speelden er luidruchtig op
los „het hup catrieneke, laat de
spieren weer werken" werd
meegezongen. Op het toneel
stond een brancard, waarop een
patiënt werd geholpen. En toen
vertoonde Seguah zijn kunnen.
Met opgerolde hemdsmouwen
verrichtte hij de massage, waar
mee niet viel te spotten.
Het was steeds maar hevig druk
ken, kneden en wrijven. Het
slachtoffer op de brancard
kermde het uit van de pijn,
maar hoe harder hij schreeuw
de, des te luider speelde de mu
ziek. Het was een wonder dat
het plafond niet naar beneden
kwam.
Oorverdovend
hoera-geroep
Was de massage volbracht en
de pijniging geleden, dan zag
men, zo hoorde ik, patiënten
uit eigen beweging van de bran
card klauteren en het podium
verlaten met de krukken onder
de arm. Oorverdovend was dan
het hoera-geroep van de mensen
in de zaal. Dat de genezing
maar kort duurde, laat zich be
grijpen.
Oudere Leeuwarders zullen Se
guah de wonderdokter nog wel
herinneren, evenals het liedje
van Jensje Woudenberg: „Heb
je last van kromme benen, jicht
of rheumatiek, ga dan maar
naar Seguah, die geneest je met
muziek
J. C. VAN DAM
geverij Jongbloed wordt nu ge
leid door drie zoons van de heer
Auke Jongbloed, die zelf in
Oosterbeek woont.
Alzo: niet Jongstra, maar Jong
bloed, een echt Liwadder be
drijf, dat altijd in de oude bin
nenstad heeft gezeten; we we
ten het nu en we zullen het
niet vergeten.
IS Prins Bernhard
In 't Kleine Krantsje van 9 maart
1966, pagina 7, staat vermeld,
dat Prins Bernhard op 31 juli
1947 Leeuwarden voor de eerste
maal bezocht. Dit moet een ver
gissing zijn, want de Prins was
in Leeuwarden de 14e juli 1945
en nam de afscheidsparade van
de NBS af op het Zaailand.
Ik lees 't Kleine Krantsje altijd
met interesse, doch er ontbreekt
wel eens wat aan de objectivi
teit. Het verslag „Zo'n burge
meester krijgen we nooit weer",
was bepaald chauvinistisch.
't Is mar krekt hoe je ut be-
kiekewat al had er niet in
Leeuwarden kunnen gebeuren
Golden-Colorado U.S.A.
T. BOSCH
Het Hotel Amicitia heeft z'n
deuren gesloten - voor verschei
dene mensen bracht dat een
verandering in hun leven met
zich mee. De heer J. Koops, tot
voor kort eigenaar van het ho
tel, heeft het bedrijf bijna twin
tig jaar geleid. Hij zal geen
hotelgasten meer kunnen ont
vangen, maar hij blijft toch wel
werkzaam in de horecasector als
exploitant van het restaurant in
de Kinderboerderij.
Ook bijna twintig jaar is de
heer Theo van der Vecht in
hotel Amicitia - als huisknecht -
werkzaam geweest. Het is hem
zeer aan het hart gegaan, dat
het hotel moest sluiten: „Ik heb
hier prettig werk en een fantas
tische baas gehad". De heer W.
(„Willem") Woldendorp werkte
sinds het opheffen van hotel
Spoorzicht als ober in Amicitia;
hij was de oudste ober, die nog
in het hotel bediende en hij
heeft nu z'n lcelnersrok aan de
wilgen gehangen.
SPANJAARDSLAAN lil LEEUWARDEN -TELEF. 05100-20041
De stafmuziek van „het negende", die eens zoveel lauweren oogstte.
