FRIESLAHD
Jte
^|j§
ROLLEK
Reciteerwedstrijd op't
Oud Tolhuis
V£3¥JWOP'Tm m MAMLS
S&><0OJg Mm»K5CK CSj&'RWKgS
'T KLEINE KRANTSJE
10
Parade der Populairen
gs£>
(Vervolg van pagina 9)
heeft veel prijzen gewonnen,
had geen groot repertoire, maar
was specialist in een paar stuk
ken.
Wij kwamen aan een tafeltje bij
Johan v. d. Werf, een andere v.
d. Werf dan die voor wie de
heer Bakkers indertijd in t
Kleine Krantsje een lans brak..
Van een jongere generatie, maar
niet minder bekend. Hij bezat
veel eigenschappen van Dolf
uit de Camera Obscura. Men
sen die hem van dichtbij heb
ben meegemaakt, zouden een
boekdeel over zijn escapades
kunnen schrijven.
Hij kwam als belangstellende en
vermaakte ons met zijn kwink
slagen, zodat het een toer was
om ernstig te blijven. De on
derwijzer vond hem een amu
sante vent, maar als geheelont
houder kon hij hem toch niet
ten volle waarderen.
Tijdens de wedstrijd verschenen
enkele lotelingen met het ge-
tfokken nummer op de pet in
vrolijke stemming, maar hinder
veroorzaakten ze niet. Er was
toen nog geen nozemvraagstuk.
Bij de prijsuitslag bleek, dat mij
de eerste prijs was toegekend,
wat de doorgewinterde dekla-
mators ongerijmd vonden. Een
nieuweling die zijn debuut
maakte
(Vervolg van pagina 5)
Maar helaas - Willem heeft
nooit gepraat en het boek zal
er ook nooit komen. Beroemd is
het verhaal van Willem en de
koe: „Meneer", zei Willem toen
hij voor de rechter stond, „ik
hew alleen mar een stukje touw
oppakt - kon ik er wat an doen,
dat er een koei an vast zat
Naast Slanke Willem zien we
Westra staan, een man, die we
tot voor kort nog dikwijls sig
naleerden in de buurt van het
Diaconessenhuis. In de letter
lijke en figuurlijke zin van het
woord was hij een opvallende
figuur: zijn klompen waren
kleurig geverfd, ook z'n jas en
muts droegen alle kleuren van
de regenboog.
Draaiorgels
Met zijn buurman Hart de
Vries is hij de enige van alle
afgebeelde dames en heren, die
nu nog in leven is. >a, wat die
Hart betreft, of Hat, zoals de
jeugd hem altijd heeft genoemd:
die zien we helaas nooit meer
met de attributen, waarmee hij
vroeger zoveel naam heeft ge
maakt - de tijd van de draaior
geltjes en de trekharmonica's
is, wat Hart betreft, voorbij. Of
komt hij nog" eens in actie, wan
neer het kermis is
Het baardige hoofd rechts bene-
Toen het eerste nummer van 't
Kleine Krantsje verscheen, be
gonnen we ook meteen met een
speciale rubriek, gewijd aan de
voetbalsport: Friesland laat de
voetbal rollen. We beloofden
toen de gehele ontwikkeling van
de voetbalsport in onze provin
cie te zullen beschrijven en
De prijswinnaars werden aan de
tafel van het bestuur genodigd
voor een glas wijn. Toen wij
's nachts vertrokken, gingen we
buiten onder de lantaarn - geen
neonlamp - de prijs verdelen.
Tien guldens, maar nog „harde".
Brouwers kwam ons echter ach
terna, omdat ik had vergeten
als prijswinnaar volgens de
voorwaarden de fles wijir te be
talen. Dat was anderhalve piek.
De volgende dag sprak ik mijn
vriend weer. Hij vertelde mij
dat de jury de hulp van het
hoofd van de school te Lekkum
had ingeroepen, want „ze had
nog nooit soveul geleerdheid op
een vierkante meter sien". Maar
de grootste lol hadden ze later
nog gehad, toen v. d. Werf voor
gedragen en moppen had getapt.
Wat een artiest fa, Johan was,
zoals 't nu heet, een beste con
ferencier en cabaretier.
Hij is later als koloniaal naar
de Oost gegaan, na van zijn
handgeld eerst zijn schulden te
hebben betaald. Bij geruchte
vernamen wij dat hij was inge
deeld bij de wielrijders en vlug
bevorderingen maakte. We heb
ben hem echter niet weer ge
zien. Hij is in Indië overleden,
dus onder de palmen begraven.
Ondanks alles was hij toch een
originele kerel
Haarlem
JOHANNES v. d. WOUDE
den is dat van een man, die
we niet anders kennen dan als
Stür. Stür ging, net als Kleine
Gerrit, maar dan in veel vroe
ger jaren, met negotie langs de
deur. Lang niet alle Leeuwar
ders kreeg hij tot klant, maar
voor wie niets wou kopen had
hij toch een goed advies: „Jow
mar in stür
En dan tenslotte Snorrewiets,
over wie we in 't Kleine Krant
sje al eens een groot verhaal
hebben gepubliceerd. Snorre-
wietske was, net als haar moe
der, straatwiedster in vroeger
jaren, op gevorderde leeftijd ver
richtte ze wel hand- en span
diensten voor sommige midden
standers in de binnenstad. Ook
Snorrewietske heeft vele jaren
in de Ruitersteeg gewoond; voor
ze Leeuwarden voorgoed verliet
woonde ze in de Eekhofstraat,
die men nu aan het afbreken
is.
Herinnering
Zo zal er, over niet al te lange
tijd, niets meer over zijn van de
huisjes, waarin al deze populai
re figuren uit de stad hebben
gewoond, maar de bekende ty
pen zelf zullen in onze herinne
ring blijven voortleven - het is
een herinnering, die in deze
jachtige tijd vol spanningen wel
eens tot weemoed stemt....
hebben daar ook inderdaad een
kloek begin mee gemaakt. Over
het introduceren door de oude
L.A.C. Frisia van de voetbal
sport in Friesland en over het
roemruchte Kanaalvoetbal in
Leeuwarden hebben al tal van
verhalen in 't Krantsje gestaan.
Uit de vele reacties op deze ra-
DE KALVERGLOPPE
was een zijtak van de Boterhoek
en liep vandaar in de richting
van de stadswal. Er hebben eens
een twintigtal huizen aan de
Kalvergloppe gestaan. Het laat
ste nog bewoonde huisje van de
Kalvergloppe was dat van Be
rend, de koeiedriever, wiens
beeltenis vandaag op de voor
pagina van ons Kleine Krantsje
prijkt. Aan het eind van de
Kalvergloppe was een huis met
een gevelsteen, waarop een koe
stond afgebeeld; merkwaardiger
wijs werd dit huis Het Kalf ge
noemd. De gevelsteen is na het
slopen van het huis bewaard
gebleven: ze prijkt nu ergens
tussen de boeken van het Stads
archief boven in het Stadhuis.
HET OUD PANWERK
was tot voor een jaar of twaalf,
toen de stadsuitbreiding het op
slokte, een gehuchtje even noor
delijk van Schilkampen. Er is in
vroeger jaren op deze plaats een
bakkerij van dakpannen ge
weest. Zeer tot onze spijt be
schikken we niet over een foto
van het Oud Panwerk. Is er on
der de lezers van 't Kleine
Krantsje iemand, die ons (tijde
lijk) kan helpen aan een teke
ning of een foto van dit eens
zo romantische hoekje onder de
rook van Leeuwarden
HET
B PIJLVOLLE KERKHOF,
hebt u daar wel .eens van ge
hoord Het moet gelegen heb
ben op de hoek van de steeg
De Modder tussen Grote Kerk
straat en Pijlsteeg. Waarschijn
lijk was dit kerkhof een deel
van de voormalige begraaf
plaats van Nijehove en hield
de naam verband met de Pijl
steeg, die in de onmiddellijke
nabijheid lag.
briek konden we concluderen,
dat deze leesstof bij de meeste
lezers in de smaak gevallen is
en daarom - speet het ons, dat
verschillende omstandigheden
tot een tijdelijke stopzetting van
deze rubriek moesten leiden.
Het doet ons daarom nu bij
zonder veel genoegen een her
fl DE BONTEPAPESTEEG
loopt van de Grote Kerkstraat
naar de Speelmanstraat. De
steeg dankt zijn naam aan de
zwartbonte kleding van het
vroeger aan deze steeg gelegen
klooster van de Dominicanen-
orde. De volksmond sprak wel
eer ook wel van Bonepatersteeg
en zelfs van Pompmakersteeg -
stellig omdat er een pompmaker
heeft gewoond.
"■"VA, -||t J V
ft i '-jhjik sÉf
De Bontepapesteeg:
stille doorgang in het oude
Leeuwarden
B DE VIJZELSTRAAT
tussen Nieuweburen en Noor-
derweg heette in vroeger jaren
De Opgang van de Nieuwebu
ren. Bij een van de hoekhuizen
van deze straat hing indertijd
een vergulde vijzel uit. Een dro
gisterij in de Vijzelstraat draagt
trouwens nog steeds deze naam.
B DE FABRIEKSSTEEG
was voor 1891 particulier eigen
dom. De naam is aan de steeg
gegeven omdat ze leidde naar
de befaamde Leeuwarder Stro-
cartonfabriek.
vatting van de publicatie van
de rubriek „Friesland laat de
voetbal rollen" te kunnen aan
kondigen - alleen dienen we
wel onmiddellijk op te merken,
dat de komende voetbalverha
len zo nu en dan afgewisseld
zullen worden door verhalen
over andere takken van sport.
B HET LUILEKKERLAND
is de smakelijke naam van een
tot voor kort bewoond buurtje
aan de Nieuweburen en de
Breedeplaats. Hoe deze naam is
ontstaan weet geen mens - zou
het wonen er in de goeie ouwe
tijd zo plezierig zijn geweest
Er zijn nu plannen Luilekker
land te restaureren, maar voor
lopig blijven de planken er nog
voor de muur.
DE ROTTERDAMSCHE
B ERASMUS
heette eens een huis op de Kel
ders en wel het vierde van het
huis op de hoek van de Korf-
makerspijp.
B HET ZWART LAM
heette een honderd jaar geleden
een huis aan de drukke kant
van de Nieuwestad tussen Oude
Lombard- en Oude Doelesteeg.
Er zal zeker een zwart lam als
gevelteken uitgehangen hebben.
B HET SINT ANNA-
KLOOSTER
is een andere naam voor het
Bagijneklooster, dat lag tussen
de Bagijnestraat, de Grote Kerk
straat en de Bollemansteeg. Er
kwamen eertijds verschillende
stegen op het Bagijneklooster
uit en juist daardoor was het
een ideale speelplaats voor de
jeugd uit deze buurt.
B DE VISCHMARKT
was in vroeger eeuwen op de
Koningspijp tussen Koningsstraat
en Wortelhaven. Vandaar, dat
deze pijp ook wel Vischmarkt-
pijp werd genoemd. Later kwa
men er visbanken aan het eind
van de Oosterkade bij de gevan
genis. Ook daar staan ze nu al
lang niet meer; het enige wat
er nog van de visbanken over
is, is het ijzeren hek - het doet
nog steeds dienst als afscheiding
van de fietsenstalling achter de
Beurs.
Want ook over het wielrennen
van vroeger, over de zwem-
sport, over de gymnastiek, over
het kegelen, enfin, ook over
verscheidene andere takken van
sport is nog veel aardigs te ver
tellen. Maar we beginnen weer
met het voetballen: Friesland
laat de voetbal rollen
