ENAULT
'T KLEINE KRANTSJE
4
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
(AóJ<ru net
mijt jftaqz....
Lezers klommen in de pen SAW
Ook telefonisch te ontbieden
voor stads- en buitenritten
met de hele keppel. 't Veld lei
erges achter inne Skrans an 'n
siedwegje rechts, ik su 't nou
niet meer fiene kanne.
We musten drie stuvers antree
betale en even later begon 't
spul. Nou, de boys van Ach doe
et hadden hun dag niet, want
ze gongen der in met 14-1. Na
afloop op 'e diek hoor ik in
eenen zeggen, jonge, jonge wat
een rot wedstried. Krijt ie tot
antwoord, ik meen van Jo Dwin
ger, „Nou wat wuust nog meer,
choal veur cent".
Deventer W. H. DOEDIJNS
Prachtig weder begunstigde he
den op de, gelijk vorige week,
fraai versierde baan achter den
Prinsentuin gehouden hardrij
derij op schaatsen voor mannen
en vrouwen van wege de ijs-
club, waaraan door 25 echtparen
werd deel genomen.
Het stedelijk muziekkorps, on
der directie van den heer P. We-
demijer, en dat van het 1 ste
regiment infanterie, onder di
rectie van den heer F. Stoetz,
luisterden het feest op.
Na menigen harden kamp werd
de prijs van f 150 behaald door
Johannes P. de Groot, oud 24
jaren, van Akkrum, en Meike
Rinksma, oud 22 jaren, van Ma-
rum (Groningen), tegen Reng-
nerus K. Zeinstra, oud 23 jaren,
van Wartena, en Aaltje G. Kals-
beek, oud 28 jaren, van Warga,
aan wie de premie van f 50 ten
deel viel.
Aan Jan Klazes Jongsma, oud 35
jaren, van Dockum, en Jeltje G.
van der Werf, oud 19 jaren, van
Veenwouden, en Johannes Kals-
beek, oud 30 jaren, en Reino
Kalsbeek, oud 20 jaren, beiden
van Warga, werd als winnaars
van de twee laatste partijen bui
ten de prijs- en premiewinnaars,
ieder eene gratificatie van f ro
toegekend. Ook van elders wa
ren vele belangstellenden opge
komen om deze hardrijderij bij
te wonen.
Na den afloop ging het weder,
door de muziek voorafgegaan,
in optogt door de stad. De uit
reiking van prijs, premie en
gratificatiën heeft heden avond
in de zaal van den heer van der
Wielen plaats, waarbij genoem
de muziek zal tegenwoordig zijn.
(2-12-1871)
SPANJAARDSLAAN M2 - LEEUWARDEN-TELEF. 05100-20043
Eele Muus
Hierbij abonneer ik mij per 1
januari 1967 op 't Kleine Krant-
sje. Gelijk met deze brief ver
zend ik ook mijn giro van f 5,80.
Ik heb het nu steeds ontvangen
van iemand die er op geabon
neerd is, maar ik vind 't veel te
leuk om niet zelf abonnee te
zijn.
Ik he bijna mien hele leven in
de Vieverstraat woond. Heel wat
keren het dikke Luurs op de
berg sien roes uutslapen. Wij
noemden dat vroeger de berg,
nou is 't al een hele tied een
mooi plansoen. Wij woonden
op 27 en mien ome (Jan Jansen)
op 19. Daar kwam vroeger elke
zaterdagmiddag Eele Muus boe
ken halen. Eele was zeker wel
een ontwikkeld meens. Wij as
kiendes wuden Eele zo graag es
zien, maar we waren bang en
daarom gluurden we deur de
keukendeur. Eele wachtte inne
gang en ome gaf weer nije boe
ken. Dit is zo'n 30 jaar leden,
ik bin nou 51 jaar.
Arnhem
L. JANSEN SCHOONHOVEN
13 De magneet
Kort nog maar ben ik abonnee
op 't Kleine Krantsje. Kort nog
maar weet ik van 't bestaan van
't Krantsje Dat is nu niet zó
belangrijk, maar waarom grijp
ik dan naar de pen Het is ge
loof ik zo, dat die paar blaadjes
papier iets meer zijn dan
advertentienieuws en oude her
inneringen.
De besproken mannetjes en
vrouwtjes geven vaak een ge
dachte van hé ja.... in deze
wereld van niet te volgen tech
niek en wetenschappelijk gebeu
ren, in deze tijd waarin je wil
lens en wetens met je neus mid
den in de vooruitgang wordt
gedrukt of je lust hebt of niet,
word je van die paar velletjes
papier van 't Krantsje, van de
computer, m aanreis, teruggetrok
ken naar de fam. Cohen, De
Vries, Jentsje en anderen. Haast
niet te geloven
Zo maak je een vergadering mee
van kapitale beslissingen of er
is een belastingbriefje, met één
slag je vakantie naar de maan.
de post brengt een Krantsje uit
Leeuwarden, de Houtstraat,
Bleekerstraat, Hoeksterachterom,
Tulpenburg enz. enz. Een stroom
van herinneringen, een leger
van mensen trekken in gedach
ten voorbij Van het enorme
wereldgeweld naar.je jeugd,
amper een paar jaar en toch zó
ver
Herinnering Enige jaren gele
den ontvingen wij een uitnodi
ging van het gemeentebestuur;
oud Leeuwarders die een 25 ja
ren buiten de geboorteplaats
woonachtig waren, zouden één
dag te gast zijn in Leeuwarden,
kennisname van de vooruitgang,
rondrit en einde van de dag in
de Prinsentuin.
Een koud plaatje van de vnjdagsmarkt van vroeger, 't Is eigenlijk geen weer, maar de handel moet
doorgaan. „Is er nog wat nieuws op de markt, Cohen 1"
onder Terwispel in de gemeen
te Opsterland.
Melle werkte 's zomers in de
veenderijen, deed baggerwerk en
hielp later ook wel bij het
droogmaken van de turven. Hij
deed het liefst in aangenomen
werk, zodat hij ook zijn dochter
voor het droogmaken van de
turf kon meenemen. Later ging
Melle met zijn gezin in een
scheepje wonen. Lang lag hij
met zijn schuit in het Konings-
diep bij de Rolbrug te Tijnje.
Het liefst lagen ze op de ruimte
zonder buren om hen heen.
Werd er zomers goed verdiend,
dan was het 's avonds feest op
de dijk met zang en muziek
Als kinderen hebben wij vaak
naar deze mensen geluisterd.
Toen zijn vrouw overleden was
en de kinderen waren getrouwd
verdween ook Melle, maar lang
bleef hij nog als stoelenmatter
biezen zittingen voor de stoelen
maken. Ook voor mijn ouders
heeft hij wel gewerkt. Een stoel
mat, door Melle van biezen ge
maakt, kostte toen een kwartje
of dertig cent per stuk.
Dat hij niet te vinden is in de
boeken van Leeuwarden is geen
wonder - hij zal het niet zo
nauw hebben genomen met de
wet en hij is misschien wel
nooit overgeschreven, deze vrij
buiter.
Ik herinner mij een mooi geval,
dat mijn ouders met Melle
Zwerver hebben meegemaakt.
Toen hij weer eens een paar
stoelen had gemaakt vroeg hij
mijn vader om een pijp tabak.
Nou, dat kon wel. Melle had
een koopmanspijp met een heel
grote kop in de zak en stopte
die kop zo vol als hij kon. Maar
teen hij er mee klaar was, be
zon hij zich en zei: nee, ik moet
maar niet roken, ik zal maar
een pruimpje nemen. En toen
propte hij wie weet hoeveel ta
bak in z'n mond en verdween.
Toen hij bij ons vandaan was,
haalde hij gauw de tabak uit z'n
mond en deed die in z'n zak.
De dochter van Melle Zwerver
is later op de kermis in Leeu
warden doodgeslagen door een
luchtschommel; burgemeester
Zimmermann heeft toen die
luchtschommel verboden nog
langer op de kermis te staan.
Leeuwarden DE L.
3 Goal voor cent
Zo'n veertig jaar leden must één
van de elftallen van Frisia speu-
le teugen de jöodse voetbalclub
Achtdoeth, Ach Doe Et zeiden
se self. Nou, wij d'r hene fansels
Tijdens de rondrit waren we
Achter de Hoven bij de Fabriek-
steeg en de straatjes Johannes-
buurt, Catharinabuurt enz. Hoe
ik het had, ik weet het niet,
maar mijn stem klonk door de
bus: „Moe, hier heb ik nu in
En nu eindelijk mijn beschou
wing over het „Kleine Krantsje".
Nou moet ik oppassen, anders
ga ik weer op hol. Dit Krantsje
laat als het ware je jeugd op
nieuw herleven,- in een langza
me film worden vele oude Leeu-
Niet Abraham maar Melle Zwerver dus, 'n schilderachtige figuur
mijn jeugd het Leeuwarder
Nieuwsblad gebracht, daar.
en daar en in die steegjes en
straatjes". Daar woonden ook
van die typen in uw Krantsje
beschreven. De vrouw direkt:
„Stil toch, wat zullen de men
sen wel denken?" Ja.... wat
zullen ze wel denken
Was voor mij van geen belang,
van 10 jaar t.e.m. mijn r6e jaar
heb ik daar gelopen, straatje zus
straatje zo, tegen 75 cent per
week, later f 1,75—f 2,25. Wat
een tijd, ik ben er nog trots op
In de Johannesbuurt woonde
een arm oud vrouwke, geen
centjes voor de krant; wel ik
gapte een krantje van mien baas
Hepkema en dat vrouwke heeft
veel krantjes gelezen Met Ker
mis en Nieuwjaar aanbieden van
de goede wensen van de kran
tenjongen en dan.... een of
twee dagen na dat wensen roept
dat oudje: „Jonge kom es even.
Dou must mij niet vergete te
wensen, hier das voor dij...."
Een dubbeltsje Wat ik daar
blij mee was Alles was voor
thuis, dat hadden ze hard nodig,
maar die dubbeltsjes bewaarde
ik.
Het is me even uit de pen ge
lopen herinnering. Wie zou
dat jongetje nog kennen Zijn
zusje liep ook de eerste jaren
met hem mee.voorbij Veel
zou ik van Leeuwarden kunnen
vertellen, veel
warders uit deze jachtige wereld
teruggedraaid naar een voorbije
jeugd vol lief en leed.
Door dit blaadje kunnen vele
kennissen en vrienden opnieuw
binding met elkaar krijgen,- al
die herinneringen brengen de
mensen op een zeer prettige ma
nier weer dichter bij elkaar. Dat
is wel de magneet
Deventer T. W. FONTEIN
3 Melle Zwerver
Zo goed ik weet, is de naam
Abraham Zwerver, over wie u
een vorige maal schreef, niet
juist en moet het Melle Zwer
ver zijn. Ik ken Melle al van
plm. r890, dus vijf en zeventig
jaar geleden. Hij woonde toen
met zijn gezin aan de Ouddijk
