'T KLEINE KKANTSJE
dames en heren
VBÊÈ
DE WIJDE WERELD IN
P ENAULT
P OSIER
De eerste wereldoorlog
KOP KANTOORMACHINES - 'T KLEINE
BEIDE FAVORIET - BEL 256(
KRANTSÜE
>7
'T KLEINE KRANTSJE
8
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
vraagt voor DIRECT
voor het innen van
kwitanties.
Ook geschikt voor flinke
jongelui in de Paas
vakantie
Vredeman de Vriesstr. 1
Leeuwarden
Telefoon 20302
(Vervolg van pagina 7)
stelling. In de eetzaal ging het
opgewekt toe. „De heer met zijn
kaartje", zoals hij door iedereen
op 't schip genoemd werd, zon
derde zich af. Na een heerlijk
souper - de boot stoomde toen
de Nieuwe Waterweg uit - liet
één van de reisgenoten een paar
flessen wijn aanrukken en op
een ieders gezondheid, een be
houden vaart en een goede toe
komst werd geklonken. Na een
paar glazen voelde ik me weer
echt weerbaar: de wijde wereld
lachte me toe.
Armoedig
In Tilbury, een voorhaven van
Londen, betrad ik voor het eerst
de Engelse bodem. Vandaar ging
het per trein naar Londen. Wat
ik te zien kreeg gaf mij geen
grootse indruk van Engeland,
nogal armoedig en rommelig.
Londen, waar het hart klopte
van het toentertijd machtige
wereldrijk - the greatest empire
the world ever has known",
maakte op mij een geweldige
indruk. Wat een stad Wat een
verkeerWat mij, zittend op
het bovendek van de befaamde
„London-bus", wel het meest is
bijgebleven, is het kijken naar
de jongens, zo om en nabij de
15 jaar, die de straten schoon
hielden van het paardenvuil. In
die jaren had de motor het
paard nog niet verdrongen. De
paardevijgen werden door de
jongens met handveger en blik
opgenomen en in bakken langs
de trottoirs gedeponeerd. Met
ware doodsverachting wierpen
die knapen zich tussen het ra-
zenddrukke verkeer. Soms zag
men ze tussen de poten van lo
pende paarden kruipen.
Nooit zal de oudere generatie,
die dit schouwspel heeft gezien,
dit tafreel vergeten Naast schit
terende rijkdom zag men schrij
nende armoede. In luxe rijkos
tuums zaten dames en heren te
paard, verder heel schamel ge
klede kinderen en op hoeken
van straten veel zwaar vermink
te bedelaars die lucifers tracht
ten te verkopen. Zo men ons
vertelde waren hieronder veel
oud-gedienden uit de Boeren
oorlog in Zuid-Afrika, de Engel
se veroveringsoorlog, gemunt op
de rijke goud en diamantmijnen.
Per nachttrein vertrokken we
van Londen naar Liverpool, een
stad zwart van de rook. Ik her
inner mij echter nog een mooi
gedeelte, n.l. „St. John Gardens"
SPANJAAADSLAAM I
met daaraan verbonden „St. Ge
orges Square". Hier vertelden
veel 'standbeelden van Enge-
lands glorie ter zee.
Geen pretje
De wandeling van station naar
haven was geen pretje. Het
clubje wandelaars bestond uit
negen heren en drie dames, de
heer met zijn kaartje sloot zich
niet bij ons aan en liep op af
stand achter ons aan. We stop
ten een paar maal in „bars" om
Vandaag weer twee plaatjes uit de Eerste Wereldoorlog.
Geen bloedige foto's van het front, maar van het veilige
Nederland in mobilisatietijd. Veevoeder: „De boeren weten
altijd raad - En 't koebeest denkt: dat 's ook niet kwaad" en
Pleizierig reizen „Met z'n vieren op een rij - Deez' dikke kan
er nog wel bij".
ons wat met een glas bier te
verkwikken. Nu is dat zware,
zwarte Engelse bier, een soort
stout, nogal moeilijk in te ne
men; bij mij tenminste ging het
er in als Haarlemmer olie. Maar
volgens mijn reisgenoten moest
ik meedrinken, anders werd ik
nooit een goed emigrant. En dit
wilde ik natuurlijk worden.
Doodziek.
Het stoomschip „Canada", een
10.000 tonner, lag in de haven
Daar beklom ik, gesteund door
een heer en een dame, die mij
stevig in de armen had, de loop
plank. Ik was doodziek, al zee
ziek voor ik zee had gezien,
maar mijn droom maakte veel
goed, want ik droomde van een
goudmijn, waarop ik stuitte,
toen ik de eerste spade in Ca
nadese bodem stak. En zo de
Canadees zegt: „dreams often
come through En ja, wie
weet
(Wordt vervolgd)
rV«stÖUt.
ï'ttstë riiü
t .'i i t,fi
I's;
