CITAX
1
ENAULT
jjjggB
i
OSIER
7
'T KLEINE KRANTSJE
'T IS FEEST: TOUTSJEKRUIE!
Lezers klommen in de pen
13 Ouwe Tietsje
Dank zij mijn zuster mevrouw
S. Boorsma-Keverkamp, heb ik
een abonnement op 't Kleine
Krantsje van Leeuwarden èn de
wijde wereld er omheen. Wij
zijn 14 april 1937 in Leeuwarden
getrouwd, hebben in Sassen-
heim gewoond, waar mijn man
in het bloembollenvak was,
maar zijn in 1949 de wijde we
reld ingetrokken.
Reden waarom ik onze trouw
datum noem is, dat op onze
trouwfilm een tafereeltje voor-
Het wel zeer curieuze stukje
film, dat onze fotograaf met
zorg heeft afgedrukt, heeft he
laas niet zo'n best resultaat op
geleverd, maar toch willen we
de lezers van 't Kleine Krantsje
deze filmflitsen niet onthouden:
Ouwe Tietsje, begeleid door een
pliesje en omstuwd door de
lieve jeugd - een bekend beeld
uit vroeger jaren
komt, met Ouwe Tietsje als
middelpunt. Toevallig kreeg ik
het nummer van 7 april 1965 in
handen, waarin u schrijft niet
een foto van Ouwe Tietsje te
kunnen vinden. Ik ben blij, dat
ik u een klein stukje film kan
doen toekomen van Ouwe Tiet
sje, dat u misschien te zijner
tijd eens af kunt drukken in uw
blad.
Het gebeurde n.l. dat, terwijl wij
in het stadhuis waren, Ouwe
Tietsje voorbij kwam en op de
haar bekende wijze te keer ging
tegen de koetsier en de heer
Van der Veen (zie Kleine Krant
sje ii febr. 1967) die rustig bij
de koetsjes stonden te wachten.
Twee politieagenten vonden het
een beetje te bar en trachtten
het oude vrouwtje weg te leiden
onder grote hilariteit van de
omstanders.
Onnodig te zeggen dat 't Kleine
Krantsje dierbare herinneringen
opwekt, het wordt dan ook van
begin tot eind gelezen met het
grootste genoegen.
Met de beste wensen voor de
toekomst voor uw blad en groe
ten aan oude bekenden, die dit
stukje mochten lezen.
Florida Mevr. M. BOEKEE-
KEVERKAMP
Voor dubbeltsje oppe
kop
In het laatste Kleine Krantsje
schreef mevrouw Van Ek over
een man, die hier vroeger een
straattype genoemd werd en dat
was Jentsje Tit. Maar dat is niet
dezelfde, die mevrouw Van Ek
noemde, die op de kop stond
voor een dubbeltje, want daar
was hij veel te dik voor*). Voor
dubbeltsje oppe kop was een
zekere Jochum en die was groot
en slank en die stond inderdaad
voor een dubbeltje op de kop,
ook bij brugleuningen, soms met
veel gevaar, maar de stakker
was niet wijzer en heeft zo heel
wat dubbeltjes verdiend. Er zijn
vast nog wel oud Leeuwarders,
die zich de jongen zullen her
inneren.
Jentsje Tit kwam vroeger altijd
in 't Leger des Heils, dat was
toen nog in de Heerestraat,
zong altijd dapper mee met het
boekje op de kop, want lezen
kon hij niet, soms klapte hij
ook dapper in z'n handen - dit
heb ik zelf meegemaakt en de
Heilsoldaten zingen altijd dat
er hoop voor allen is (niemand
uitgesloten).
Leeuwarden Fam. P. R.
Dat wisten wij ook wel,
maar we kunnen moeilijk
elk ingezonden stukje van
commentaar voorzien. Wat
abonnee's van 't Kleine
Krantsje voor deze rubriek
schrijven, blijft uiteraard
voor rekening van deze in
zenders.
Red. 't Kl. Kr.
SI De Schrans I
Naar aanleiding van enkele ar
tikelen in 't Kleine Krantsje van
22 maart 1967 hierbij enig com
mentaar: Betreffende de aardige
foto van de „stille Schrans in
een stille tijd" en uw vraag om
trent het moeilijk leesbaar uit-
hangbordje lijkt het mij toe dat
hierop vermeld staat: FEITZEH
en betrekking heeft op het, op
de foto niet zichtbare pand ach
ter het hoekhuis. Dit was een
oude „doorreed" waar destijds
een transportbedrijf gevestigd
was, dat gedreven werd door
drie ondernemers, t.w. Feitsma,
van der Zee en Ter Heegde. Zo
stond de naam voluit op de ge
vel en kan het uithangbord een
samentrekking zijn van drie na
men.
Het uithangbord zelf kan ik me
niet meer herinneren. Mogelijk
of liever wel zeker krijgt u van
voormalige omwonenden of
oude „Schransers" meer reacties
en mocht dit een ander resultaat
taat hebben dan geef ik mijn
mening gaarne voor beter.
Verder schrijft mevr. Rutgers uit
Den Haag over oude Hofjes en
vroeg zij naar een hofje in de
omgeving van de Oldehove. Dat
heeft inderdaad bestaan en is
niet het door u genoemde Bos-
huizengasthuis op het Jacobij-
nerkerkhof. Op het Oldehoof-
sterkerkhof dicht bij de Groene
i
SPAN JAAR PSLAAH Itt LEfiUWAftMN -TBUM*. *10*4*041
Weg bevond zich vroeger het
Hofje Goosens van de Joodse
Gemeente.
Dit bestond uit zes of acht klei
ne woningen en heeft in de
loop der tijden verschillende
bewoners gehad die de, onder
de Joodse Gemeente in Leeu
warden vrij veelvuldig voorko
mende naam Broekhuizen droe
gen. Ik geloof dat het uitslui
tend bewoond werd door echt
paren. Een van deze echtparen,
dat ook de naam Broekhuizen
droeg, woonde vroeger op de
Pottebakkersplaats bij de Nieu-
weburen. Een aardige bijzonder
heid is nog dat het vrouwelijk
deel van dit echtpaar Broekhui
zen, om haar te onderscheiden
van de andere, algemeen „Kleine
Mepie" genoemd werd.
Groningen F. J. DEMORéE
SI De Schrans II
In 't Kleine Krantsje van 22-3-
'67 no. 64 komt een foto voor
van de Schrans, omgeving over
weg. Gaarne een kleine toelich
ting. De eigenaar van de be
wuste rijwielzaak was de fam.
Argelo, voor die tijd een vrij
grote zaak. Het gezin bestond
uit vader, moeder, en twee
zoons. Wij woonden destijds in
de buurt en speelden nog wel
eens bij hen op zolder, boven de
werkplaats.
Ik weet me nog goed te herin
neren dat ze een grote kist had
den met een stelletje witte mui
zen. De slager er naast was de
heer Yntema. Het uithangbord
aan de overkant zal waarschijn-
naast de rijwielzaak is gebouwd
als groente-drogerij, als uitvloei
sel van de oorlog I9i4-'i8.
Naast het pakhuis stond de kerk
van dominee Brouwer, nu fa.
de Witte. Diens zoon heeft of
had een bloemisterij aan het
Molenpad.
Naast de winkel van Meijer
woonde wed. Sieraad. Deze had
een snoepdis en waren wij vas
te klanten, voor zover het zak
geld dit toeliet
Amsterdam-O.
J. VOSSENBERG
SI De Opgang
Als oud Leeuwarders doet het
ons genoegen geregeld foto's en
andere afbeeldingen van de
oude stad in uw Kleine Krantsje
aan te treffen. Ook de verhaal
tjes en foto's van bekende
stadstypen uit vroeger jaren
hebben menige herinnering op
gehaald en stof gegeven voor
gezellige kletsavonden met fa
milieleden en kennissen.
In uw aflevering van 25 januari
is echter een tekening van de
oude Noorderweg opgenomen,
met een onderschrift dat vol
gens mij incorrect is. U schrijft
„links op de hoek van de Op
gang (die nu Vijzelstraat heet)".
Volgens mij was en, waarschijn
lijk ook nu nog, is de Opgang
te vinden tussen Nieuweburen
en de Wissesdwinger in het ver
lengde van de Breedeplaats.
Vroeger was dit 'n nauw straat
je met aan de ene kant een
winkeltje van Visser Cent's
snoep, turf en petroleum. Aan
Wie bewaart er niet heerlijke herinneringen aan feestelijke
gebeurtenissen in z'n jeugd De buurtfeesten, de volksfees
ten, de spontane uitingen van feestvreugde bij hoogtijdagen
in het Koninklijk Huis, we denken er allen met weemoed
aan terug. Een geliefkoosd onderdeel van dergelijke festivi
teiten' was het tontsjekruien - drie, vier of vijf tontsjes op
de krode en dan maar zien met de hele vracht als eerste
over de eindstreep te gaan Dit is nog een foto van het
tontsjekruien uit de goeie ouwe tijd - misschien beleven we
dezer dagen hetzelfde feest wel weer.
lijk als opschrift hebben: Stal
ling of Fietsenstalling. Hier was
n.l. een café gevestigd van de
fam. Braak. Daarbij hadden zij
een stalling, nu werkplaats en
garage van de fam. Wiersma,
waar vrijdags de boeren hun
sjezen konden stallen.
Daarvóór was daar gevestigd de
Fa. Feitsma-v. d. Zee en Ter
Heegde, transporten en verhui
zingen. Het kraampje op de
stoep bij zadelmaker Meijer
stond er alléén vrijdags. Naar
ik meen als eigenaar-verkoper
een schoonzoon van Meijer. De
ze had een kleine winkel in
Huizum-dorp. Naast Meijer was
de steenhouwerij van de fa. v.
d. Zweep. Het grote kaaspakhuis
de andere kant stond een oud
pand dat bewoond werd door
verschillende families. De kel
derverdieping werd bewoond
door de historische marktfiguur
„Lollige Johannes", die later op
de hoek van de Groene Weg
woonde. Ook de lompenhande
laar Reinsma, die met zijn jo
delende uitroep jaren bij het
stadsbeeld behoorde, woonde in
dit pand.
Mijn vrouw en ik zijn opge
groeid in dit gedeelte van de
cude stad, vandaar dat we altijd
met belangstelling het Kleine
Krantsje openmaken om te zien
wat we nog kunnen thuisbren
gen.
Michigan H. DEKKER
TELEFOON 2 3 4 3 4
STANDPLAATS STATION
Ook telefonisch te ontbieden
voor stads- en bnitenritten
Elke doorgang in de huizen
rij tegen de binnenkant van
de stadsgracht werd vroeger
.Opgang" genoemd. Toen de
gracht langs de Noorderweg
nog niet was gedempt liep er
een Opgang, waar nu de Vij
zelstraat is. De nu nog offi
cieel bestaande straatnaam
Opgang slaat op het door u
genoemde stukje straat tus
sen Wissesdwinger en Nieu
weburen.
Red. 't Kl. Kr.
ISI De Witte Beer
Het wordt tijd dat ik u eens ga
bedanken voor het plaatsen van
mijn stukje over „De Witte
Beer" in het nummer van 25
januari. Ik wilde immers graag
weten hoe het de familie de
Vries - die vroeger t.o. de Waag
op de stille kant Nieuwestad
woonde - in hun verdere leven
is gegaan. En vooral de oudste
zoon, Simon, interesseerde mij
het meest, omdat hij een jeugd
vriendje van mij was.
Ik had er expres bij gezet: uit
mijn zéér prille jeugd, zo tussen
13 en 16 jaar. Ik heb op dat in
gezonden stukje 5 brieven ge
kregen Vooral de laatste brief,
die ik zaterdagmorgen j.l. ont
ving, heeft mij veel over Simon
de Vries kunnen vertellen, o.a.
dat S. enige jaren geleden ge
storven is.
De brief van 18 maart was van
een zekere mevrouw H. Voor-
rips-Prins, die in Voorburg
woont. Ze schrijft me dat ze een
dochter is van mevrouw Prins
van de Willemskade - die naam
noemde ik namelijk even in
mijn ingezonden stukje,- die me
vrouw Prins was een zuster van
Simon z'n moeder, evenals me
vrouw Zijlstra van de Marssu-
merstraatweg. Mevrouw Voor
rips haar broer uit Leeuwarden
had haar 't Kleine Krantsje toe
gestuurd, dat Krantsje van 25
januari. Zij is daarna meteen in
de pen geklommen - erg aardig
van die, mij onbekende me
vrouw Voorrips. Ik heb haar
dan ook per ommegaande terug
geschreven en bedankt.
En ook voor de andere brieven,
die ik na het plaatsen van het
stukje kreeg, heb ik de schrij
vers, o.a. mijnheer Voordewind
uit Amsterdam en schrijfsters
natuurlijk bedankt voor hun
moeite om er op te reageren.
Maar ik vind het nu ook nodig
om u te bedanken, want ik vond
het zo bijzonder leuk al die ge
zellige brieven te ontvangen, en
dat heb ik toch aan 't Kleine
Krantsje te danken Ook de in
gezonden stukjes in de volgende
Krantsjes, van mensen die ik
niet ken, maar die iets over mijn
ouderlijk huis Achter de Hoven
schreven, vind ik zo aardig. Hun
adressen stonden er niet bij - zo
als van een mijnheer H. van
Krugten uit De Bilt en een me
juffrouw S. Tuinstra uit Den
Haag en dan M. Kaastra.
Dat moet Meine Kaastra zijn
van Achter de Hoven. Die kan
ik mij nog wel zo'n beetje voor
stellen. Meine Kaastra heeft
nota bene de moeite genomen
om uit te zoeken in welk jaar
Simon de Vries geboren is en
hoe zijn ouders heetten en ook
nog wanneer S. de Vries uit
Leeuwarden vandaan is gegaan,
n.l. naar Breda in 1910 - in dat
jaar ging ik als apothekersassi
stente naar Bolsward en heb se
dert die tijd nooit meer iets over
Simon vernomen.
Meine K. schrijft, dat S. z'n
ouders in 1914 naar Zwolle ver-
(Verder lezen op pag. 15)