Teunissen in gevangenis in Leeuwarden
'T KLEINE KRANTSJE
Onvoorstel
bare
gerechtelijke
dwaling
TOT
JAAR
IESSEN-NIEUWKERK
HEEL NEDERLAND
Klunder en Teunissen tijdens
het feestje geruime tijd waren
weggeweest en verder zette hij
deze getuigen zó onder druk,
dat ze ook nog bereid waren te
verklaren, dat de ijzeren hamer,
die men op het lijk had gevon
den, afkomstig was uit het huis
van de Kroons. Verder hadden
Klunder en Teunissen bij htm
terugkomst simpelweg verklaard:
„We hebben hem haidstikke
dood geslagen". En daarmee was
de zaak wel duidelijk: Klunder
en Teunissen hadden de arme
Jacob de Jong vermoord.
Vijftien jaar
Al hun verontwaardiging en
heftige ontkentenissen mochten
de beide verdachten niet baten,
toen ze terecht moesten staan
voor de rechtbank in Dordrecht:
na een eis van twintig jaar wer
den ze wegens moord veroor
deeld tot een gevangenisstraf
van vijftien jaar.
enkele twijfel op. In februari
1926 verhuisden Klunder en
Teunissen naar Leeuwarden om
hier verslagen te beginnen aan
het uitzitten van hun zware
straf.
Behalve het echtpaar Kroon, dat
zeker wist, dat IQunder en Teu
nissen onschuldig waren, heeft
een zwager van de veroordeelde
Teunissen, de aannemer C. Stuy
uit Baarn, nimmer in de schuld
van de twee geloofd. Hij heeft
dan ook alles gedaan om Klun
der en Teunissen weer vrij te
krijgen, maar pas na jaren is
hem dat gelukt.
Twee verzoeken om revisie van
het vonnis waren bij gebrek aan
nieuwe feiten al afgewezen, toen
de Arnhemse advocaat Mr. H.
H. Roobol in maart 1929 nog
maals een poging wou wagen.
Zijn nieuwe revisie-verzoek was
gebaseerd op een zeer nauwkeu
rige berekening van de tijd, die
Klunder en Teunissen nodig
Roobol zou waarschijnlijk geen
enkel succes hebben gehad,
wanneer er zich niet plotseling
nieuwe en uitermate schokken
de feiten hadden voorgedaan.
Wat gebeurde er namelijk, toen
het simpele bericht van Mr.
Roobols nieuwe actie in de
krant kwam te staan Wel, de
jonge verslaggever van Het Volk,
Kick Geudeker, nu directeur
hoofdredacteur van Sport en
Sportwereld, las het en hij dacht
dat er misschien een aardig ver
haal in zou zitten voor zijn
krant. Daarom interviewde hij
de Arnhemse advocaat en be
sloot hij ook nog eens te gaan
praten met het inmiddels naar
Rotterdam verhuisde echtpaar
Kroon.
Groot geheim
Wat velen vóór hem niet was
gelukt - zowel journalisten als
advocaten - lukte Geudeker nu
wel: mevrouw Kroon liet hem
Na bijna vier jaar onschuldig te hebben gezeten gaan de deuren van de gevangenis in Leeuwarden
eindelijk voor Klunder en Thenissen open. Naast de bewaarder: de heer Stuy met een bloemetje.
Ook bij de terechtzitting in ho
ger beroep voor het Gerechtshof
in Den Haag kwam niemand
achter de groene tafel op het
idee de getuigen en verdachten
te vragen hoe lang Klunder en
Teunissen in de bewuste nacht
eigenlijk uit huis waren geweest
en zelfs het feit dat de moord
was gepleegd op een afstand van
meer dan elf kilometer van het
huis van de Kroons wekte geen
zouden hebben gehad om te voet
(want een fiets hadden ze niet
van Sliedrecht naar Giessen-
Nieuwkerk te komen, om daar
de seinhuiswachter te vermoor
den, het geld uit het haltehuisje
te stelen en om daarna terug te
keren naar het huis van de fa
milie Kroon. Zijn berekening
kwam uit op een tijd van bijna
twee en een half uur
Maar ook deze poging van Mr.
gastvrij binnen en hoewel de
jonge verslaggever weinig wijzer
werd van het langdurige onder
houd begreep hij toch wel, dat
de Kroons rondliepen met een
groot geheim. Zou hij - Geude
ker - nog eens terug mogen ko
men, wanneer ook de heer
Kroon thuis zou zijn Vrouw
Kroon beloofde het met haar
man te bespreken en terug te
zullen bellen.
Acht prentjes van de veelbewogen moordzaak Giessen-Nieuwkerk.
r. de ijzeren hamer, waarmee de seinhuiswachter werd vermoord:
2. de meinedige vrouw Kroon betreedt het gerechtsgebouw; 3. de
rechercheur De Jong, die zo snel carrière wou maken; 4. grote
vreugde bij aankomst van Klunder en Theunissen in Amsterdam;
5. president Mr. Jolles en raadsheer Wiarda van het gerechtshof in
Amsterdam; 6. de journalist Kick Geudeker, die de gerechtelijke
dwaling openbaarde; 7. levenslang voor rechercheur de Jong 8. de
officier van Justitie, die voldoende bewijs had om 20 jaar te
Telefoontje
Prompt de volgende dag kwam
er een telefoontje van de Kroons
maar: het zou voor Geudeker
geen zin hebben terug te komen,
ze voelden er niets voor de
zaak nu nog eens opnieuw op
te rakelen. Daarmee leek de
zaak voor de jonge verslaggever
afgedaan, tot hij drie weken
later tot zijn grote verrassing
nogmaals een telefoontje kreeg
van mevrouw Kroon om tóch
nog maar eens te komen praten
- liefst 's avonds na zes uur,
dan was haar man ook thuis.
Samen met zijn collega Johan
Winkler van de Rotterdamse
„Voorwaarts" als getuige is Kick
Geudeker er nogmaals op afge
gaan en wat hij toen beleefde
was de grootste sensatie, die een
jcurnalist zich zal kunnen wen
sen. Na hun verzekering, dat
zij het echtpaar zouden helpen
en niet in de steek zouden la
ten, barstten de man en de
vrouw plotseling los: „Dan zul
len we alles zeggen.dan zijn
we er eindelijk af - we hebben
al die jaren in een hel geleefd".
In hel geleefd
En toen haalde mevrouw Kroon
uit een naaimachine een school
schrift en twee blocnotepapier
tjes met niets meer of minder
dan instructies van de succes
volle rechercheur De Jong:
„Vrouw Kroon, u moet zeggen
dat...." en „Kroon moet ver
klaren dat...." Het school
schrift bevatte één lange zin van
acht en veertig pagina's, zonder
ook maar één hoofdletter en
zonder ook maar én leesteken,
waarin mevrouw Kroon de hele
treurige rol van rijksrechercheur
De Jong uit de doeken had ge
daan, „voor het geval, dat er
eens wat met ons zou gebeuren"
zoals zij zei.
In een schreeuwende kop over
de hele breedte van de voorpa
gina openbaarde Het Volk de
zaak: ONSCHULDIG VEROOR
DEELD TOT VIJFTIEN JAAR en
het was dit sensationele nieuws,
dat ons land, nog maar kort na
de opschudding van de vier
voudige moord van Eije Wijk-
stra opnieuw geweldig schokte.
Daar ambtelijke molens persé
langzaam moeten malen bleven
Klunder en Teunissen nog vijf
volle maanden veilig opgebor
gen in hun cellen in de Leeu
warder strafgevangenis, maar op
12 september 1929 was het zo
ver, dat het Amsterdamse Ge
rechtshof het revisie-proces
Giessen-Nieuwkerk kon openen.
De belangstelling ervoor was
enorm ,de opschudding in en
rond de rechtzaal groot. Buiten
werd op borden levenslang
voor rijksrechercheur De Jong
geëist, in de zaal scholden Klun
der en Teunissen ongehinderd
hun valse getuigen voor „grote
ellendelingen" uit,- de onverlaat
De Jong stond er met de mond
vol tanden bij.
Weer vrij
Twee dagen later, op een zater
dag, beval het Gerechtshof de
onmiddellijke vrijlating van
Klunder en Teunissen, die daar
na in een ware triomftocht door
Amsterdam werden gevoerd, op
