Oudejaarsvieringen van nu en vroeger BIJ DE PUT' 'T KLEINE KRANTSJE 6 WEET JE NOG WEL OUDJE? Voor de aanstaande jaarwisseling hebben we eigenlijk alles al geregeld. We weten al waar we de oudejaarsavond zullen doorbrengen en wat er allemaal te eten en te drinken zal zijn. We kunnen aan bijna al onze wensen voldoen, waardoor ook alle feesten op tijd worden gevierd. Toch bepalen de omstandigheden vaak ons doen en laten. De omstandigheden be paalden ook de oud op nieuwviering in 1890 en vijf en twintig jaar later in 1915; weer vijf en twintig jaar later in 1940 waren de omstandigheden weer veranderd. Hoe leefde men toen en hoe bracht men toen de oudejaarsavond door De jaarwisseling in i890-'9i viel op donderdag en vrijdag. Het was die maand bitter koud ge worden en het was hartje win ter. In de krant verschenen ver gelijkingen met andere strenge winters en men zocht naarstig of er al records gebroken waren. Een bewoner van een buiten huis in de omgeving van Hee renveen meldde dat er op zijn erf kraaien dood uit de lucht vielen. De vogels waren kenne lijk tegen de snerpende koude Oostenwind invliegend bevro ren. In de steden stierven kleine vogels bij tientallen, alle door de kou bevangen. Op oudejaarsdag van dat jaar 1890 organiseerde de Nieuwe Leeuwarder IJsclub schaatswed strijden voor „werklieden" op banen achter de Prinsentuin. Liefst 427 deelnemers schreven voor deze wedstrijden in. De prijzen bestonden uit levens middelen, kledingstukken en brandstoffen, die door een in zameling onder de gegoede be volking van Leeuwarden bijeen werden gebracht. Voor zo'n f 2000,- aan goederen was be schikbaar. Het bestuur had be sloten aan iedere deelnemer iets uit te reiken. Hierdoor kon het gebeuren dat er deelnemers van 70 jaar en ouder aan de start verschenen. De oudste inschrij ver was zelfs tachtig jaar. Toen een van die oudjes zijn wed- strijdbaantje rijden moest ver scheen hij met een slede, die werd voortgeduwd door een veel jongere schaatscrack in de baan. Door hem simpelweg van de start naar de finish te duwen verdiende deze snuggere opa zijn prijsje. De schutterij Tijdens de wedstrijden stonden in de felle kou de gehele dag muzikanten van de schutterij fanfaremuziek te spelen. De wedstrijden die 's morgens om negen uur al waren begonnen duurden de hele dag. Er heerste een gezellige drukte op het ster ke ijs, waarop deelnemers, toe schouwers en juryleden door el kaar krioelden. Zeer tot plezier van de toeschouwers kwamen er sterren aan de start die ken nelijk die dag voor de eerste maal de schaatsen onderbonden. De „prijsuitreiking" vond plaats in de manege aan de Arends- tuin, waarin alle deelnemers samenstroomden. Bij het uitzit ten van die oudejaarsavond zal menige deelnemer in slaap zijn gesukkeld na zo'n dag in de bui tenlucht. De jaarwisseling verliep in de vorige eeuw in Leeuwarden in alle rust. Wellicht ging men ook toen al de eerste werkdag in het nieuwe jaar met her nieuwde ijver aan het werk. Een kwarteeuw later verliep de jaarwisseling geheel anders. Europa bevond zich toen mid den in een wereldoorlog, waar door vele gezinnen moeizaam en vaak zonder hoop aan het nieuwe jaar begonnen. Neder land was weliswaar niet bij de oorlog betrokken maar in veel Nederlandse huizen ontbrak tij dens die jaarwisseling een vader of zoon, die gemobiliseerd aan de grenzen het oude jaar uitzat. De goede wensen, die over en weer worden uitgesproken, had den alle eenzelfde betekenis: iedereen hoopte op vrede in Europa. De krant sprak van een bloedige jaarwisseling aan de Noordelijke-, Oostelijke- en Zui delijke fronten; deze berichten drukten hun stempel op de al gemene viering. Stormnacht In Nederland werd de oude jaarsnacht een stormnacht. Voor Terschelling verging een Noors schip, waarvan de bemanning met moeite kon worden gered. Op de Zuiderzee nabij Enlthui- zen zaten vier boten van dezelf de maatschappij vast. De opva renden werden gedwongen vier dagen in eenzaamheid door te brengen voor de schepen kon den worden losgetrokken. In Leeuwarden zorgde de storm ook voor enige ongelukjes. Op Nieuwjaarsdag werd op de Weaze een man in de gracht geblazen. Enerzijds was de storm zin geen gelukkige start van het nieuwe jaar. De gehele stem ming rond oud en nieuw van dat jaar I9i5-'i6 was niet fleu rig. De Leeuwarders bleven me de door het weer liever bij hun kachel, waardoor de jaarwisse ling rustig verliep. Weer vijf en twintig jaar later viel oud en nieuw nog eens in een oorlog. De wisseling van het eerste oorlogsjaar 1940 naar het tweede bevond Nederland zich daadwerkelijk in de oorlog. De Duitse legers hielden sinds mei ons land bezet. Dat drukte zijn stempel op de bewoners van het hele continent, van de Duit sers incluis. Van een feestelijke viering op de oudejaarsavond kon geen sprake zijn. Families gingen ook niet bij elkaar op bezoek. Geen lantaarn brandde dat er aan de oorlog zo spoedig mogelijk een eind zou komen. Het zou allemaal nog vier jaar duren, nog vier jaarwisselingen volgden voordat de oorlog was afgelopen. Op Nieuwjaarsdag werd er in de Koepelkerk een 'orgelbespeling door de heer Beintema verzorgd. Vele honder den bezochten de uitvoering. Bommenregen De bevolking had behoefte aan inkeer. In de nacht van oud op nieuw gooiden Engelse piloten hun bommen boven het conti nent uit, terwijl Duitsers hun vliegtuigen koers zetten naar Engeland. Zo beleefde een ieder de jaarwisseling anders. Op een enkeling na wenste men één ding: zo gauw mogelijk weer in vrede te mogen leven. Zo waren de omstandigheden: verschillende tijden, verschil lende jaren en verschillende jaarwisselingen. Het volgend jaar zal men weer onder andere omstandigheden het oude jaar uitzitten en over vijf en twintig jaar kan men stellig weer heel vreemd terugkijken op de vie ring die nu voor de deur staat. daar schuldig aan, anderzijds was het slachtoffer ook niet meer „vast ter been". Er waren drie soldaten, die toevallig langs kwamen, voor nodig om de drenkeling weer op de kant te helpen. Aan de Dokkumertrek- weg werd diezelfde middag een binnenvaartuig van 103 ton door de storm op een betonnen paal geworpen, waardoor een gat in de scheepswand ontstond. In minder dan geen tijd liep het schip vol. De familie Munten dam, die aan boord woonde be merkte de ramp pas op het laatste moment. Met de groot ste moeite wist het gezin van schipper, vrouw en zes kinde ren, zich in veiligheid te stellen. De boot zonk dan ook meteen naar de diepte van de Dokku mer Ee. Voor het schippersge- er in de straten. De vensters waren op bevel verduisterd, er was een uitgaansverbod. In de krant kwamen alleen berichten over de oorlog voor; een uittrek sel van wat Hitier te zeggen had op zijn nieuwjaarsrede en de wensen van de Rijkscommissa rissen die uitdrukking gaven aan htm verlangen naar de ero- te overwinning: heel Europa onder Duitse leiding, een natic- naal-socialistisch machtblok. Niet opwekkend Binnen een groot kader stond in de krant de rubriek: „Welke bons zijn thans geldig". Alle maal geen opwekkende lektuur om oud en nieuw tot een feest te maken. Na twaalven zal me nigeen wel een goede wens heb ben uitgesproken met de hoop De romantiek van vroeger op de grammo foonplaat vastgelegd. Oude liedjes op nieuwe platen RICHARD TAUBER WILLY DERBY LOUIS DAVIDS Gramofoonplaten- handel Wirdumerdijk 30 Leeuwarden Ruim veertig jaar geleden, in november 1926, stond er in de krant, dat de Nieuwestad in hoge mate was verfraaid door een belangrijke verbouwing bij de Oude Waag: „Het oude patriciërshuis van de familie Van Harinxma thoe Slooten is omgetoverd in een modern modepaleis van de Firma Vroom en Dreesmann". En bij dat bericht was deze foto afge drukt van de toen gloednieuwe zaak van V. en D. In de loop van de daaropvolgende jaren is het bedrijf van Vroom en Dreesmann enkele malen verbouwd en uitgebreid, waarbij het gezicht van de zaak geen ingrijpende wijzigingen onderging. Maar dat is dan nu wel ge beurd: de voorgevel van de huidige zaak lijkt in geen enkel opzicht meer op de pui van het pand, zoals het vroeger was. Om niet al te snel te vergeten vandaag deze foto van het oude V. en D. in de krant. De zaak rechts van V. en D. was (in 1926) De Groote Manchet, de zaak links was de later opgeheven lunchroom van Klopma. Een abonnee met veel Alkmaar- se familie heeft ons gevraagd of „Kleine Gerrit" er nog was, Kleine Gerrit, die oorspronke lijk uit Alkmaar kwam, maar die later jaren in Leeuwarden heeft gewoond en die hier met zijn kleine trommeltje met ne gotie een bekende verschijning werd. Helaas moet ons ant woord ontkennend luiden: Kleine Gerrit is er niet meer. Hij is een jaar of zes geleden overleden, maar hij woonde toen ook al niet meer in Leeu warden. Zo hebben de Leeuwar ders Kleine Gerrit gekend, een keurig heertje „waar gien kwaad bij zat CHOLERA IN LEEUWARDEN Dagorder van 6 sept. 1892, betreffende cholera Met het oog op het gevaar, dat de besmettelijke ziekte cholera door de scheepvaart binnen de ze gemeente wordt gebracht, zullen tot nader order op de navolgende bruggen politiedie naren (zooveel mogelijk der 2e klasse) worden geposteerd, die betreffende deze zaak instructi- ën van mij zullen ontvangen om gevaar voor deze gemeente zooveel mogelijk te lceeren. Noorderbrug en Verversbrug (kippeloop)deze agent posteert zich hoek Eebuurt bij het Dok kumer veerhuis om zoodoende beide bruggen te kunnen bewa ken. Verlaatsbrug, Potmargebrug en Poppebrug; De bezetting der bruggen heeft plaats gedurende den tijd van den vollen dagdienst, dus van des morgens 8 tot des avonds 10 uur en niet gedurende den nachtdienst. In verband met de zen tijdelijken maatregel vervalt tot nader order het genot van den vrijen dag en om de posten zoo min mogelijk te ontblooten zal ook de controledienst tijde lijk moeten ophouden. De C. v. P. A. Doijer ONDERBROEK MET DE KERST (Vervolg van pag. 3) nog op deur; as anvulling, as bijvoegsel of as neven-kadootsje. Maar op sun verheven feest met sun prozaïsch stuk textiel an te drommen, voor een jonkje van negen jaar; bij de bargen om af. Uut protest hew ik wel drie, vier sundagen niet naar sun- dagsslrool weest. Hew ik lekker omlopen en mien sundagsskool- cent oek nog vesnoept. Kwam terecht bij 't snoepwinkeltsje van Muizer oppe Gedempte Keizersgracht. Oud, gerenom meerd huus, met rume keus. Had ik niet doen mutten Best moogluk. Maar ik seg mar: se mutte je tenslotte niet ankom- me met onderbroeken op ut kerstfeest. Waar of niet K.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1968 | | pagina 6