R.H.B.S. KLAS OP DE FOTO
'T KLEINE KRANTSJE
HEREN- EN
Lezers klommen in de pen
JONGENSKLEDING
Peerdepoep
Onder het stukje Peerdepoep in
no. 50 van ut Krantsje wudde
er as noot plaatst, of ik oek in
de war was met Schiller in Am
sterdam. Nee hoor, want vóór
dat Louis Schaaf in de zaak zat,
was ut un zekere Schiller of
Schilter. Se hewwe mie toen
veteld dat ut un bokser was,
vandaar zeker dat er in die tied
wel us un bolcswedstried weest
het.
Ut was in ieder geval een stevi
ge baas, want ik hew wel us
sien dat hij un paar knapen on
der de armen nam, deur de saai
en in nogal een lange gang in de
Breedstraat neerzette. Die waren
zonder geïntroduceerd te wezen
bij de uutvoering van de onder
officiersvereniging. „Thalia", de
saai inkomen deur een steegje
in de Breedstraat, over een deur
heen langs de tuun en dan ach
ter het teneel de zaal in.
Soas jou skrieve: daarvoor was
't Zaal Visser en daarvoor wud
de der altied sproken deur oude
re meensen van Zalen van der
Wielen. Ik loof dat ut bal waar
ik over skreef oek in Schiller
sien tied was. Een kameraad van
mij hier in Mokum (oek abon
nee van 't Krantsje) die vetelde
mij nog dat Henny Snijder oek
jurylid was bij dat bal en hij
mut toen teugen een meiske,
dat as Waterlelie voor de jury
kwam, seid hewwe: „je mutte
je us omdraaie meiske, want ik
hew nog nooit een waterlelie
van achteren sien.
Tot so ver dan mar weer, met
groetnissen van abonnee
Amsterdam S. F.
SI Sprekende hond
Hebt u wel eens gehoord van de
sprekende hond van meester
Bresson in het Café Neuf
Meester Bresson was de hoofd
onderwijzer van de R.K. Jon
gensschool in de Speelmans-
straat, 't Was een goeie meester
en vol humor. Bijna iedere
avond ging hij met zijn hond
naar café Neuf, waar hij dan
zijn stamgenoten aantrof en de
ze vaak op de een of andere
wijze amuseerde.
Zo kon hij o.a. buikspreken,
waar vaak uitbundig om ge
lachen werd. Op zekere avond,
de club was weer bijeen om de
ronde tafel, kwam er een vreem
deling binnen, die in de nabij
heid plaatsnam en mee genoot
als er weer een mop werd ver
teld.
Zachtjes aan kwam hij tot de
ontdekking dat de hond van de
meester kon praten, en schoof
hij al een beetje bij. Hij raakte
in gesprek met de meester. „Ja
hoor, die hond kan praten, dat
heb ik hem geleerd". De man
was erg onder de indruk, en hij
dacht, die hond moet ik heb
ben. Hij vroeg wat de meester
er voor moest hebben. Dat werd
loven en bieden, tot ze eindelijk
tot een akkoord kwamen; de
man legde het geld op tafel, al
len waren in spanning.
Meester deed de hond de hals
band en ketting om, de man
stond op, nam de ketting met
hond aan en liep naar de deur;
tot opeens een harde stem riep:
„Nou doe ik geen bek meer
open Misschien is er nog een
Leeuwarder heer, die het slot
mee heeft gemaakt, dat weet ik
niet meer.
Mevrouw A. v. H.
ISl De Barones
Plusminus veertig of vijftig jaar
geleden was er een vrouw in
Leeuwarden, die door ons De
Barones werd genoemd. Zij
kwam vaak op het station met
lucifers en ze was meestal in
het wit gekleed. Ze moet dood
gevroren zijn tussen Nijland en
Bolsward. Ik heb nog nooit iets
in 't Kleine Krantsje kunnen
lezen van deze Barones. Kunt u
daar niet eens iets over schrij
ven
Leeuwarden Sj. H.
Wij hebben een verzameling
van ettelijke honderden bij
namen uit het Leeuwarden
van vroeger en van nu, maar
De Barones komt daar niet
in voor. Wel zit er een Ba
ron in het kaartsysteem: De
Baron - dat moet een siga
renmaker zijn geweest. Ver
gissen wij ons niet, dan
kwam er wel een vrouw met
lucifers aan het station, die
de vreemde bijnaam had van
Er brandt een lichtje. Er
brandt een lichtje woonde in
de Boterhoek. Zij zou blind
zijn geweest en werd iedere
avond door haar zoon van
het station gehaald. Maar
De Barones - nee, die kennen
we niet. Zijn er lezers, die
ooit van deze figuur hebben
gehoordDan graag even
een briefkaartje naar 't Klei
ne Krantsje.
Red. 't KI. Kr.
S3 Henk Piepke
Er was vroeger een stadstype,
genaamd Henk Piepke. Hij sliep
meestal in logementen. Als hij
praatte, maakte hij een geluid
met z'n keel alsof hij daar een
fluitje in had. Er werd wel ge
zegd, dat een zilveren pijpje in
z'n keel, bij een operatie aange
bracht, de oorzaak van dat flui
ten was. Kent u zijn levensge
schiedenis
New Yersey USA
JOHN KUIPERS
Kobus Fluitsje kennen we
wel, maar Henk Piepke ken
nen we niet. Onze documen
tatie is blijkbaar nog niet
volledig. Gelukkig maar
Red. 't KI. Kr.
LJOUWERT EN ZIJN GRACHT
Als iemand verre reizen doet,
Dan kan hij wat verhalen.
Daarom nam ik geen stok en
hoed
En ging ook niet aan 't dwalen.
Maar nam meteen een
vliegbiljet,
Want 'k wou niet langer
wachten.
Ik wilde er eens tussen uit
Uit Ljouwert met zijn grachten.
Mijn eerste reis was Zwitserland
Zijn bergen en zijn dalen
Want als ik die maar had gezien
Dan kon ik wat verhalen.
Maar toen ik ook door steden
liep,
Toen gingen mijn gedachten
Omdat ik nergens water zag
Naar Ljouwert en zijn grachten.
Van Zwitserland vertrok ik toen
Naar Tsjecho-Slowakije.
Het schijnt dat daar de jongelui
Toch weer heel anders vrije.
De staat houdt alles in de ban
Beheerst zelfs je gedachten.
Dan keer ik toch maar
liever weer
Naar Ljouwert met zijn grachten
En de Riviera was een droom
Vol schittering en kleuren,
De zee en hemel donkerblauw
Het landschap vol van geuren.
Als ik dan aan die geuren denk
Wie zou dan nog verwachten
Dat er bij ons ook geuren zijn
In Ljouwert, dank zij zijn
grachten.
Als eenmaal in een ver verschiet
Men voor 't verkeer moet
zwichten
Dan zullen wij gedwongen zijn
De grachten te gaan dichten.
En wat dit toekomstbeeld betreft
Men kan dan vast verwachten
Dat menigeen vol weemoed
denkt
Aan Ljouwert en zijn grachten.
L. ELAN
Op de vierde oktober 1929, bijna veertig jaar geleden dus, heeft de tweede klas van de Rijks H.B.S.
zich in het schoollokaal aan het Zaailand laten portretteren. Vandaag is de foto nog eens uit het al
bum gehaald om ze in 't Kleine Krantsje af te drukken. De jongelui, die er op staan zijn intussen be
zadigde heren van middelbare leeftijd geworden. We zullen eens zien wie het zijn. Middelste rij,
eerste bank, Kees Huizinga, nu adjudant directeur van de PTT in Groningen en Piet Ellens, bacterio
loog in Leeuwarden, tweede bank, Sam van der Kaars, zoon van slager Van der Kaars in de Breed
straat, in de oorlog door de Duitsers vermoord, en Arjen Heslinga, nu werkzaam op de Provinciale
Griffie te Leeuwarden, derde bank Eduard van der Meulen later naar Apeldoorn gegaan en Alex
Bary, nu al gepensionneerd als militair. Rechter rij eerste bank Klaas Koopman, "procuratiehouder
Condensfabriek, en Olivier Wigger Boelens, pianoleraar Amsterdam, tweede bank Jouke Dijkstra, boer
te Menaldum en Anton Boomsma, distillateur te Leeuwarden, derde bank Johannes Haarsma, onderwij
zer te Leeuwarden. Linker rij, eerste bank Wiebe Leenstra, directeur Coöp. Melkfabriek te Grouw en
Anne de Jong, directeur van een Zuivelfabriek te tweede bank Okke van den Berg, later in de rij
wielhandel, nu onbekend, en Sijbren Bearda, notaris te derde bank Eduard de Vries, werkte bij de
Leeuwarder Onderlinge, enkele jaren jaren geleden overleden en Willem Dirk Lijfering, directeur
Warmtecentrum Friesland N.V., vierde bank Andries van den Berg, huidige verblijfplaats onbekend
en Albert Banning, electrotechnicus, naar Groningen gegaan. Bij de deur staat Dr. Huiskens, directeur
van de school, de andere leraar is de heer Brederode; hij doceerde Frans.
