een vriend:
7
'T KLEINE KRANTSiE
moordenaar
was aan het uitzitten van z'n
eerste jaar in de gevangenis,
vierde Dirk kermis in Drachten.
Hij hing wat om in het café van
Jonker, zong er af en toe bij de
muziek een liedje en dronk er
eens wat met een zekere Ynze
Brouwer gescharreld had - De
Van der Meulens en Brouwer
kwamen aan hetzelfde tafeltje,
een ongelukkig toeval, dat indi
rect de oorzaak van een trage-
Een unieke opname, enkele uren na de doodslag in Drach
ten gemaakt: de arrestatie van de dader Dirk Tabak.
het bier, dat dankbare toehoor
ders voor hem lieten aanrukken.
In dit café verschenen ook de
gebroeders Roelof en Jan van
der Meulen plus hun zuster, die
die werd.
Op een gegeven moment ver
telde Roelof, dat indertijd zijn
fiets verdwenen was; met door
gesneden banden was het kar
retje later opgevist uit een sloot.
En daar - dacht Roelof - zou
Ynze wel meer van weten. Ynze
evenwel ontkende en toen ont
stond er een scherpe woorden
wisseling, waarbij Roelof en Yn
ze heftig gesticulerend en met
gebalde vuisten tegenover el
kaar kwamen te staan.
Tabak er bij
Voor Dirk Tabak, die de Van
der Meulens helemaal niet en
Ynze Brouwer slechts oppervlak
kig kende, was dat voldoende
om zich te gaan bemoeien met
de zaak. Zonder zich te beden
ken koos hij de partij van Ynze
Brouwer en terwijl hij zich met
een geopend mes naar de bek-
vechtenden begaf, klonk er een
schelle kreet door de zaal:
„Stoot niet verkeerd Maar die
waarschuwing kwam te laat -
niet Roelof werd getroffen,
maar diens broer Jan, die met
de hele herrie niets te maken
had. Met een ernstige buikwond
zakte de jongen in elkaar, ter
wijl Dirk Tabak in het gezel
schap van enkele kornuiten ge
haast de zaak verliet.
En zoals Eije Wijkstra zich na
zijn moordpartij gewend had
tot z'n kameraad Jan Hut, zo
wendde ook Dirk Tabak zich
tot deze gemeenschappelijke
makker Jan Hut, die nu woon
de in een steegje bij de Zuider-
buurt.
In 't huuske
Hij verstopte er zich in het
huuske achter het woninkje van
Hut, maar de politie wist hem
er wel te vinden en pakte hem
er in de kraag. Op dat moment
- enkele uren na de heibel in 't
café - was het zeven en twintig
jaar oude slachtoffer al aan zijn
verwondingen bezweken, maar
Dirk Tabak bleek niet in het
minst geschokt door het bericht
van zijn dood. Hij ontkende
trouwens ook de dader van de
ze doodslag te zijn. Alleen had
hij een geopend mes in de zak
gehad om een sigaar door te
snijden(en misschien was hij
met dat mes tegen het slacht
offer aangelopenDat klopte
volgens Tabak ook met een gat
Het echtpaar Wobbes, met een van de zes kinderen - een
foto uit de tijd, toen Eije Wijkstra nog geen huisvriend was
in z'n pantalon - in het huuske
van Jan Hut zou hij de bescha
digde pantalon voor een betere
broek verwisseld hebben. Maar
de kapotte broek is nooit bo
ven water gekomen, evenmin
als het mes, dat Dirk Tabak na
z'n daad in de vaart moet heb
ben gesmeten.
Bij de terechtzitting voor de
Rechtbank te Leeuwarden gaf
de Officier van Justitie geen
cent voor de verdediging van
Tabak. Hij wees er op, dat de
liedjeszanger al zevenmaal ver
oordeeld was, ook voor mishan
deling. „Hij is iemand bij wie
een mensenleven weinig telt",
zo zei hij „en het verraderlijke
gebeuren in Drachten is wel een
van de ergste vormen, waarin
het delict doodslag kan voor
komen".
Hoogste straf
De Officier oordeelde tenslotte,
dat de maatschappij tegen der
gelijke mensen beschermd moet
worden en vorderde wegens op
zettelijke doodslag een gevange
nisstraf van vijftien jaar. Blijk
baar kon de Rechtbank zich ge
heel met het oordeel van de
Officier verenigen, want Dirk
Tabak werd inderdaad veroor
deeld tot de hoogste straf, die
het wetboek aan doodslag toe
kent: vijftien jaar.
In hoger beroep voor het Ge
rechtshof in Leeuwarden gaf
Dirk Tabak toe het mes in het
café in z'n hand te hebben ge
had, maar ook kwam hij nu
weer met het wonderlijke ver
haal van dat gat in z'n broek:
door dat gat zou hij later ook
het mes verloren hebben. Ook
nu hoorde Dirk Tabak vijftien
jaar tegen zich eisen. In zijn
laatste woord zei hij niet de be
doeling te hebben gehad te do
den. „Ik had niets op Jan van
der Meulen tegen", zo zei hij.
De hoop van Dirk Tabak, dat
het Hof tot een milder oordeel
zou komen, bleek ijdel te zijn:
in zijn arrest sprak ,ook het Hof
het schuldig uit: Dirk Tabak
bleef veroordeeld tot vijftien
jaar. En eind juni 1931 kwam
de beruchte Tabak achter de
tralies in Leeuwarden, waar zijn
boezemvriend Eije Wijkstra van
zijn straf juist het twintigste
deel had uitgezeten
Over deze gevangenschap en
de verdere misdadige activi
teiten van Dirk Tabak zullen
we vertellen in 't volgende
nummer van 't Kleine Krant-
sje, want ook na zqn gevan
genschap kwam deze duiste
re figuur nog door geweld
dadigheid in het nieuws
De slachtoffers van de viervoudige moord in Grootegast: Van der Molen, Hoving, Meijer en Werkman
t
