De stille Langemarktstraat van vroeger
T
1
ENAULT
OSIER
3
'T KLEINE KRANTSJE
>R
Als er één straat in Leeuwarden is, die de laatste jaren een heel ander gezicht gekregen heeft, dan is dat de Langemarktstraat
wel. Door het aanlggen van de Tesselschadestraat, dwars door de oude Wilhelminabaan, werd de Langemarktstraat een onderdeel
van een directe verbinding van de stad met de Frieslandhal en daarmee tevens een van de drukst bereden straten van de stad. En
dat, terwijl deze straat bij wijze van spreken jarenlang gesluimerd heeft, want voor de nieuwe veemarkt er kwam, was het in de
Langemarktstraat altijd maar stil, behalve op de vrijdagen dan wanneer de drukte van de stad zich juist concentreerde op dit punt.
Deze foto herinnert ons aan de situatie van toen: de plaat is niet op een vrijdag gemaakt en dus is het ook nu stil in de straat. Een
enkele fietser poseert keurig voor de fotograaf; verder zijn er maar een paar passanten- allen met fraaie petten uitgedost; het zal
wel een zondag zijn geweest, waarop de foto werd gemaakt. Een plaat van de Langemarktstraat van nu gaf een heel ander beeld:
allemaal drukte, allemaal bedrijvigheid. Maar daar komen we binnenkort nog eens uitvoerig op terug.
Lezers klommen in de pen
SI Kwajongensstreek
Het artikel van K. in het krant-
sje van 26-ii-'68, „Herinnerin
gen aan de school uit mijn
jeugdjaren", riep in mij de her
innering aan de godsdienston
derwijzer Hulstra op. Deze gaf
ook les aan de openbare lagere
school 13, die ik destijds be
zocht. K beschreef Hulstra goed;
het korte, dikke mannetje deed
denken aan een figuur uit een
kaboutersprookje. Hij had ech
ter geen krullerig haar; wel was
het diep zwart inderdaad, steeds
in dezelfde strakke scheiding.
Het was dit haar dat me hij zon
der intrigeerde en dat de aan
leiding zou worden van een feit,
waaraan ik niet met veel trots
terugdenk. Een boos vermoeden
rees in mij op toen ik onder dit
haar, tijdens een les een oranje
rood driehoekje te voorschijn
zag komen. De heer Hulstra had
de gewoonte om als hij tijdens
zijn wandelingen, leerlingen
ontmoette, plechtig zijn bolhoed
te lichten als deze jongens van
een jaar of 12 hem begroetten.
Toen hij tijdens een volgende
les eens werd weggeroepen,
smeerde ik de rand van zijn bol
hoed in met stijfsel.
Om 12 uur uit school reken
m
i
SPAN/AAADSLAAN Itt.LUUWAJUMM-TKLV. «KW-2004S
den wij het zo uit, dat wij hem
na een paar straten tegenkwa
men. Wij groeten vriendelijk en
'prompt lichtte Hulstra zijn bol
hoed, waaraan deze keer de keu
rige zwarte pruik bleef kleven
en plaats maakte voor een fel
oranje gekleurde haardos. Een
zware last viel van ons af, toen
bij de eerstvolgende les met
geen woord werd gerept van
deze nare kwajongensstreek.
Amstelveen Mr. P. IEDEMA
Een abonnement op
't Kleine Krantsje
kost slechts f 3,75
in een half jaar
Een goeie kennis van mie, Ger-
rit, werkt al jaren lang op een
seker bedrief en al jarenlang krij
tie sien loonpuudsje in hannen
en al jarenlang klopte dit oppe
cent om af.
Maar laastens, toen ie weer
sien loonpuudsje in ontvangst
nam en de inhoud controleerde
bleek, dat der f 25,- te min in
sat. Hij direkt op hoge poten
naar 't kantoor. „Kiek" sei ie
teugen 't kantoormantsje,
„wuust dit es eventsjes nakie-
ke Volgens mij sit der een
kwart-meijer te min in. As ik
dit su an mien wief overgeef,
krij ik op mien belig en daar
voel ik niet veul voor".
Afijn, 't kantoormantsje haalt
sien boeken derbij, telt 't geld
na en seit: „Inderdaad Gerrit,
dou hest 't grootste geliek vanne
vismerk. Der sit 25 piek te min
heren- en 1
jongenskleding v
in." „Docht ik oek", sei Gerrit
met een poker-gesichtT en sien
pruumke tabak verhuusde van
links naar rechts. „Maar, nogges
wat", sei 't kantoormantsje,
„even wachte ouwe seun; 't ja,
de vorige week hew ik oek een
fout maakt; sien ik nou pas.
Toen sat der 25 piek teveul in.
„Nou ja" sei Gerrit, „kiek es
an. We binne allemaal meen-
sen, nietwaar en we kanne alle
maal welris een fout make. En
as dat nouris één keer gebeurt,
ala bonheur, dan smoes ik daar
niet over. Maar dit is nou al de
tweede keer
Liwadder
