H
T KLEINE KRANTSJE
6
sfsÉtp^é;
-1 •--- l~y - «.T -• ^^--^---
A-r- _r -*' -
ZO KWAM DIRK TABAK, BOEZEMVRIEND VAN DE MOORDENAAR OP
VIER VELDWACHTERS EI JE WIJKSTRA, EIND JUNI 1931 DUS ACHTER
DE TRALIES IN LEEUWARDEN VOOR HET UITZITTEN VAN ZIJN VIJF
TIEN JAAR, DE ZWARE STRAF VOOR HET DOODSTEKEN VAN DE JON
GE JAN VAN DER MEULEN IN HET CAFE JONKER TIJDENS DE KERMIS
IN DRACHTEN. DIRK TABAK EN EI JE WIJKSTRA MOETEN ELKAAR
DAAR VAAK HEBBEN ONTMOET, MAAR VAN VERMELDENSWAARDI
GE VOORVALLEN UIT DIE TIJD HEBBEN WE NIET GEHOORD - DE GE
VANGENBEWAARDERS VAN VOOR EEN KLEINE VEERTIG JAAR ZIJN
ER HELAAS NIET MEER. ALLEEN HET VOOR DIRK TABAK TYPERENDE
INCIDENTJE VAN DE ZOETE WRAAK OP EEN MEDEGEVANGENE HEB
BEN WE VROEGER AL EENS VASTGELEGD. NOG MAAR KORT NA ZIJN
OPSLUITING KREEG DIRK TABAK, ZONDER DE KANS OM TERUG TE
SLAAN, EEN KLAP VAN EEN ANDERE VEROORDEELDE MET EEN LAN
GE VRIJHEIDSSTRAF, DIE HEM BLIJKBAAR KON LUCHTEN NOCH
ZIEN. ETTELIJKE JAREN LATER KREEG DIRK TABAK EEN KANS OM
DEZE OUDE SCHULD TE VEREFFENEN, TOEN HIJ ZIJN VIJAND IN EEN
VAN DE WERKLOKALEN ONTMOETTE. DAT HIJ DIE KLAP VAN JAREN
HER NOG NIET VERGETEN WAS BEWEES DIRK TABAK TOEN: ZONDER
EEN WOORD TE ZEGGEN GAF HIJ DE KEREL EEN ENORME TRAP OP
DE DAARTOE MEEST GEëlGENDE PLAATS
DIRK TABII
Daar de hand van de justitie
in die tijd nog wat harder was
dan nu en er blijkbaar ook geen
psychiater naar voren trad om
te verklaren, dat onze Dirk eer
der hulp dan straf nodig had,
zat hij de volle vijftien jaar van
zijn straftijd uit en verbleef hij
dus ook in de oorlogsjaren ach
ter de veilige murpn van het
gevang.
Pas in de zomer van '46 ,toen
z'n door wroeging verteerde
vriend Eije Wijkstra al overle
den was, kreeg Dirk Tabak als
een man van vier en veertig z'n
vrijheid terug.
Angst.
Met angst in het hart zagen de
mensen in de omgeving van
Surhuizum de misdadiger terug
keren naar zijn geboorteplaats
- de herinnering aan de tragedie
in Drachten bleek nog lang niet
vergeten en het bleef geen ge
heim, dat de lange gevangenis
straf Dirk Tabak in het geheel
niets had gedaan: al die jaren
in Leeuwarden was hij gebleven
wie hij was, een wrokkig en
wraakzuchtig méns.
En hoe hij nog altijd de schrik
er in had, bleek wel uit het feit,
dat de politie zich - iedere se
conde schietklaar - in de café's
posteerde, wanneer men maar
half verwachtte, dat Tabak er
zich zou laten zien
Trouwens, al gauw ging het ge
rucht, dat Tabak weer een met
scherp geladen revolver bij zich
droeg en met afgrijzen hadden
buurtbewoners de onverlaat
eens horen uitroepen, dat hij
„het kunststukje" van Eije Wijk
stra ook nog wel eens' kon her
halen. Ook beklaagde hij zich
er over, dat de mensen hem
links lieten liggen - daar zou hij
nog eens „maatregelen" tegen
nemen.
Toch kreeg deze alom gevreesde
figuur alweer gauw een dak bo
ven z'n hoofd en wel bij een
familie Groenland in Augusti-
nusga; Dirk kwam er in de kost.
Dat leek eerst aardig goed te
gaan, want ondanks wat drei
gende taal zo nu en dan hield
Tabak zich koest en door net
als vóór z'n straftijd met de
harmonica de boer op te gaan
scharrelde hij z'n kostje bij el
kaar.
Andere wind
Maar een heel andere wind
ging er waaien, toen Dirk Ta
bak een meer dan gewone be
langstelling voor de vrouw van
zijn kostbaas kreeg. Nog werden
de attenties van Dirk aanvanke
lijk door de vingers gezien en
toen Groenlands vrouw haar
Dit is Vrouw Wobbes, voor wie Eije Wijkstra vier
veldwachttrs doodschoot
man verzocht om de kostganger
de deur te wijzen, durfde Groen
land dit niet aan: hij was bang,
dat Dirk de boel kort en klein
zou slaan, wanneer hij zonder
meer op straat werd gezet. Zelfs
voor nieuw lichamelijk geweld
draaide Tabak wellicht z'n hand
niet om.
Toch kwam het zo ver, dat Dirk
Tabak door kostbaas Groenland
het gat van de deur werd gewe
zen en tot grote opluchting van
de Groenlands droop de kerel
zonder heibel te maken af. Er
bleef zowaar nog een zekere
vriendschapsband bestaan en zo
nu en dan verliet Tabak zijn
nieuwe kosthuis in Surhuister-
veen om bij de Groenlands op
bezoek te gaan - zogenaamd om
er te buurten en er een kop kof
fie te drinken, maar in werke
lijkheid om contact te zoeken
met de vrouw.
Al deze pogingen van Dirk Ta-
