Voor de rechter
'T KLEINE KRANTSJE
4
REÜNIE VAN
SCHOOL IN DE
SCHOOLSTRAAT
(Em. Murandstraat)
Lezers klommen in de pen
K.K.K.
Zo juist 't Kleine Krantsje ontvan
gen met de oproep K.K.K. Ik ont
dek daar de naam van Jannie van
Dijk. Haar adres is: Onnerweg 85
Haren (Gron.) en de naam is nu:
mevr. Hartman.-v. Dijk.
De heer Arendshorst schrijft over
een reünie. Dinsdag de 24e maart
hebben wij van de U.L.O. Schrans
een reünie gehad. Het was het 50
jarig bestaan. Dezelfde Jannie van
Dijk en ik zijn daar ook van de
partij geweest. Ik ben uiteraard van
een oudere „lichting" en wel van
de eerste groep. Voor mij was het
50 jaar geleden dat ik leerling van
die school werd.
Ik wens de heer Arendshorst veel
succes met zijn oproep van de lagere
school. Dezelfde meester Dassen
heb ik ook gehad als onderwijzer
op de lagere school. Zelfs drie jaar
lang.
Even een leuk voorval uit die jarea
Als meester jarig was de 31e okt.
dan kregen we allemaal een punt
zakje met snoepjes. Wij haalden dat
dan in een grote mand uit een win
kel tegenover de Schoolstraat. Een
rinkelende bel aan de binnenkant
van de deur en op de ramen ston
den de woorden die ik toen nog niet
eens goed kon lezen, maar ik sprak
het uit als komèstiblès en wijnen en
lik-uieren. De winkelier heette
Kaastra. Kregen ze dit ook nog in
de tijd van de klas uit 1931? Mees
ter, zo noemden wij hem toen nog,
kon zelf erg mooi zingen en wij
hebben dan ook menig mooi liedje
van hem geleerd. Wat is dat allemaal
lang geleden. Ik kan me dat echter
nog zo goed voorstellen als was het
gisteren gebeurd. Het was toch om
streeks 1915. Ik hoop het Krantsje
nog vaak te mogen ontvangen.
Misschien weet iemand nog meer
herinneringen uit die tijd.
Rotterdam T. Boer-Sijtsma
Ter voorbereiding van een
reünie voor de oud-leerlin
gen, die in de jaren 1925-
1940 de school aan de
Schoolstraat (nu Emanuel
Murandstraat) in Huizum
bezochten, verzoeken wij
geïnteresseerden zich voor
lopig op te geven bij een
van de volgende adressen:
Mevr. S. WIJBENGA-VENEMA
Plantsoenstraat 1
Mevr. F. TEYEMA-v.d. POL
Ruysdaelstraat 43
Mevr. L. v.d. VEEN-ARENDS-
Schrans 24
J. DASSEN
Wilgenstraat 60
Allen te Leeuwarden
HORST
maar veel weet ik er niet meer van.
Het is ongeveer 50 tot 55 jaar gele
den. Zou er nog iemand van oudere
leeftijd zijn die iets meer over deze
familie weet te vertellen dan ons
bekend is misschien? Bij voorbaat
harteüjk dank voor Uw attenties.
Ik lees met veel plezier het Kleine
Krantsje. 'k Heb nogal veel gereisd
in mijn leven, maar Leeuwarden is,
hoe jong ik het ook verliet, in mijn
herinnering een fijne oude stad ge-
YPE VERDRIES
Zouden er misschien nog mensen
zijn, die mijn grootouders hebben
gekend? Ze woonden op het Groot
Schavemek. Heten Y. Verdries mijn
grootvader; en Romkje Jansen mijn
grootmoeder, naar ik meen. Het
moet een familie geweest zijn met
een groot huisgezin. Ik herinner mij
dat ze een kruidenierswinkel hadden
of zo iets en naast hen woonde
destijds een kapper, wiens naam ik
niet meer weet. Ik meen dat mijn
grootmoeke familie had in de But-
terhoek ergens achter de Oldehove,
YPE VERDRIES
bleven. Ik ben nu 59 jaar, maar kan
me nog best herinneren dat ik boven
voor het raam gezeten, als ik bij
grootmoeke was over de gracht
heen keek, en ik meen dat er in die
tijd een soort „beestemarkt" was,
of dat de dieren daar in schuiten
werden vervoerd?
Een zuster van mijn moeder woon
de vroeger op de Landbuurt, ik meen
zelfs verschillende zusters van haar.
Er woonde ook een tante Joeke
bijgenaamd, Skele Joeke. Ze had
een snoepwinkeltje en was een vin
nig wiefke met het oorijzer op. En
in de winteravond herinner ik mij
de door de sneeuw gedempte roep
van een jongeman tussen de huisjes
door, die met een karretje met
Lemster „droooooge bokkem" liep.
Ik weet niet hoe hij heette, wel
weet ik dat de fijne sfeer van gas
lantaarns die al die naar buiten snel
lende huisvrouwtjes „met een doek
om de schouders" bescheen, een
diepe indruk op mij achter liet. De
sneeuw glinsterde in het schaarse
licht van de lantaarns, en we neus
den dan met de tantes mee in 't
karretje of er wat bij was!
Hoewel 't lang geen weelde was
voor de arbeiders in die tijd, ging er
een grote bekoring voor mij uit van
het vredig zitten onder de gas- of
petroleumlamp, het knabbelen aan
een boterham met suiker, mijn zor
gende en kousenstoppende tante,
en de liedjes die door mijn neefje
en nichtje werden gezongen.
Tc Ben kunstschilderes geworden,
heb veel gezien en meegemaakt in
mijn leven, maar ben er van over
tuigd dat de sfeer van het gebeuren
in de Friese hoofdstad, het familie
leven in de burgergezinnen, de Land-
buurtfeesten niet te vergeten, veel
hebben bijgedragen tot mijn ontwik
keling in creatieve zin en lust tot
schilderen.
Mijn tante heette mevrouw Nieu-
wenhuizen. Kort geleden ben ik
mijn familie gaan bezoeken die nog
in Leeuwarden woonachtig is, maar
ik heb niet de gedachte, dat ze
zich de door mij bedoelde beelden
uit het verleden goed voor de geest
kunnen brengen, ook ik zelf heb dat
natuurlijk niet zo duidelijk meer
voor ogen. Maar zou er nog een
oudje zijn die bijvoorbeeld Romkje
Jansen en Ype Verdries van het
Schavemek hebben gekend? Ik zou
dat heel graag willen weten.
Haarlem Mevr. Petronella Ramona
Kerkman-Boelhouwers
DE KOPEREN BOL
Even een korte reactie op het arti
keltje „de Gouden Bal" in 't K.K.
no. 116.
De Gouden Bal heeft inderdaad op
de Noordersingel géstaan. Ik geloof
verder niet dat mej. Bloemhof ver
bezijden de waarheid is als zij
schrijft dat „De koperen Bol" in de
Prinsentuin heeft gestaan. Ook ik
meen mij te herinneren dat deze bol
in mijn jongensjaren (ca. 60 jaren
geleden) op het tegenwoordige bol
werk, waar nu het Kunstcentrum is,
heeft gestaan. Deze bol had een
doorsnee van plm. 50 cm. en was
geplaatst op een voetstuk. Zijn er
met meer Leeuwarders van mijn
leeftijd die hieraan nog herinnering
hebben?
Leeuwarden
HET GELE GEVAAR
De imposante automobiel in Uw
blad no. 115 (inderdaad een echte
„automobiel" en geen auto) was
niet van notaris van Sloterdijck te
Leeuwarden. Genoemde notaris
woonde destijds in Stiens. Wel ken
den wij de heer W.A. van Sloterdijck,
gemeenteontvanger alhier. Deze heer
was een der weinigen die in het
bezit was van een „automobiel".
Dit was een open wagen, knalgeel
van kleur en van het merk Spijcker.
In de wandeling werd deze wagen
„het gele gevaar" genoemd.
Chauffeur en monteur was de heer
Klaas Alkema, vermoedelijk dezelf
de heer die het ingezonden stukje
„Snelheidsmonster" heeft geschre-
Leeuwarden
OUDE FOTO
Een oude foto van de Grote Kerk
straat. Op de kaart ziet U op de ene
hoek smederij Kroes en op de ande
re hoek het St. Elisabeth gesticht
met school. Het zag er toen allemaal
anders uit en het zal zo omstreeks
1920 zijn geweest. Het Jacobijner
Kerkhof was toen een plein met
bomen en je kon er rustig spelen,
kerjantsje, stuverke wisselen en knik
keren. Je moest alleen op de peerd
en wagens passen. Zondagsmorgens
beierden de klokken aan alle kan
ten en gingen ook de „nonsjes" in
een rij door de Bontepapesteeg naar
hun kerk. En wij als kinderen naar
de Kienderkerk in de Waalse Kerk
die op de foto links midden in de
straat was.
Emmeloord M. Kuipers-Kroes
JE KRIJE D'R
NOOIT GENOEG VAN
In de Haagse Courant van gister las
ik het hierbij ingesloten stukje over
het overlijden van de hoboist Jaap
Stotijn. Het sprak mij zo aan, om
dat ik mevrouw Stotijn-Molenaar
gekend heb als jong meisje, toen zij
op zangstudie was in Leeuwarden.
Ze woonde in de Harlingerstraat en
werd in de wandeling Trui Molenaar
genoemd. Ik meende, dat ze twee
broers had, van wie de een wel op
toernee ging met de heer Krips. Dat
was dus Molenaar en Krips. Ik weet
dit niet meer precies, ging met 19
jaar uit Leeuwarden en ben nu 74,
dus heb dat niet precies bijgehouden
doch ik vond dit wel de moeite
waard het U even te schrijven.
Ik heb mevrouw Stotijn nooit horen
zingen, doch ze had een tamelijk
groot gezin en zeker geen tijd meer.
Dan denk ik weer aan wijlen Mea
Naberman, er werd laatst een plaat
van haar gedraaid voor de Avro.
Wat een verrukkelijke stem had ze
toch! Maar ook een groot gezin,
dan blijft er niet genoeg tijd over
voor de studie.
Wat had het Krantsje deze keer
weer mooie oude foto's. Daar geniet
ik zo van. En dan geloof ik ook,
dat mevr. Dalhuysen wel gelijk heeft
met Anne met de Gaffel. Ze lijkt er
meer op dan Baukje v. Slooten.
Enfin meer durf ik niet te beweren.
Die prachtige foto bij de Wirdumer-
poort. Geweldig. Van de andere fo
to bij de Eewal heb ik een schilderij
waarop de Wortelhaven nog is te
zien met het begin van de Slotma
kersstraat. Was ook nog water. En
de St. Dominicuskerktoren kan ik
bij mij ook nog zien. Heerlijk even
te Uitteren in Oud Leeuwarden.
Je krije d'r nooit genoeg van!
S. de Jongh Den Haag F. Bijlsma-Zijlstra
S. de Jongh
SPEELLIEDEN
De klachten over de speellieden zijn
niet van de lucht. Hun aanhouding
heeft soms tot gevolg brutaal optre
den en het trachten van een soort
dwang uitoefenen. Zelfs moest er
gedreigd worden met den hond.
Thans is het allereerst P.M. van Leeu
warden, die van den agent H. Gol
wegens harmonica-spelen een bon
netje kreeg. Ontkennen noch tegen
stribbelen kan hier baten.
Eisch en vonnis luiden f 5.- of 5
dagen.
Een tweede komt aan de beurt en
wel P.K. van Leeuwarden, wien ten
laste wordt gelegd, dat hij op Woens
dag 11 December op den Mr. P.J.
Troelstraweg zijn muzikale gaven op
een handharmonica ten beste gaf.
Onderscheiden malen is verdachte
voor soortgelijke overtredingen ge
vonnist. Thans is het speeltuig in
beslag genomen, wat de inleiding
kan worden voor een droeve toe
komst van dit instrument. En inder
daad zal deze aanbreken, want, als
verdachte bij vernieuwing de les
wordt gelezen over zijn optreden en
vermaningen vermoedelijk weer niet
zullen baten, als verdachte de maat
schappij als de schuldige aanwijst,
die in gebreke blijft om hem van
arbeid te voorzien; als voorts de
vakorganisatie als medeschuldige
optreedt, wijl ze hem als muzikant
inschrijving weigert in het metse
laarsgilde, waar hij feitelijk behoort,
als hij ten slotte vergeefs blijft
hopen op een gratis uitkering van
een kapitaaltje van b.v. zoo'n dui
zend gulden of vijftien, in welk
geval hij troffel en harmonica aan
den zolderbalk kon hangen, kortom,
als noch het een noch het ander
kans heeft van verwezenlijking, dan
kan de ambtenaar aan het woord
komen om te vragen f 15 boete of
10 dagen hechtenis en voorts ver
nietiging van de harmonica.
De kantonrechter vonnist overeen
komstig den eisch.
Maar nu treedt uit de zaal iemand
naar voren, die zich ontpopt als den
eigenaar van het speeltuig. Hij heeft
het op huurkoop; de ander in huur-
leen; maar nu is er ernstige vreeze,
dat er ook nog iemand op de wereld
bestaat die bij uitblijven van de
leenhuur en vervolgens van gelden
van afbetaling van den huurkoop,
zooiets te boeken krijgt, wat men
een strop pleegt te noemen, want
het vonnis blijft: met vernietiging
van het speeltuig.
(1936)
1MW1'Wt'"1 'W1'1 i iémIwBwhI at a.
Dit is de oude foto van de Grote Kerkstraat, die wij ontvingen van mevr. Kuipers-Kroes. Links stonden vroeger de
huisjes van het Krommejat.
