Klaas Kindermans
BEWAARSCHOOL TUINEN OP DE KIEK
CURIEUZE FOTO VAN VOOR 70 JAAR
kapper
tamboer
dansmeester
7
'T KLEINE KRANTSJE
HE JOU DIE NOG KANNEN?
'T KLEINE KRANTSJE
LEEST
IEDEREEN 1
HINDELOOPEN, 22 JANUARIJ 1850
Weinige oogenblikken voor zonsopgang verliet een 13 jarig
jongeling op schaatsen deze stad om zijnen kleinen handel in
garen en band te drijven, dat het ongeluk enkele minuten
buiten de stad over eene daags te voren nog open geweest
zijnde plaats rijdende door het dunne ijs te zakken en, bij ge
mis aan dadelijke hulp, daar het leven te laten. Reeds ten half
negen ure zag de bedroefde moeder het lijk van haren, voor
een half uur vrolijk vertrokken hebbende zoon.
HELFT VAN DE
ERFENIS VERFU1FD
Na de daad kwam berouw
Zondagmorgen om zeven uur zag
een surveilleerend politieagent aan
de Nieuwe Parklaan te 's Graven-
hage op een bank iemand zitten,
die luid zat te huilen en op zijn
knieen een groot bedrag aan bank
papier had uitgespreid.
De agent vond dit een vreemd geval
en besloot den man over te brengen
naar het politiebureau. Al huilende
pakte de man zijn geld op en ging
gewillig met den diender mee. Op
het bureau vertelde hij zijn avontu
ren. Hij verklaarde, dat hij in
Haarlem woonde, waar hij een
vrij belangrijke functie vervult.
Hij had Zaterdag een erfenis in
ontvangst genomen van ongeveer
f 700 en besloot deze in de residen
tie op een vroolijke wijze te verte
ren. Zaterdagavond en Zaterdag
nacht bezocht hij vele café's en
deelde vele rondjes uit. In de nacht
meende hij nog een bezoek aan de
zee te moeten brengen en wandelde
daartoe in de richting Scheveningen.
Wegens vermoeidheid was hij aan de
Nieuwe Parklaan op een bank gaan
zitten en in slaap gevallen. Toen hij
Zondagmorgen wakker werd had hij
vreeselijk berouw van zijn royaliteit
en besloot zijn nog aanwezige gel
den eens na te tellen om te kijken,
wat er van zijn erfenis was overge
bleven. Hij constateerde, in totaal
f 350.- te hebben verteerd. Hij was
nog in het bezit van f 351.55. Na
op het politiebureau tot rust te zijn
gekomen is hij naar Haarlem terug-
JE KANNE OP SIEN TIED WEL
LOL MAKE, MAR ALTIED MUT-
TE JE TERUGKERE TOT JE
PLICHT, WIE 'T DAT VEGEET
GAAT NAAR DE BARREBIESJES
MEENSEN KANNE WEL EEN
SOOD VELANGE, MAR EEN DING
WILLE IS FEITELIJK AL MOOI
GENOEG
DER BINNE ALTIED LUI, DIE'T
LAATSTE WOOD HEWWE WILLE,
MAR VAAK IS DAT LAATSTE
WOOD HET VERSTANDIGSTE
NIET
JE MUTTE ALTIED WAT OMME
HANNEN HOUWE, WANT UUT-
RUSTE VAN 'T HADDE WERKEN
AT JE NIKS TE DOEN HEWWE
VALT NIET EEN SOOD MET
EEN VENT: DIE'T SUCCES HEW
WE WIL MUT MAR ES BEGINNE
MET OPTIMISTISCH TE WEZEN
PESJEMISME IS DE SLIMSTE
ZIEKTE DIE 'T ER IS
Vandaag een uiterst curieuze foto van de Bewaarschool aan de Tuinen van bijna zeventig jaar terug: de plaat moet in het schooljaar
1903-1904 zijn gemaakt. We komen heel wat bekende namen tegen: achterste rij van links naar rechts: Luiting, juffrouw Lieze, Jong
bloed, Betty van der Plaats, de bekende schrijfster van meisjesboeken, Annie Schoneboom, Froukje Greydanus, Leida Schroder, Mien
de Looze, Juffrouw Fischer, het hoofd van de school en Mien Kijlstra. De beide jongetjes vóór juffrouw Lieze zijn Jan van Harinxma
thoe Slooten en Gerard Sissing en dan krijgen we Betty Kutsch Looijenga, Fie Eriks, Detty Sonnega, Max van der Velde van de boek
winkel, Manny Menalda, Coba van der Meulen en Jan Slauerhoff, de dichter. Dan weer links eerst twee meisjes: Metty Eisma en Anneke
van Harinxma thoe Slooten, vervolgens Feddo Hartelust, Koos Feenstra (later van de firma Postma van de Wirdumerdijk), Sonnega van
de apotheker, drie onbekenden, Harry Feenstra en Corry Sonnega. Tenslotte op de voorste rij: Wim Kijlstra, twee onbekenden, Anton
Stoop, weer twee onbekenden, Louis Eisma, Lucy van der Meulen en Anneke Stoop.
HOE 'T JE WAT GEVE IS VAAK
BELANGRIEKER DAN WAT JI
EEN ANDER GE VI
DE MEESTE MAKKELIJKE PUT-
SJES BINNE MAKLIJK VOOR
MEENSEN. DIE DENKI DAT ZE
MOEILIJK B1NN1
AT JE DIKDOENE RIGI MEEN
SEN TEUGENKOMME KANNE JE
WEL ES VRAGE AT SE AL NAAR
'T HUUSKE WEEST B1NNI
WEES MAR GERUST DANKBAAR
VOOR WAT ACHTER JE LEIT F.N
VETROUW OP WAT NOG KOM-
ME. MUT
WII'T ZICH OPPE BUST SLAAT
OM SIEN Al KOMST. PRIEST EEN
AND1 R MAR Nil T ZICH ZELF.
WII 'T HEM OPPE BUST SLAAT
OM SIEN AI-KOMST PRIEST EEN
AND] R MAR Nil T HEM ZELF.
Een bekende Leeuwarder van voor veertig, vijftig jaar, was Klaas Kinder
mans, kapper van beroep, maar ook zeer actief als tamboer en dansleraar.
Dc heer Kindermans had eerst een kapperszaak in de Kleine Kerkstraat in
het pandje, waarin nu „Flippus" van Vught met z'n ouwe lorren zit; later
nam hij z'n klanten onder het mes in een pand tegenover de Harmonie aan
het Ruiterskwartier. Hij was dus scheerbaas en hij knipte, maar hij deed ook
wel aan toneelkappen, zij het dan niet zo veel als z'n bekende neef Wiebe
Kindermans, die zich helemaal in het toneelkappen specialiseerde.
Klaas Kindermans had in z'n „goeie jaren" misschien wel de merkwaardigste
hobby van alle Nederlanders: hij verwijderde uit pure liefhebberij de lik
doorns van oude mannen en schippers; het snijmeske had hij altijd bij de
hand. Ook schreef hij, wanneer het zo uit kwam, brieven voor die schippers
naar de koningin - die schippers wisten van a noch z en Klaas Kindermans
kon het op papier nog mooi zeggen ook.
's Winters, bij hardrijderijen op de korte baan, was Klaas Kindermans de
nuttige figuur, die de deelnemers voor de start optrommelde en dat deed
hij met vaardige hand. want in z'n jonge jaren was hij in Groningen tam-
boer-maitre - als broekje van veertien ging hij al vrijwillig in dienst. Trou
wens, wie trommelen wou leren, kon ook bij Kindermans terecht - later, op
oudere leeftijd gaf hij les in trommelen - en hoe!
Verder zullen veel oudere Leeuwarders zich Klaas Kindermans herinneren
als dansmeester in de zaak van Piet Klazema aan de Langemarktstraat, het
veemarktcafé, dat later overgenomen werd door Piebe Prins. Ook trok de
heer Kindermans in de dertiger jaren veel met z'n beide muzikale zoons
Evert en Frederik de provincie in om de „boerkes van buten" de schone
kunst van het dansen bij tc brengen en dat ging dan allemaal op de bekende
primitieve manier van de goeie ouwe tijd: op 't fietske dus, ongeacht het
aantal kilometers van de reis.
De populaire Klaas Kindermans, scheerbaas, trommelslager, likdoornsnijder,
scribent en dansmeester, is nu al weer ruim tien jaar dood; het was in 1959,
dat hij op de leeftijd van twee en tachtig jaar in Leeuwarden overleed.
