Onderwijzend personeel school 8
VAN EENE BOERENDOCHTER
DIE STERK BIJZIENDE WAS
I van Dr.
Voor de rechter
de stads- en dorps
7
*T KLEINE KRANTSJE
1770 15 Aug.
Jacob Bosch te Leeuwarden heeft
laten drukken bij A. Jeltema te
L. zijn zeven Brieven voor dezen
stuksgewijs in het licht gekomen
en geteekent met de naam Pal-
monie Sopher, één brief aan de
Opperrabijn te Amsterdam, 24
st.
In het pakhuis van Scheltinga te
Harlingen bij de Westerkerk ver
kocht 2800 gezouten robbevel-
len, onlangs uit Groenland aan
gebracht, bij kaveüng van 200
stuks.
J. Bosch te Leeuwarden houdt
wegens zijn hooge jaren op met
het fabriceeren van fluweelen,
zijdewerken enz. hij wil zijn zaak
en het onderwijs in de zijdehan
del overdoen.
1770 16-18 Aug.
De Engelsche piquer Hi Potts
vertoont zijne exercitiën te paard
in de open manege in den Prin-
centuin te Leeuwarden om twee
uur 's middags. Ie rang f 1.-,
staanplaats twee zestehalven, de
loodjes te halen in de Posthoorn,
buiten de Wirdumerpoort aldaar.
1770 24-25 Sept.
Verharddraafd te Jorwerd een
paar curieuse hoofdstallen en
verkaatsing van een zilveren bal.
1770 11 Okt.
Verkocht bij de gebr. Roerig in
het Heerenlogement te Harlingen
110 schilderijen van verscheidene
beste Italiaansche, Fransche,
Vlaamsche, Hollandsche en
Hoogduitsche meesters, cathalo-
gus bij den kunsthandelaar H.A.
Baur aldaar.
1770 17 Okt.
Gedrukt bij G. Tresling en Pie-
ters Brandsma te Leeuwarden:
Historisch verhaal nopens der
Labadisten scheuring en veelerlei
dwalingen met de wederlegging
derzelver, opgesteld in een brief
tot vaststelling der Vromen, die
daaromtrent wankelen, benevens
eenige hoofddelen uit 2e deel
genaamt der Labadisten dwalin
gen, grondig ontdekt en weder-
legt, door Jacob Koelman, 2e
druk, vermeerderd met een voor
rede en eenige aantekeningen
door ds. Hilbrandus Jansonius
te Veendam.
1770 24 Okt.
De geelgieter Teake Plumker te
Leeuwarden in de Slotmakers-
straat giet kerkkronen van 50-
800 pond, koperwerk in uur
werken, zware klokken in torens,
die van ouderdom niet meer
kunnen luiden maakt dezelfe
weer als nieuw.
1770 3 Nov.
Hartog Isaeks op het Schoenma-
kersperk te Leeuwarden verhuurt
allerhande zoorten van gegoten
en geslagen kachels.
1770 14 Nov.
Verkocht 1/46 in een Groen-
landsvaarder te Wildschut lig
gende te Harlingen gevoerd door
commandeur Pieter Gerbens, on
der directie van Allard Scheltinga
als boekhouder aldaar.
Er was eens een oude boer die ont
zaglijk veel geld en goed had en
geene andere kinderen dan eene
dochter. Deze had zeker gemakke
lijk een vrijer naar haren zin kun
nen krijgen, had zij maar geen hin
derlijk lichaamsgebrek gehad. Zij
was namelijk buitengewoon sterk
bijziende; vooral bij lamplicht kon
zij de voorwerpen zelfs in hare na
bijheid moeilijk onderscheiden. Me
nig knappe jongeling had in haren
rijkdom aanleiding gevonden om
haar een bezoek te brengen, maar
als zij dan, ten gevolge van haar
slecht gezicht, allerlei vergissingen
en onhandigheden beging, dan kreeg
hij opeens een tegenzin in haar en
herhaalde zijn bezoek niet. Dit was
zeer lastig voor het meisje, want zij
wou zoo graag een flinken vrijer
hebben. Zij was dus altijd bedacht
op middelen om de vrijers, die haar
kwamen bezoeken, in den waan te
brengen, dat hare bijziendheid niet
half zoo erg was als velen schenen
te menen.
NOOIT BEZOEK
Op zekeren zondagavond kwam
eens weer een vrijer opdagen.
Het was in het begin van den herfst
en de geheele zomer was voorbij
gegaan zonder dat zij eenig bezoek
had gehad. Andere meisjes waren
met hare vrijers uit rijden geweest
naar naburige kermissen, maar zij
had altijd tehuis moeten zitten.
Daarom was dit bezoek haar hoogst
welkom en het eerste waar zij over
dacht, was het vinden van een mid
del om bij den jongeling in een
goed blaadje te blijven. Met hare
moeder, die eene scherpzinnige
vrouw was, overlegde zij de zaak en
deze had spoedig iets gevonden om
den vrijer te doen gelooven, dat het
meisje een paar oogen had als de
beste. De moeder ging naar 's lands
wijs aan het pannekoeken-bakken,
en men was afgesproken dat zij,
terwijl de dochter en de vrijer aan
het eten waren, ongemerkt tusschen
hare bezigheden in, een kleine naai-
naald op de tafel zoude leggen. Het
meisje zoude 't dan doen voorkomen
alsof zij die naald op een afstand
zag.
EEN NAALDJE
oude witgrijze kat aangezien.
Nu was de kans verkeken. Toen de
tijd van vrijen daar was maakte de
vrijer verontschuldigingen en ver
trok om nooit terug te keeren.
(Uit Frieslands Volksleven van
Waling Dijkstra)
De plaats op de tafel waar de naald
zoude liggen was nauwkeurig be
paald en de maaltijd begon. Niet
lang waren het meisje en haar vrijer
naast elkander aangezeten, toen zij
zeide: „Hé, moeder, daar bij u op
de tafel ligt een naaldje", „Waar
dan, kind? vroeg de moeder. „Kijk
daar! antwoordde de dochter, ter
wijl zij ver langs de tafel reikte en
de naald opnam. Dit ontging des
vrijers aandacht niet. „Wel verbruid"
dacht hij, „men heeft mij altijd
verteld dat deze meid zoo bijster
slecht ziet; maar dat is immers niet
waar. Zij moet integendeel een paar
oogen hebben als een valk". Het
middel had dus goed gewerkt.
Zij kregen van de moeder ieder
weer een pannekoek op den schotel
De vrijer bediende zich van de rol
boter, die hiervoor op de tafel stond
en schoof ze vervolgens het meisje
toe. Deze bemerkte dit niet, maar
toen zij onwillekeurig even opkeek
riep zij plotseling: „Leelijke kat!
wat doe jij op de tafel? terwijl zij
de rol boter zulk een stevigen klap
gaf, dat deze op den grond terecht
kwam. Zij had de rol boter voor de
Op deze foto van omstreeks 1924 het onderwijzend personeel en de congierge van School 8 aan de Eestraat. Zittend van links naar
rechts de heer Smedes, juf Net, de heer Venema, de heer Brandenborg, juf en de heer Frank. Staande, ook van links naar rechts: de
heer Blom, juf Westra, juf Hoomdijk, de heer De Bruin, juf Spieksma, congierge Hofstra en juf Bosma. Wij zullen veel abonnee's van t
Kleine Krantsje, die vroeger School 8 hebben bezocht een genoegen doen door deze foto af te drukken. Trouwens, verschillende van
deze leerkrachten zijn later ook aan andere scholen verbonden geweest, zodat niet alleen leerlingen van de Eestraatschool er herinne
ringen aan hebben.
KENNIS IS 'T ENIGE BEZIT,
WAARVAN GIEN MEENS JE BE-
ROVE KAN
HET KRACHTIGSTE WOOD IN
ONZE TAAL IS „U", HET OP EEN
NA KRACHTIGSTE IS „WIJ" EN
'T SWAKSTE IS „IK"
DE BELOANING VAN 'T VOL
BRENGEN VAN EEN TAAK IS
DE KRACHT OM OEK EEN AN
DERE TAAK TE VOLBRENGEN
HET MAKEN VAN WINST IS GIEN
ONDEUGD, HET MAKEN VAN
VELIES IS EEN ONDEUGD!
DE GROATE MOEILIJKHEDEN
VAN EEN SOAD JONGE MEEN-
SEN IS DAT SE TE MIN MOEI
LIJKHEDEN HEWWE
DE SIEL VANNE MEENSEN IS 'T
MEEST ONDERONTWIKKELDE
GEBIED VANNE WERELD
WIE T SIEN EIGEN LEERMEES
TER WEZE WIL HET EEN DWAAS
AS LEERLING
ALS HET DONKER IS
Dan vereischt de wet, dat o.m. mo
torrijtuigen op den openbaren weg
voorzien moeten zijn met een ver
licht nummerbord. P.B., koopman
te Heerenveen, reed met zijn auto
op de Wirdumerdijk te Leeuwarden.
Agent Wachter, die dezen automo
bilist reeds herhaaldelijk had gewe
zen op zijn slecht verlicht nummer
bord wreef zich de oogen terdege
uit. Maar jawel, alle goede raadge
vingen ten spijt had de agent niet
meer dan een flauw verlichte O on
derscheiden, hij haalde het bekende
en gevreesde boekje voor den dag en
verdachte stond op de bon, wat
hem heden f 3.- boete of 3 dagen
hechtenis bezorgde.
(1936)
