A DE DOKKUMER MODERNE TIJD n u 01 Eens verzamelplaats voor vreemde bedelaars En hoe kwam men aan de naam BEETSTERZWAAG Uit de stads- kroniek van en dorps- Dr. Wumkes hoofdstraat 19 telefoon 05126-1288 t Vileine 3^.rant&je leeet iedereen ubilering Zo ziet men dat er genoeg fanta sieën over de naam Vierhuis moge lijk zijn. Een wel eens geuite, maar moeilijk waar te maken, veronder stelling is ook nog dat men zich bij dat huis op vier passen afstand van de „klokslag" van de stad zou be vinden. SPOOKHUIS Het moet vroeger in het Vierhuis ook gespookt hebben. Waling Dijk stra schreef hierover in zijn boek „Uit Frieslands Volksleven" (1895) het volgende: „In sommige boeren huizen hoort men 's nachts of 's avonds de karnmolen gaan. Dit komt meest voor in zeer oude hui zen, waar gedurende misschien wel meer dan anderhalve eeuw honderd duizenden ponden boter met behulp van de karnmolen zijn gemaakt. Onversaagde lieden hebben 't wel gewaagd op zoiets los te gaan om het te onderzoeken. Maar dan von den zij alles stil en op zijn plaats. Waren zij echter in het woonvertrek teruggekeerd, dan begon het werk opnieuw. Het is niet raadzaam zulk een onderzoek te doen zonder licht, wie dit waagde, zou veel kans heb ben een slag of stoot te ontvangen die raak was, zonder te weten waar of van wie hij deze begroeting kreeg. In het Vierhuis, een knappe boerde rij onder de klokslag van Leeuwar den, placht het ook schrikbarend toe te gaan. Daar was vroeger een kamertje, door de bewoners het blauwe kamertje genoemd, omdat het blauw geschilderd was. De deur van dit kamertje kon men nooit gesloten houden; men mocht haar sluiten zo men wilde, men vond haar na verloop van wat korter of langer poos altijd weer open. Ik geloof dat er zulke kamerdeuren meer zijn; maar hier begreep men nooit wie het gedaan kon hebben, dit was het vreemde van de zaak. In de koestal dezer boerderij was het ook niet pluis. Iemand die daar als knecht had gediend, vertel de later, dat hij er vreselijke nachten had doorgebracht. Wanneer hij soms moest waken bij een koe, die op kalven stond, dan werd er in het boveneinde van de stal gevloekt en geketterd dat het was om van te ijzen, terwijl er met stukken hout en andere voorwerpen werd rond- geworpen als ware er een razende aan het werk. Hij zag dan wel niets, maar kon het toch zo benauwd krijgen, dat hij te bed kroop, waar hij lag te zweten van angst." GEVELSTENEN Het Vierhuis is, blijkens twee gevel stenen die zich in de zuidelijke zij muur van het woongedeelte bevin den, in de achttiende eeuw her bouwd en ook nog eens in het eind van de vorige eeuw. In de bovenste gevelsteen staat het volgende rijmpje gebeiteld: Den grondsteen van dit huis lag Izabella's hand; 't Herbouwde Vierhuis wagt van God den milden zegen, In 't kweeken van het vee, en 't bloeyen van het land: Hierin is 's landsmans steun, en 's landheers heil gelegen. Den 26 May 1758. Onder dit fraaie stukje poëzie staat 1771 22 Juni Bokke Dooitses, gardenier op Mariënburg achter de Hooven te Leeuwarden laat op afbraak verkoopen een gedeelte der groote huizinge en voorts de geheele keuken, stallinge en koetshuis aldaar met een groote partij broeiramen. op de andere gevelsteen slechts kort en bondig vermeld: „Herbouwd in 1890". Izabella, naar men zegt de dochter van een adellijke landheer, zal tijdens haar leven nooit vermoed hebben dat men op de door haar gelegde grondsteen de boel nog eens zo veranderen zou. Want het Vier huis is er bij die laatste herbouw niet mooier op geworden. Het was een kop-hals-romp boerderij, met een fraai voorhuis, dat een slotachtig indruk gaf. REPORTAGE DOOR HARRY DROST Dat voorhuis is verdwenen en daar mee het deftige karakter van het gebouw, dat veranderd is in een grote stelpboerderij. VERGADERBOOM Ook de eens zo prachtige meidoorn voor het woonhuis is nu nog slechts een stukje vergane glorie. De blik- sum heeft eens de boom gespleten en door stormgeweld is er later een stuk afgewaaid. Omstreeks 1923 heeft de boom de functie gehad van „vergaderboom" voor de acht zonen van de toenma lige pachter van het Vierhuis, de heer De Vries. De jongens zaten geregeld in de boom (waar ieder zijn eigen plaatsje had) en broedden daar allerlei plannen uit. Er werd blijkbaar wel inspiratie voor het latere leven opgedaan, want de jong ste broer was later de stichter van 1771 9 Juli Burgemeester van Leeuwarden verbieden na het slaan der tap toe 's avonds 10 uur, bier of sterke drank te verkoopen aan ruiters en soldaten of andere burgerlijke of militaire personen, vergelijk of publikatie van 2 december 1749. de bekende fabriek van landbouw machines „Hermes". Als er nu nog vergaderd zou worden in de meidoorn bij het Vierhuis dan zouden de gesprekken ongetwijfeld vaak gaan over al de veranderingen die er rond het oude gebouw heb ben plaats gevonden en nog staan te wachten. De stad is dichtbij ge komen. Vanaf de Meenthe is men langs het éénpersoonspaadje langs de Dokkumer Ee al spoedig bij het erf van de boerderij. Men passeert dan een aantal kassen van kweke rijen die zich nog tussen de stad en het Vierhuis bevinden en men moet over twee „trappetje op - trappetje af bruggetjes" heen. De boerderij die in 1957 door de gemeente werd aangekocht, is nog helemaal een agrarisch bedrijf, met ca. honderd pondemaat land en zestig koeien. Nog wel. Maar over enige tijd zal ook het beeld aan de andere kant van het Vierhuis totaal veranderen. NIEUWE RIJKSWEG Enkele honderden meters ten noor den van het gebouw zal de nieuwe rijksweg naar Groningen dwars door het goede oude land van de boerde rij snijden. Hij komt vanaf Marssum, tussen het vliegveld en de nieuwe begraafplaats door, over de spoor lijn naar stiens en de Troelstraweg heen, met een flauwe bocht achter Lekkum langs, op de Groninger straatweg uit. De tegenwoordige bewoner van het Vierhuis, de heer H. van der Werf, zal er dan geen aardigheid meer aan hebben. „Als het zover is, moet de gemeente er maar een recreatieplaats van maken. Als boerderij is de zaak dan toch verloren" zegt hij. En met een hoofdknikje in de richting van de flats op de Meenthe: „Die men sen daar hebben wel wat recreatie gebied nodig. Ze hebben immers niets dan steen." 1771 14 Juli Jelte Eises, koopman op Dron- rijp, presenteert uit de hand te verkoopen een extra curieuze zonnewijzer op een pedestal met 60 schaduw geevers zijnde verti cale, declineerend en inclineren- de en reclinerende en een hori zontaal, met de 12 sodiaxlinen en teikens en 5 windwaaiers en andere fraaijigheden. 1771 26 Juli Boelgoed bij douairière van Camminga op de Eewal te Leeu warden.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1970 | | pagina 7