ELFSTEDENTOCHT DE SCHAATSEN SCHEE VROEGER HADDEN DE MENSEN NOG AL WAT MEER FANTASIE DEKKLEDEN VERHUUR "DE TUIN DER HERINNERINGEN" OOK VERKOOP Scherpe prijzen I f Si/eme 5^rantóje leeot iedereen fenno 1. schoustra „DE SCHAATSEN SCHERP". Mag je het ein- genlijk wel een boek noemen? Het klinkt namelijk wat denigrerend voor dit lij vige „document" van de Frie se elfstedentocht. „Docu ment", ja. Want wat schrijver Fenno Schoustra, nijver speurend in oude kronieken en gloednieuwe dagbladen, in „De Schaatsen Scherp" f24,50 niet heeft vermeld, wel dat zal het vermelden wel niet waard zijn geweest ook. 185 pagina's heeft Schoustra bijeen gepend. 185 pagina's met dat kleine, nauwelijks zeven gram wegende zilveren elfstedenkruisje als onbe twist middelpunt. 185 pagi na's ook, die zijn opgesierd met „onmogelijk" mooie foto's geplaatst in een prach tige lay-out. Ergens op de flap van „De Schaatsen Soherpstaat, dat het een „monumentaal boek" is en dat iedereen, die de elf stedentocht heeft geproefd het boek zal willen bezitten. Kan wel zijn ja. Maar ik ben ervan overtuigd, dat ook mensen die de elfsteden- koorts niet kennen, Fennó Schoustra's (in eigen beheer uitgegevenlevenswerk met geweldig veel plezier op de schoot zullen nemen. ROB VAN DEN DOBBEL STEEN Voor soawat 200 jaar suden se ,,'t Kleine Krantsje" misschien „De tuin der herinneringen" noemd hewwe, want de heer Schoustra laat ons omzwerve in 'e stad van ons jeugd. In die tied hadden de meensen wat meer fantasie. Vergeliek het Princessehof van Marijke Muoi mar us met die rechtaffe blok ken an ut Europaplein, die lillukke stienpuust an 'e nek van Ljouwertsje. Meens, erger je niet. Ik set mar weer wat herinneringen op papier, die 't ik dank an 'e paar laatste nummers van ons Krantsje. Eerst 'n woordsje an de heer Schou stra. Hij hoeft, wat mij angaat, niet langer op een gebroken klomp ved- der te sukkelen, die de soafeulste „Pruum" him besorgd het (Kl.Kr. no. 132, p. 4). Dat riemke over die „meester Pruum" van School 4 hew ik oek wel met andere namen hoord. B.v. Jelle Pruum, sobbelt op 'e duum, sobbelt op 'e pink, Jelle stinkt; en Bauke Pruum, idem. 't Wudde dan, mien ik, bruukt as aftelriemke. Soawat as: iene miene mutte, tien pond grutte, tien pond kaas, iene miene mutte is de baas. PETSJEBAL We hadden een jongensspultsje: „petsjebal". De petten fan 'e deel- nimmers wudden omkeerd op 'n rij zet op 'n stoep teugen de huusgevel. Een moest fan 'n afstand een bal in 'n pet mikke. De eigenaar van die pet griste de bal er uut en probeerde een fan 'e anderen, die er van deur gingen, te raken. Gooide hij mis, dan kreeg ie 'n stientsje in sien pet. Wie d'r vijf had was af, deed niet meer met; we seiden, „hij stinkt". Het liekt mie annimmelijk, dat er STANDEN... Standen musten d'r weze; tot in 'e „hoofddeksels". De H.B.S.-ers had den een uniform-pet, so'n soart kepie, as fan 'e Franse soldaten uut de oorlog van 1870, - foor de eerste klas met 'n smal road bieske d'rom, voor de 2e klas met 2 enz. De gymnasiasten hadden soawat 't zelf de model, mar met biezen van sul verdraad. En dan wij op skoal mar singe: „Kent gij het land, der zee ontruktwaar eendracht steunt het staatsgebouw". Mar we hadden skoalen foor iedere stand en seis die foor „de betere stand" hadden niet „één dracht". Winters, as d'r een dik pak sneeuw vallen was, had je na skoaltied „klasse-stried" op 't Plein: de 5de klas H.B.S. teugen de vier lagere klassen en de jongens uut 'e School straat gooiden graag 'n baltsje met. 't Gevecht wudde soms soa ver woed dat de pliesje d'r an te pas kwam. Mar 'k mut nog even weerom nar de Schoolstraat-skoal. As d'r mis schien iemand kieken gaat nar die prachtige gevelsteen in 'e Arends oek deur het aftelriemke soafeul „Prumen" kommen binne. Mej. Tuinstra is soa vriendelijk mie er fan te overtugen, dat de datering fan de klassefoto fan School 4 in de Schoolstraat in order was (KI. Kr. nr. 132, p. 4). Je mutte rekene, in 80 jaar komt er wel us wat moage (houtworm) in ons geheugen. Piet de Jong paste oek beter bij har leeftied as bij mienen. 'n Kwiek voorriederke! Binne jou wel us met him onder de Lange Piep deurreden? Ik hef dat ien keer daan, in 1893 su 'k segge. 't Kan oek later weest hewwe. In elk geval was 'k blied, dat ik d'r weer onderweg was. Juffr. Tuinstra het alweer geliek, as se menheer Mollema in 'e 5 e klas regere laat en Bekius in 'e 4e. Foor Mollema hadden we respect; hij had wat streng-militairs en toch mochten we him graag. Met Bekius sat dat wat anders: 'n lange man met 'n swartlakense schoatjas, die 't em tot over de knieën kwam, een groat bol hoofd met kortknipt haar en fletse, wat uutpulende blauwe ogen; hij sjokte met gebogen knieën 'n sonderlinge, vreemde figuur, 'n Doadgoeie man, mar as we 't wat te bont maakten, dan barstte hij ineens los, sloeg d'r op en riep woedend: „Ik hef nog wel turf'. De opleiding voor de H.B.S., waar juffr. Tuinstra over skrieft, mocht in mien tied School 4 niet geve. Van Frans mocht soafeul leerd wud de, dat het krekt niet genoeg was voor 't toelatings-examcn. Dat voor recht hadden alleen de jongens van de elite-skoal in 'e St. Anthonie- straat van meneer de Ruyter en de meiskes van juffr. Buys har skoal op 't Hofplein. straat (Kl.Kr. 133, p. 4), laat 'em dan oek us de Schoolstraat inlope. In 'e muren fan 't Gymnastieklokaal tussen de ramen, zitte arige tegeltsjes waarop allerlei sportoefeningen staan: boegsprietlopen, bok- en touwtsjespringen, oefeningen an 'e brug en ringen enz. Een mooi werkje voor 'n amateur-fotograaf, om ze allemaal in één afbeelding bij me kaar te brengen. Ze krije fast 'n best plakje in 't Kleine Krantsje. VRIJ EN VRANK Boven de ingang fan 'e skoal is een Vervolg op pagina 5. woooaogOBaaBB van nieuwe kleden ln alle afmetingen, o.a. van katoendoek, hennep- en nylondoek Ao 1880 Zuidergrachtiwal 24 Tel. 25315, na 18 u. 27324 LEEUWARDEN eeeeeeeseseeec DEZE BEOORDELING VAN ONS NIEUWE ELFSTEDENBOEK STOND IN HET PAROOL VAN 16 JANUARI, WAT DAAR NOU NOG AAN TOE TE VOEGEN? JA DIT; BESTEL HET NU DI RECT DOOR f 24.50 OVER TE SCHRIJVEN OP GIROREKE NING 981062 TEN NAME VAN FENNO SCHOUSTRA'S PU- BLICITEITSKANTOOR TE LEEUWARDEN. U KRIJGT HET PRACHTBOEK DAN PER KERENDE POST TOEGESTUURD.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1971 | | pagina 2