AUKE ADEMA HELD VAN ELFSTEDENTOCHT
DE AEBINGA VOOR 50 JAAR SCHOOL
6
DERTIG JAAR GELEDEN
'f 3i(eine 3^-rantóje leeót iedereen
Tweemaal Auke Adema: links in de krans na zijn overwinning in '41, rechts als een van de Vijf van Veertig, gefo
tografeerd na de onthulling van het monument De Elfstedenrijder. (Foto's uit het standaardwerk De schaatsen
scherp - Elfstedentocht door Fenno L. Schoustra, 1970).
„Kijk" zegt Auke Adema, een grote
doos op tafel zettend, „wat ik aan
paperassen heb, dat steekt niet
nauw, hier allemaal brieven, die 'k
na m'n overwinning ontving, alle
maal kranteknipsels, foto's, er is niet
een, die dat heeft, ik kan er zó een
boek van schrijven".
Er komt een brief van Pim Muiier
op 't kleed, onze grote sportpionier,
initiatiefnemer ook van de georga
niseerde Elfstedentocht: „Beste
Adema. Van harte, recht van harte
gelukgewenscht. Ik schud U de hand
en begrijp zoo goed, hoe tevreden
cn gelukkig U zich na afloop van
dezen heerlijken tocht zult gevoe
len".
En een brief van Coen de Koning,
de onovertroffene: „Bravo Auke, dat
heb je hem flink geleverd om de
Friesche Elfstedentocht te winnen
en dat in een pracht tijd".
Auke Adema mag lichamelijk niet
meer de oude zijn, geestelijk vitaal
is hij nog als toen en niet te stuiten
is z'n woordenstroom, wanneer hij
duizenden zijpaden betredend, over
z'n sportloopbaan praat. Er vallen
namen als Jan Bols en Reinier
Paping en Jeen van den Berg als
had ie ze dagelijks aan de telefoon,
maar misschien is dat ook wel zo,
want wie luistert niet graag naar
een oudere crack, die zoveel ervaring
heeft?
Auke Adema, grote kampioen van
dertig jaar terug, we hopen, dat
je, intens meelevend, nog van ver
scheidene Elfstedentochten getuige
mag zijn.
Fenno L. Schoustra
Op de zevende februari is het dertig jaar geleden, dat de Franeker tran
sportarbeider Auke Adema de Friese Elfstedentocht won, nadat hij in de
barre tocht van een jaar daarvoor al met vier anderen als eerste door de
finish was gegaan. Hij is de enige Elfstedenridder, die twee grote gouden
medailles bazit; de legendarische Coen de Koning, aan wie eveneens twee
grote gouden plakken konden worden uitgereikt, is al jaren niet meer in
het land der levenden.
Hoe is het nu, zoveel later, met de
geweldenaar van toen, de heros van
het ijs, die als een onoverwinnelijke
matador bejubeld werd?
Wel, de nu drie en zestigjarige Elf-
stedenkampioen ziet er patent uit
en hij lijkt nog zo sterk als een stier,
maar het is hier de schijn, die be
driegt; Auke Adema is door een
ziekte aan de bloedvaten geveld,
hij is volledig invalide verklaard, hij
kan nog slechts met moeite lopen,
hij komt de deur niet meer uit.
We hebben hem opgezocht in z'n
gezellig ingerichte nieuwe woning
in de eveneens gloednieuwe Kupe-
russtraat in Berlikum, waar ons
gauw bleek, dat de triomfen van
dertig jaar geleden nog voortdurend
in z'n gedachten zijn.
Ditmaal een foto van de Aebingaschool aan de Huizumerlaan van voor een vijftig jaar. Voor altijd vastgelegd op deze plaat zijn de eerste en de zesde klas, geflankeerd door
juf Van der Meulen (Zwama) en meester Koiter, die beiden niet meer in het land der levenden zijn. Laten we beginnen bij de achterste rij: Saskia Jepma, Roelofke Tiemers-
ma, Reinou Kuperus, Albertje Feenstra en Froukje Hoitinga (overleden). Op de tweede rij, tussen de leerkrachten in: Klaske Dijkstra, Liesbeth Zaagemans, Jantje Kaastra,
Martha Hommema, Ietje de Ruiter (overleden), Janke de Ruiter en Ruurdje Terpstra. Op de derde rij van boven: Keimpe Dijkstra, Douwe Kaastra, Jan Topma, Jelle de
Haan, Anne Wijnsma, Andries Dam, Jan met als achternaam een vraagteken, Age Meier (overleden), Dores Volbeda en Hendrik Topma (overleden). Dan de vierde rij: Atje
Zaagemans, Fedde Zagemans, Jelle Terpstra, Barius Visser, Herman Hoving, Anne Tiemersma en Annie Jepma. Tenslotte de jongens op de voorste rij: Sjoerd Jepma, Dirk
Visser, Sietze Visser, Auke van der Heide en Tjeerd, een broertje van Jan, van wie we de achternaam niet wisten. De foto is ons toegezonden door Klaske Dijkstra, die
nu al lang mevrouw Wieringa heet.
