4
fyidJcruAef
mg
Sileine 3Crante>je leeat iedereen
Lezers klommen in de pen
DE OLDEHOVE
Naar aanleiding van de foto van de
Oldehove te Leeuwarden, voorko
mende op de voorpagina van 't Klei
ne Krantsje van 16 januari j.l. laat
ik u onderstaand een couplet volgen
van een lied dat ongeveer 70 jaar
geleden werd gezongen en hierop
betrekking had.
De Oldehove stom (krom) en briek
Die werd gevaarlijk voor 't publiek
Daarom is men nu aan het karweien
Om dat dingetje weer recht te krijen
Geloof je het, wie ik ja jij wel, man,
Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,
refrein.
Ze maken er maar wat van.
Voor zover ik mij kan herinneren
werd het destijds gezongen door een
lid van een katholieke toneelver
eniging en is het geschreven door
onderwijzer Bresson.
Groningen H. de Boer
FEUILLETON ZOEK
Ofschoon wij nog niet zo heel erg
oud zijn, genieten wij toch ook
steeds weer van de verhalen over
oud-Leeuwarden. Daar Leeuwarden
vooral ook na de oorlog veel is
veranderd, herkennen wij nog me
nig oud plaatje uit het Kleine Kran
tsje en halen herinneringen op aan
„de goede oude tijd".
Ik had het plan U een mooi oud
verhaal toe te sturen, misschien
niet geschikt om het in z'n geheel
te publiceren, vanwege de lengte;
maar het is helaas verloren gegaan.
Mijn vader, die dit jaar 80 jaar
hoopt te worden, heeft in zijn
jongensjaren gevaren, eerst alleen,
later samen met zijn broer. Zij heb
ben toen schipbreuk geleden bij de
Lngelse kust, en over die geschiede
nis heeft iemand toen een verhaal
geschreven, dat in een van de Leeu
warder dagbladen als feuilleton
werd gepubliceerd.
Jaren en jaren zijn de strookjes
krant bewaard gebleven en toen zij
vergingen, heeft moeder het laten
overtypen. Het ging soms naar
vrienden of kennissen, die het wil
den lezen, en nu heeft een van deze
het met de kranten weggegooid,
wat ons natuurlijk verschrikkelijk
spijt.
Nu wilde ik U vragen of U kans ziet
dit verhaal terug te vinden. Ik ver
moed dat het zo omstreeks 1906
of later gepubliceerd is geweest.
Bij voorbaat heel hartelijk dank!
Verder nog iets. Ik heb van vroeger
geen enkele schoolfoto's. Wilde er
zeker te mooi op staan en kwam er
juist zo lelijk op, dat moeder het
zonde vond daarvoor haar geld uit
te geven. In april 1929 ging ik voor
't eerst naar de grote school in de
Huizumerlaan, daarna naar de
Schoolstraat, daarna het Pniel, en
toen naar de nieuwe school in de
Ferdinand Bolstraat. Halverwege de
5de klas gingen we naar Leeuwar
den. Er zal nog wel iemand zijn die
een foto heeft van één van die klas
sen 1 t/m 4. Ik zal enkele namen
noemen van klasgenoten, misschien
wil een van hen een foto ter pu
blicatie aan U toesturen. Tinie de
Jong, Gerrie Damkat, Janna Schen
kel, Jan Biegel, Jan Koers.
Ook hiervoor dank ik U alvast har-
lelijk.
Zaandam J. de Vries-Postma
Wat het zoekgeraakte feuilleton
betreft: misschien kan een ran
onze lezers ons direct op weg
helpenanders zullen we het
vroeg of laat stellig tegenkomen.
U zult er dan meer van horen.
Red. 't KI. Kr.
CONCORDIA
Naar aanleiding van de grote foto
in het Kleine Krantsje van 30-l-'71,
betreffende het muziekcorps op de
Lange Pijp te Leeuwarden, kan
ondergetekende U mededelen, dat
dit het muziekcorps „Concordia"
betreft. Deze foto dateert zo onge
veer uit het jaar 1924-1925. Dit
muziekcorps stond toen onder lei
ding van de heer G. Stelpstra, toen
wonende op het Oud Eigenbrood
aan het Oldegalileën. Deze foto is
dus meer dan 45 jaar oud. De
kleine tamboers op de foto waren
toen nog niet in uniform. Hierbij
doe ik U een foto toekomen van
het zelfde corps in 1926 gemaakt
in de tuin van het St. Anionic Gast
huis aan het Schoenmakersperk,
waar genoemd corps voor de toen
malige oudjes nog al eens een con
cert gal. Op deze foto kunt U de
kopjes van de kleine tamboers her
kennen van Uw foto.
De namen van de jongens zijn v.l.n.r.
J. Krikke. Stelpstra, E. Oosterloo,
C. Oosterloo, S. Oosterloo, Visser,
H. Krikke,
De namen van de heren muzikanten
zijn v.l.n.r. D. Stelpstra (met trom)
Miedema, Antonisse, Oosterloo sr.
G. Stelpstra (directeur), W. Faber,
F. Smidt, G. Alberda; 2e rij; Krikke,
sr., v.d. Wal, v.d. Meulen, A. v.d.
Meulen, de Jong, J. Braams, Heiner;
bovenste rij; de Ruiter, Tj. Nijp,
F. Braams, Stek, S. de Ruiter, van
Dijk. K. Faber.
De voornamen kon ik me allemaal
niet meer herinneren.
Leeuw arden F. Smidt
Hartelijk dank voor deze brief
en voor alle andere reactie 's. die
wij kregen na het publiceren
van de foto van Concordia Het
waren er zoveel, dat wij er bin
nenkort graag op terugkomen
met uitgebreide reportages over
dit muziekcorps Concordia en
natuurlijkover het dappere
jeugdcorps Klein maar Dapper,
waar ook tal van lezers herinne
ringen aan ophaalden.
Red. 't KI.Kr.
HERINNERINGEN
Laat ik beginnen mij voor te stellen.
Ik ben mevr. B. Binnerts-Scherstra,
geboren in Leeuwarden, maar al
vanaf 1912 woonachtig in Enkhui
zen. Ben abonnee op ons Krantsje
en voldoe de contributie over de
Nutsspaarbank. Vertrouw er op dat
dat steeds over komt. Ik kan niet
begrijpen, dat er mensen zijn die
het Krantsje ontvangen en niet be
talen. Ten eerste is het beneden peil
maar ook zouden zij er de oorzaak
van zijn, dat ons Krantsje niet zou
kunnen blijven bestaan. Dat moest
ik even zeggen.
Maar nu iets anders. Ik ben dus van
geboorte Leeuwarder. Ben nu 80
jaar. Heb school gegaan bij h.d.s
Bij de Lei in de Vijverbuurt. U had
het in een van de Krantsjeseen tijd
geleden over de Weerklank. Daar is
alles nieuw, maar er was nog een
oude bewoner en dat was v.d. Net.
Meteen herinnerde ik mij dat mees-
ster Riemcrsma ons zei „kindern,
er komt een nieuwe leerling hier
uit Dokkum. Hij heet Michiel. Nee,
zei hij, niet Michiel de Ruiter, maar
Michiel van der Net. Kijk en daar
is ons Krantsje zo mooi om.
Nu was hier in ons mooie rusthuis
een dia-avond over mooi oud Enk
huizen. Nu het was mooi. Maar daar
kwamen ook de oude veerboten op
voor van Enkhuizen-Stavoren. En
zei de verteller op een van die
boten heeft koningin Wilhelmrna
met Prins Hendrik de overtocht
gemaakt naar Friesland. I n ineens
had ik het welkomslied wat wij op
school hadden geleerd weer in mijn
gedachten. Ik wil deze brief nu be
sluiten maar zal het lied voor de
aardigheid opschrijven.
Ik hoop dat U mijn gekrabbel kunt
lezen.
Enkhuizen B. Binnerts-Scherstra
*j Zie pagina II. Red. 't KI.Kr.
HOEMPA
Naar aanleiding vdn het ingezonden
stukje van E. Zuiderveld-Halbesma,
deel ik U mee. Hoempa goed gekend
te hebben, en ook wel eens zijn
eenmansconcert te hebben bijge
woond. Het was een kostelijk man
netje, ja hij kwam ook wel in Tzum-
marum. Er woonde ook een broer
van hem in ons dorp, ook overleden
en ook iets aparts. Nu nog woont
er een oomzegger van Hoempa hier,
een zekere Joh. van Merode en hij
is dus nog altijd familie van Hoempa.
Ja, wat was die oude tijd vaak veel
gezelliger en rustiger dan nu.
Vandaar dat ik zo veel van 't Kleine
Krantsje houd.
Tzummarum G. Waardenburg
MOOI ELFSTEDENBOEK
Vrijdag heb ik het prachtige boek
van de Elfstedentocht ontvangen,
juist voor mijn 61e verjaardag en jk
ben er ontzettend blij mee. Heb
bijna ai de boeken over de Elfste
dentochten, maar dit boek is toch
wel het mooiste ervan. Het is prach
tig beschreven en de foto's zijn erg
mooi. Ik heb deze tocht zelf zes
maal per schaats uitgereden, 1929,
'33, '40, '41, '42 en '47, verder zes
maal gelopen, waarvan eenmaal in
drie en éénmaal in twee dagen.
Verder nog twee op de fiets uitge
reden. Het heelt mij altijd nog ge
speten, dat ik dc laatste tochten
niet heb mee kunnen doen, daar ik
tn 1954 en 1956 in Australië was en
in 1964 wel had ingeschreven, maar
zo verstandig ben geweest, niet mee
te doen. Wel was ik in Leeuwarden
aangekomen, maar mijn schaatsen
waren zo slecht, sinds 1947 niet
meer gereden, dat ik maar heb toe
gekeken. Was ik in '54 en '56 «el in
Leeuwarden geweest, dan had ik zo
goed als zeker ook deze tochten
meegedaan en vermoedelijk dan ne
gen maal uitgereden. Helaas heeft
het niet zo mogen zijn en komt er
nog ooit een andere Elfstedentocht
dan nog geloof ik niet mee te doen.
daar hier weinig ijs is en ik sinds
1947 niet meer heb gereden. Wel
hoop ik 't volgend jaar deze tocht
als ik gezond mag blijven, in 1 dag
te kunnen wandelen, maar zover is
het nog niet, ga daar straks in het
nieuwe jaar voor trainen. Maar én
het Kleine Krantsje én dit boek zijn
steeds weer prettig om te lezen. De
uitvoering van dit boek is in de
puntjes verzorgd en nogmaals ik ben
er echt gelukkig mee.
Nu nog even iets anders, vroeger
woonde er in de Groningerstraat een
zekere pa Heimig? Daar belden
wij vroeger steeds aan de deur en
tot op heden weet ik nog steeds niet
of dat niet een of ander straattype
was. Ook bij Heilige Marie, deze
woonde tegenover ons, haalden wij
steeds kattekwaad uit, maar met St.
Nicolaas brachten wij haar voor de
deur een pak met inhoud, wat er in
zat weet ik niet meer, ik weet wel
leuke dingen, geen vuiligheid en dan
danste zij en zong in haar kamer en
was ze blij, maar altijd was ze onder
de witte poeier. Gekke Jochem
hebben wij vaak voor een dubbeltje
op de kop laten staan op een brug
leuning.
Ook was er vroeger altijd zekere
(Tippe? die in de grachten in een
bootje zat en dan zijlings onder
dook en aan de andere kant weer
boven kwam, leeft die nog? Verder
waren er de zeven schonen, deze
uoonden een tijdje in het vroegere
AJC gebouw aan de Groningerstraat-
«'eg, voor de AJC er in zat. Dan
had je een zekere Zandstra, die gaf
altijd koek aan ons, werkte bij
Excelsior, staat nog een standbeeld
op zijn graf op 't oude Kerkhof, ik
geloof dat deze een of andere leider
van de S.D.A.P. was. Ik heb nog een
Vervolg op pagina 7
